به گزارش روابط عمومی موزه سبنما، سعید رشتیان درباره «همسران حاج عباس» گفت: این مستند از یک موضوع زنده تشکیل شده و اولین فیلم ایرانی است که جایزه اول جشنواره ایدفا را دریافت کرده است. بنابراین این مستند نه تنها در ایران تاثر گذار است بلکه در جهان نیز علاقهمندان بسیاری را به خود مشغول کرده و در سراسر دنیا مورد توجه قرار گرفته است. «همسران حاج عباس» درواقع یک مستند بازسازی است.
وی ادامه داد: فیلمسازانی که این سبک را برای مستند سازی انتخاب میکنند، بسیار به موضوع اشراف دارند و بسیار به سوژه و موقعیت نزدیک میشوند تا آنها عکسالعملهای مورد انتظار را نشان دهند. اوج این کار را در آثار ابراهیم مختاری میبینیم و عبدالوهاب نیز در برخی از کارهای خود بسیار به این اتمسفر نزدیک شده است.
رشتیان در ادامه افزود: مستند ساز تا جایی که حریم شخصی سوژهها مخدوش نشود، میتواند به زندگی آنها بپردازد و ما حق نداریم بیشتر از این در یک فیلم پیش رویم. اما متاسفانه گاهی این اتفاق رخ میدهد. من به عنوان تهیه کننده با محسن عبدالوهاب و محمدرضا مقدسیان کار کردم و خاطرات شیرین بسیاری از این همکاریها دارم و هنوز کارگردانی به قدرت عبدالوهاب در صحنه ندیدهام.
وی بیان داشت: خیلی علاقهمند بودم عبدالوهاب به این نوع از سینما ادامه میداد اما بنا به شرایط مسیری دیگر را طی کرد.
رشتیان افزود: به نظرم مسئله اصلی سینمای مستند، معضل پخش و نمایش آن است و از این منظر، فیلمهای مستند آسیب بسیاری میبینند.
در ادامه ارد زند نیز درباره «همسران حاج عباس» گفت: این فیلم در سینمای مستند ایران بسیار خاص است. حتی در آن سالها هم انتظار چنین فیلم مستند بازسازی شدهای وجود نداشت. این اثر و موفقیت آن در بزرگترین جشنواره سینمای مستند حرفهای بسیاری همراه خود داشت اما متاسفانه در آن سالها تلویزیون از نشان دادن آن پرهیز کرد در صورتی که فیلم بازتاب بخشی از سنتهای قدیمی ما است و این موضوع در جامعه آن روز اصلا بعید نبود.
وی ادامه داد: این خانه متعلق به افراد متمکن است و رابطه مسالمت آمیزی را در یک خانواده نشان میدهد و افراد درگیر آن، زندگی واقعی خود را ارائه دادند. این عوامل باعث شدند تا این اثر یک فیلم استثنایی باشد. درحقیقت این فیلم از آقای بشکوفه به عنوان تهیه کننده حرفهای بهره برد. او توانست عوامل حرفهای نظیر زنده یاد پورصمدی را گرد خود بیاورد.
این مستندساز افزود: « همسران حاج عباس» میتواند یک کلاس درس برای مستند سازان جوان باشد، چراکه ساخت این فیلم به هیچ عنوان کار سادهای نیست.. باید به این فیلم به نوعی ادای احترام صورت گیرد.