کامران شیردل؛ فیلمسازی به دنبال حقیقت

به گزارش روابط عمومی موزه سینما، خسرو دهقان نویسنده و منتقد سینما درابتدای صحبت‌های خود با بیان اینکه «من طرفدار آن گروهی نیستم که می‌گویند به خود اثر باید توجه داشت و نه سازنده آن» گفت: یک اثر حاصل اندیشه و تفکر است به همین دلیل باید ابتدا درباره خود سازنده ، زندگی و سپس به تحصیلات و فیلم‌ها گفته شود.
وی در ادامه درباره کامران شیردل بیان داشت: شیردل مثل کوه یخ است بنابر این شناخت از او آنچه که عیان است کم است و وقتی از او نام می‌بریم شاید یکی دو فیلم را به یاد می‌آوریم این در حالی که او بیش از صد فیلم دارد که حدود ۲۰ اثر آن مستند و بقیه آثار و فیلم‌های او صنعتی است اما همگی بسیار ارزشمند هستند. او اکنون ۸۴ ساله است و پدر و مادر تحصیل کرده‌ای داشته و یکی از دلایل ورود او به حوزه صنعت این بوده که پدرش کارخانه قند داشته و او با پدر به این مکان رفت و آمد داشت. پدرش دوست داشت او مهندس شود اما او وارد سینما شد.
این منتقد سینما ادامه داد: شیردل از هنرمندان بی‌حاشیه است و یکی از استثنایی‌ترین فیلمسازانی است که محصول عشق و غریزه نیست بلکه محصول درس و دانشگاه است. قبل از ورود به دانشگاه دستی بر نقد هم داشته و وقتی ۱۸ ساله بود پدرش او را برای تحصیل معماری به ایتالیا فرستاد اما مهندسی را کنار می‌گذارد و به دنبال سینما می‌رود و در مدرسه سینمایی رم‌ تحصیل می‌کند و برای فارغ التحصیلی مستند «آینه‌ها» را می‌سازد.
دهقان با اشاره به تاثیرات تحصیل در ایتالیا بر روی این هنرمند گفت: در روزگاری که او به تحصیل می کرد جنگ جهانی دوم تمام شده بود اما اثراتش باقی مانده بود. او با بزرگانی مانند فلینی‌ و خیلی‌های دیگر همنشین بود و نئورئالیسم را آموخت. در آن زمان فقر، بیکاری، بیچارگی زیاد بود به همین دلیل در ان دوران موضوع فیلم‌ها بیشتر مردم عادی بود و از طرف دیگر چون ذهن فیلمسازان ایتالیایی دنبال حقیقت بود، رئالیسم مورد توجه قرار گرفت و مکتب جدیدی به نام نئورئالیسم شکل گرفت که می‌خواست بگوید ما بیشتر به واقعیت توجه می‌کنیم و به مردم فرودست می‌پردازیم. کامران شیردل در این فضا به سمت مردم می‌رود از سمت دیگر تجهیزات هم از حالت ثابت به دوربین‌های روی دست تبدیل می‌شود. البته باید در نظر داشته باشیم که اگر کامران شیردل به کشور دیگری ‌می‌رفت قطعا فضای فیلم‌هایش متفاوت می‌شد.
دهقان به تنوع فیلم‌های کامران شیردل اشاره کرد و توضیح داد: او یک فیلم داستانی به نام «صبح روز چهارم» با سرمایه خودش ساخت که فروش زیادی نداشت و بعد از آن وارد مستند می‌شود و بعد هم از او دعوت می‌شود و وارد کارخانه پیکان می‌شود که مسیر زندگی او تغییر می‌کند.
وی ادامه داد: در نئورئالیسم استادانش می‌گفتند برای این مکتب نباید به سراغ مستند بروید و باید فیلم داستانی بسازید اما کامران شیردل به این راه کشیده شد و از او خواسته شد تا مستند بسازد. باید به این موضوع توجه کرد که پشت نئورئالیسم حقیقت‌یابی است. علت اینکه در «اون شب که بارون اومد‌» به جای آن، اون در نظر گرفته شده این است که شیردل قصد داشته به مخاطب عام نزدیک شود. «وریسم» یک مکتب در ایتالیا است و در آن باز هم تاکید بر این است که حقیقت ناب در این مکتب است و ریشه حقیقت‌یابیِ نئورئالیسم است. باید به این نکته اشاره کرد که دوران رسمی نئورئالیسم تمام می‌شود اما جسته و گریخته راهش در دیگر کشورها ادامه پیدا می‌کند.
دهقان درباره نوع فیلمسازی و مستندسازی‌های این هنرمند نیز گفت: شیردل در فیلم‌هایش تاکیدها و تکرارهای بسیاری دارد و این تکرار بخشی از ساختمان اصلی فیلم های او است تا آنجا که حتی به یک موضوع کوچک بسیار تاکید می‌کند.
وی افزود: او در فیلم پیکان کار عجیبی انجام داده است و در این اثر صدایی جز چرخدنده‌های پیکان شنیده نمی‌شود و مانند موسیقی فیلم می‌شود و مودبانه نه تعریف می‌کند از کسی و نه کسی را تخریب می‌کند و در واقع او نمی‌توانست با آن سیستم درگیر شود و بسیار زیرکانه با شرایط برخورد می‌کرده است.
در نمایش مستندهای کامران شیردل در موزه سینما که توسط فیلمخانه ملی ایران اصلاح و مرمت شده است ژرژ پطروسی، لیلی گلستان، حسن آقاکریمی و اعضا باشگاه مخاطبان موزه سینما حضور داشتند.

کارگاه «کارگردانی و بازیگری در سینما» توسط داریوش فرهنگ

کارگاه “کارگردانی و بازیگری در سینما” توسط داریوش فرهنگ در موزه سینما برگزار می شود.
به گزارش روابط عمومی موزه سینما، برخی از هنرمندان در عرصه های مختلف سینما به صورت همزمان فعالیت می کنند. داریوش فرهنگ از جمله سینماگران شناخته شده ای است که بیش از چهار دهه در سینما و تلویزیون به عنوان کارگردان و بازیگر حضور داشته و در این مدت آثار به یاد ماندنی را کارگردانی کرده است و یا به عنوان بازیگر در آنها نقش آفرینی کرده است.
موزه سینمای ایران با توجه به تجربه و تخصص داریوش فرهنگ در حوزه کارگردانی و بازیگری کارگاه “کارگردانی و بازیگری در سینما” را با حضور این هنرمند برگزار می کند.
این کارگاه روز چهارشنبه پانزدهم آذرماه ساعت ۱۵ ویژه اعضا باشگاه مخاطبان در سالن فردوس موزه سینما برگزار می شود و علاقمندان برای شرکت در این کارگاه می توانند با مراجعه به لینک clubmuseum.ir/workshops/34 ثبت نام کنند.
داریوش فرهنگ در این کارگاه به مباحثی همچون کارگردانی در سینما شامل ایده و اجرا، حضور به عنوان بازیگر در آثار کارگردانان دیگر، حضور همزمان به عنوان بازیگر و کارگردان در یک اثر، هدایت بازیگران و ارتباط با عوامل فیلم سبنمایی و… خواهد پرداخت.
در کارنامه هنری داریوش فرهنگ کارگردانی آثاری همچون:  طلسم، تکیه بر باد، یک گزارش واقعی، دو فیلم با یک بلیت و… همچنین کارگردانی مجموعه های تلویزیونی سلطان و شبان، طلسم شدگان، تولدی دیگر، راه شب و … دیده می شود.
وی همچنین  در آثاری همچون محمد رسول الله( ص)، شاید وقتی دیگر، سفر، دو فیلم با یک بلیت و مجموعه های تلویزیونی کلاه پهلوی، بی گناهان، در جستجوی آرامش، سلمان فارسی، معصومیت از دست رفته و ..‌. نقش آفرینی داشته است.

«پروانه معصومی » درگذشت

موزه سینمای ایران با نهایت تاسف و تاثر درگذشت ناباورانه «پروانه معصومی» بازیگر با سابقه سینما و تلویزیون  را به جامعه هنری ایران تسلیت گفته و از خداوند متعال برای این هنرمند غفران الهی و آرامش ابدی و برای بازماندگان صبرو اجر مسئلت دارد.

معصومی در فیلم های گل‌های داوودی، تاتوره، ناخدا خورشید، ملاقات، ترنج، شکوه زندگی، جهیزیه ای برای رباب و … و سریال هایی همچون «کوچک جنگلی» ، «امام علی (ع)»، «مسافر ری»، «پلیس جوان»، «یوسف پیامبر (ع)» و «مثل هیچکس» و … نقش آفرینی داشته است.

 

داریوش فرهنگ: نقش منفورترین شخصیت اسلام شیعی «ابن زیاد» را بازی کردم

موزه سینما در ادامه انتشار سلسله برنامه‌های تاریخ شفاهی خود به مناسبت زادروز «داریوش فرهنگ» کارگردان و بازیگر پیشکسوت سینما، تئاتر و تلویزیون بخش‌هایی از گفتگوی این هنرمند را منتشر کرده است که در زیر می‌خوانید.
به گزارش روابط عمومی موزه سینما، داریوش فرهنگ با اشاره به حضورش در فیلم سینمایی محمد رسول الله (ص) در نقش ابوسفیان گفت: با اینکه نقشم در این فیلم کم بود اما آنرا خیلی دوست دارم زیرا بسیار متفاوت بود و به خوبی دیده می‌شد. این نقش از شخصیت اصلی خودم دور بود اما نقشی بود که بازیگر را با چالش مواجه می‌کرد و همانطور که می‌دانید نقش‌های منفی جذابتر از نقش‌های مثبت هستند زیرا درام بیشتری دارند.
وی ادامه داد: جالب اینجا است که من نقش منفورترین شخصیت اسلام شیعی ؛ ابن زیاد را بازی کردم . در ابتدا می ترسیدم که این نقش را بازی می‌کنم زیرا این شخصیت در تاریخ بسیار منفور است و تصورم این بود که شاید در خیابان با چوب و سنگ من را بزنند اما درست برعکس شد و از بازی من در این نقش استقبال زیادی کردند.
وی درباره همکاری خود با حسین فرح بخش نیز گفت: یک روز در منزل بودم فرحبخش به من زنگ زد و از من برای ساختن یک فیلم به صورت مشترک دعوت کرد تا به دفتر او برم. من و فرحبخش از نظر فکری دنیای بسیار متفاوتی داشتیم به همین دلیل با دوستانم مشورت کردم و آنها هم می گفتند او از جهان دیگری صحبت می‌‎کند و من از جهانی دیگر اما وقتی با او صحبت کردم بسیار از شخصیتش خوشم آمد زیرا بسیار آدم باهوش ، به روز و مهمتر از همه اینکه سینمای تجاری و پرفروش را به خوبی می‌شناخت.
فرهنگ بیان داشت: فرحبخش به من فیلمنامه تلخ «تکیه بر باد» را داد که من تصور نمی‌کردم در سینمای تجاری پرفروش شود. بعد از خواندن فیلمنامه به او گفتم سوالم این است که چرا برای ساخت این فیلم از من دعوت کردید و اینکه این فیلمنامه بسیار تلخ است و او در پاسخ به من گفت اتفاقا فکر می‌کنم زمان آن رسیده که فیلم تلخ بسازی و از آنجا که فرحبخش در سینمای تجاری حرفه ای بود شروع کردیم و خوشبختانه با اینکه فیلم بسیار تلخی بود اما فروش بسیار خوبی داشت زیرا فیلم خوش ساخت تجاری شده بود.
وی ادامه داد: در فیلم «تکیه بر باد» بازیگرانی همچون زنده یاد داوود رشیدی ،امین حیایی، مریلا زارعی، لعیا زنگنه و… حضور داشتند که همگی عالی بودند.
فرهنگ در پایان بیان داشت: درحال حاضر دورخیزی برداشتم تا یک بار دیگر آن چیزی که خودم هستم ، می اندیشم ، سلیقه من است و با آن رشد کردم و شکل گرفتم را یکبار دیگر از لا به لای این مشاهدات و تجربیات فیلمی بسازم که دوست دارم.

نمایش دو مستند از «کامران شیردل» در موزه سبنما

فیلم‌های مستند «اون شب که بارون اومد» و «تهران پایتخت ایران است» که فیلمخانه ملی ایران آنها را اصلاح و مرمت کرده است توسط موزه سینما نمایش داده می‌شود.
به گزارش روابط عمومی موزه سینما، کامران شیردل مستندساز شناخته شده‌ای است که آثار ارزشمند او در تاریخ سینمای ایران بسیار تاثیرگذار بوده است.
موزه سینمای ایران قصد دارد نسخه مرمت شده فیلم‌های «اون شب که بارون اومد» و «تهران پایتخت ایران است» از آثار شاخص کامران شیردل را با همکاری فیلمخانه ملی ایران نمایش دهد.
«اون شب که بارون اومد» محصول سال ۱۳۴۷ است و روایت حادثه دهقان فداکار در روستایی در شمال کشور است؛ تحلیلی بر گزارش واقعیت و جنبه نسبی و اسطوره‌سازی از آن است که شیردل در این فیلم جنبه های طنز را هم به کار برده است.
مستند «تهران پایتخت ایران است» روایتگر مشکلات مردم جنوب شهر تهران است و در دهه ۴۰ خورشیدی ساخته شده است.
این دو فیلم چهارشنبه ۸ آذرماه ساعت ۱۶ در سالن فردوس موزه سینما نمایش داده می‌شود و پس از نمایش فیلم، نشست نقد و بررسی با حضور «خسرو دهقان» منتقد و نویسنده پیشکسوت سینما برگزار می‌شود.
حضور در این برنامه برای علاقمندان آزاد و رایگان است.

روایت سه سینماگر از مصائب فیلمسازی درباره فلسطین

نشست «فلسطین در قاب نقره‌ای» با حضور جمال شورجه، منوچهر محمدی، جواد اردکانی و سعید اسدی شامگاه اول آذرماه در موزه سینمای ایران برگزار شد‌.

به گزارش روابط عمومی موزه سینما، در ابتدای این نشست جمال شورجه کارگردان و تهیه‌کننده سینما گفت: در حال حاضر همه ما داغ‌دیده فلسطین هستیم چون ما امت مسلمان یک امت واحد هستیم. هم‌اکنون بخشی از مسلمانان گرفتار یک رژیم جعلی منحوس و غاصبی شدند که این افراد ناجوانمردی خود را از زمان حضرت رسول آغاز کرده بودند. آنها آن زمان خود را برتر از همه انسان‌ها می‌دانستند، انتظار داشتند تمام موحدان تابع آنها باشند و هیچ پیامبری از غیر بنی‌اسراییل نباشد. اسراییلی‌ها تمام دنیا را برای خود می‌دادند و فکر می‌کنند دنیا باید تحت سیطره آنها باشد.

وی با بیان اینکه رژیم صهیونسیتی با کمک آمریکا زمین‌های فلسطین را غصب کرد، اظهار کرد: هیتلر گرچه ضد یهود بود اما با آنها همسو بود و یهودیان را از آنجا تاراند و به سمت آسیا آورد. وقتی هلوکاست را بزرگترین دروغ تاریخ برمی‌شماری عده‌ای پریشان می‌شوند این غده سرطانی در نهایت به سرزمین فلسطینی‌ها آمدند و امروزاما این غده چرکین دوباره سر برآورده است.

کارگردان فیلم «33 روز» با اشاره به دوران جنگ تحمیلی ایران و عراق گفت: جنگ نعمت خفیه‌ای بود که بر ما تحمیل شد و حالا آثار این برکت را می‌بینیم چون باعث شد پیشرفت‌های نظامی داشته باشیم.

وی با گرامی‌داشت یاد سیف‌الله داد، اظهار کرد: او بهترین فیلم با محوریت فلسطین را ساخت. امشب منوچهر محمدی تهیه کننده «بازمانده» در جمع ما حضور دارد و من همیشه دوست داشتم با ایشان کار کنم. یادم می آید گروهی از الجزایر آمدند و خواستند فیلمی با عوامل ایرانی بسازند و برای این امر ما را فراخواندند در همان جا دعا می‌کردم منوچهر محمدی به عنوان تهیه‌کننده حضور داشته باشند چون کار را بلد بودند اما گروه الجزایری مناسبات تولید را بلد نبودند.

شورجه ضمن ادای احترام دوباره به سیف‌الله داد گفت: مطمئنم فیلم سینمایی «بازمانده» توشه راه سیف‌الله داد است و جزء توفیقات او در آن دنیاست.

وی با بیان اینکه مشکل اصلی این است که ما برنامه و سیاستگذاری مشخصی نداریم، گفت: متاسفانه درباره ساخت فیلم با موضوع فلسطین ایده‌های لازم و کافی نداریم. اگر من جای مدیران فرهنگی بودم با آقای محمدی گفتگو می‌کردم و بودجه‌ای در اختیارش قرار می‌دادم تا درباره مسأله فلسطین اثری خلق کند چون او در این حوزه تجربه‌های زیادی دارد.

شورجه خاطرنشان کرد: همه ما به یاد داریم که امام خمینی (ره) گفت فلسطین موضوع اول ماست پس چرا امروز این موضوع عقب افتاده است؟ ما باید تا به امروز ۱۰ فیلمنامه درباره فلسطین آماده می‌کردیم اما هنوز سریال «مدار صفر درجه» که چندین سال پیش ساخته شده است، پخش می‌شود البته نباید از یاد ببریم که این سریال یک سریال خوب و جذاب است که ریشه‌های شکل‌گیری اسرائیل را نشان می‌دهد. به نظرم باید جوانان در کنار با تجربه‌ها قرار بگیرند و در این زمینه کاری کنند.

 

در ادامه این نشست منوچهر محمدی تهیه‌کننده فیلم «بازمانده» نیز بیان کرد: من چه در فیلمسازی چه در زندگی روشی دارم و آن خلاف جریان آب شنا کردن است. اظهار دردی نسبت به فضای رسانه‌ای کشور دارم که این روزها حول محور غزه است. چون با پیش آمدن موضوعی یک فضای هیجانی ایجاد و جوامع دچار تطور می‌شوند. مثلا چه بسیار موضوعاتی که در دوره‌ای پذیرفته شده‌اند اما در دوره‌ای دیگر دچار «اما و اگر» می‌شوند و من آن را طبیعی می‌دانم اما نخبگان و صاحبنظران باید بخشی از این موضوعات را مرتفع کنند. متاسفانه رسانه‌های ما دچار یک فضای عاطفی هستند که درست نیست‌.

وی با اشاره به شکل‌گیری رژیم صهیونسیتی توضیح داد: شاخص‌ترین بخش جنگ جهانی دوم این بود که جریانی به نام نازیسم در آلمان ایجاد شد که داعیه نژاد برتر را داشت و می‌خواست بخش زیادی از دنیا را فتح کند اما آنچه در خلال آن ایجاد شد داستان هلوکاست بود. نازیسم نگاه بنیادین داشت و پیروان آن می‌گفتند نژاد برتر هستند همین امر موجب شد برخی از یهودیان به دنبال کشور باشند. به دنبال شکست آلمان نازی توسط قوای متفقین برخی به حرکتی دست زدند تا نظم نوین جدید برای جهان تعریف کنند تا آنجایی که آنچه شما امروز به عنوان خاورمیانه می‌بینید اساسا قبلا وجود نداشت.

این تهیه‌کننده مطرح کرد: اروپا بعد از هلوکاست دچار وجدان‌درد شد و همین باعث شد تا کاری برای یهودیان کنند بنابراین سعی کردند قوم یهود را که در اقصی نقاط جهان پراکنده بودند در یک جا جمع کنند. کشوری به نام فلسطین همیشه وجود داشت و اگر واقعا غرب نیت خیرخواهانه نسبت به یهودیان داشت آیا نمی‌توانستند کشوری بیابند که متشکل از مذاهب مختلف باشد و در کنار هم زندگی کنند؟ پس ایجاد کشوری به نام اسراییل جای سوال است. غرب متوجه یک منفعت بزرگتری بود که از مسیر آن  خاورمیانه تقسیم می‌شد و از سوی دیگر به موضوعی به نام نفت دست پیدا می‌کردند.

محمدی گفت: زنده یاد علی حاتمی در یکی از آثارش دیالوگی دارد که می‌گوید «هنر مزرعه بلال نیست» هنرمند خودش باید دغدغه داشته باشد .‌ من بنا به دلایلی که مبسوط است چهارگانه‌ای ساختم چون حس کردم شکافی بین روحانیت و نسل جوان ایجاد شده است و باید کاری کنم .

وی با اشاره به فیلمسازی در حوزه فلسطین بیان داشت: دوستان زیادی در حوزه فلسطین کار کرده‌اند اما آنچه باعث ماندگاری «بازمانده» شد این بود که ما پروپاگاندا نکردیم و این فیلم واقعا سینما بود . با صراحت می‌گویم اگر الان صد میلیون دلار به من بدهند فیلمی درباره فلسطین نخواهم ساخت چون این خیانت به خودم و فلسطین است زیرا باید ابتدا به خوبی روی موضوع مسلط شوم. موضوع فلسطین به قدری مهم است که بدون تحقیق و اطلاعات کامل نباید سراغ آن رفت.

محمدی در ادامه بیان داشت: یک سناریو به شدت شاعرانه درباره فلسطین دارم چون فکر می‌کنم این میزان فاجعه در فلسطین باعث شده است که دیگر درام ظرفیت پرداختن به این موضوع را ندارد.

در ادامه جواد اردکانی کارگردان سینما نیز گفت: ما هنوز به جریانی به نام «جریان سینمایی فلسطین» نرسیده‌ایم حتی درباره موضوعات منطقه‌ای هم به چنین نگاهی نرسیده‌ایم. ما تنها یک سری فیلم تولید کرده‌ایم که آنها هم حاصل سیاستگذاری مدون نیست بلکه حاصل اراده افراد است زیرا برای چنین امر مهمی ساختاری مناسب نداریم.

کارگردان فیلم «قناری» بیان داشت: جالب است خاطره‌ای بگویم؛ در آخرین ماه‌هایی که ماجرای داعش در سوریه رقم می‌خورد حاج قاسم جلسه‌ای با مدیران فرهنگی داشت و گفت من نگرانم جغرافیا را ببریم و تاریخ را ببازیم. چون ما در امر رسانه‌ای ضعیف هستیم. اگر قرار است نگرانی حاج قاسم مد نظر قرار بگیرد باید کارهایی اساسی در این زمینه انجام شود.

 

علی اوسیوند: برای فخرفروشی بازیگر نشدم/ بازیگری شغل مقدسی است

موزه سینما در ادامه انتشار سلسله برنامه‌های تاریخ شفاهی خود به مناسبت زادروز «علی اوسیوند» بخش‌هایی از گفتگوی این هنرمند را منتشر کرده است که در زیر می‌خوانید.
به گزارش روابط عمومی موزه سینما، علی اوسیوند بازیگر سینما، تئاتر و تلویزیون درباره علاقه خود به بازیگری گفت: متولد اول آذر ۱۳۳۶ در مسجدسلیمان هستم. پدرم بختیاری و مادرم اصفهانی بود. از همان کودکی و زمان دبستان علاقه زیادی به سینما و بازیگری داشتم. مجله‌های سینمایی آن دوران را می‌خواندم و با اینکه کار می کردم به‌خاطر علاقه زیادی که به سینما و فیلم داشتم بعد از کار به سینما می‌رفتم.
وی ادامه داد: به خاطر دارم در آن زمان کیانوش عیاری از اهواز به مسجدسلیمان می‌آمد و فیلم‌های ۱۶ میلی‌متری و ۸ میلی‌متری نمایش می‌داد.
اوسیوند با بیان اینکه بهترین ره‌آوردی که سینما برای من داشت، سلامت روح، آرامش و راحتی است، بیان داشت: به خاطر فخرفروشی و مسائل جانبی به این عرصه پا نگذاشتم؛ به خاطر آرامشی که کار بازیگری به من می‌دهد به این حرفه مشغول شدم.
وی با بیان اینکه در آثار جدی، ملودرام، تراژیک و… کار کرده‌ است، گفت: من به نقش‌های حسی علاقه و در آنها تبحر بیشتری دارم. به نظرم بازیگری یعنی رها بودن و معتقدم یکی از مبانی اصلی بازیگری باورپذیری و صداقت است. اگر در بازیگری صداقت نداشته باشیم، تماشاگر متوجه می‌شود که ما در بازی خود به او فخر می‌فروشیم و تنها می خواهیم خودمان را به آنها نشان می‌دهیم.
وی ادامه داد: وقتی نقش و کاراکتر نمایشی را باور می‌کنیم، تماشاگر هم ما را باور می‌کند. من در بازی به تماشاگر فکر نمی‌کنم زیرا اگر فکر کنم دیگر باید با منطق پیش بروم بنابراین در موقعیت بازی خود را رها می‌کنم و هیچ‌کسی را نمی‌بینم.
وی درباره تجربه همکاری با زنده یاد ملاقلی‌پور گفت: سال ۷۲ بود در فیلم «پناهنده» با رسول ملاقلی‌پور همکاری کردم که انصافا فیلم خوش‌ساختی هم بود. ملاقلی‌پور سر صحنه بسیار با نشاط بود. گاهی زود عصبانی می‌شد ولی چیزی در دلش نبود. با هم ارتباط خوبی داشتیم. در این فیلم تجربیات خوبی در کنار او کسب کردم.
وی با اشاره به دوران دانشجویی خود عنوان کرد: دوران دانشجویی ما دوران طلایی هنرهای زیبا بود؛ اصغر فرهادی و همسرش پریسا بخت‌آور، علی دهکردی، مرحوم صادق صفایی، ابراهیم حاتمی‌کیا، ماهایا پطروسیان، سعید آقاخانی، من و همسرم حمیرا ریاضی و بسیاری از بازیگران در آن دوران تحصیل کردیم. در همان دوران هم بسیار تئاتر کار می‌کردیم و آنقدر در کارمان جدی بودیم که هر کسی نمی‌توانست با ما تئاتر کار کند.
اوسیوند درباره تجربه بازی در کنار علی نصیریان نیز گفت: علی نصیریان انسان بسیار شریفی است و کار کردن با او همیشه توأم با آرامش است. دو-سه کار با او هم‌بازی بودم و ایشان از اینکه با بازیگرهای دیگر دیالوگ تمرین کند، ابایی نداشت. زمانی که می‌خواست یک سکانس را کار کند، جدا از اینکه خودش متن را خوانده و تحلیل‌هایش را انجام داده بود، بسیار صادقانه از بازیگر مقابلش می‌خواست که دیالوگ‌ها را تمرین کند و تمرین را چندین بار تکرار می‌کرد. برخی از بازیگران این کار را کسر شأن خود می‌دانند، آنها فکر می‌کنند اگر تنها دیالوگ‌های خود را حفظ باشند کافیست؛ در حالی که کار بازیگری، بده بستان است و باید با بازیگر مقابل این کار را به درستی انجام داد و علی نصیریان در این زمینه واقعا شاهکار است.
اوسیوند همچنین از تجربه هم‌بازی شدن با زنده یاد خسرو شکیبایی نیز گفت: با خسرو شکیبایی در چند کار همکار بودیم؛ انسان بسیار شریفی بود. در سریال «بوی گل‌های وحشی»ساخته حسینعلی لیالستانی، در کنار او بازی می‌کردم، شکیبایی انسانی بسیار فروتن و بدون ادعا بود. از کار با او لذت می‌بردم و باعث افتخار من بود که در آن کار با او همبازی شده بودم.
وی با بیان اینکه بازیگری شغلی مقدس است، ادامه داد: بازیگری ریشه در آئین ما دارد. بازیگر به جامعه می‌گوید که کار بد مجازات و کار خوب پاداش دارد. به همین دلیل از خدا می‌خواهم کسانی که در این کار به حقشان نرسیدند، زمینه‌ای فراهم شود که به حقشان برسند.
اوسیوند افزود: امیدوارم بازیگرانی که در قید حیات هستند زنده و سلامت باشند و مشغول کار باشند زیرا بیکاری افسردگی به دنبال دارد. به ویژه بازیگران که افراد حساس‌تری هستند به همین دلیل نباید مورد بی‌توجهی قرار بگیرند وسعی کنیم همکاران خود را به کار دعوت کنیم. واقعا ناراحت‌کننده است که همسر زنده یاد فردوس کاویانی می‌گفت او هر روز لباس می‌پوشید و تصور می‌کرد که باید سر کار برود. نباید این‌گونه باشد باید یکدیگر را درک کنیم.
وی ادامه داد: امیدوارم در جامعه به آرامش برسیم و جامعه پر از طراوت و نشاط شود زیرا جامعه‌ای که نشاط نداشته باشد افراد آن زندگی را درک نمی‌کنند.

برگزاری نشست «فلسطین در قاب نقره ای» در موزه سینما

نشست «فلسطین در قاب نقره ای» در موزه سینمای ایران برگزار می شود.
به گزارش روابط عمومی موزه سینما، این روزها رژیم صهیونیستی با حمله بی رحمانه به غزه موجب جنایت انسانی بزرگی شده است و در این شرایط وظیفه هر انسان آزاده ای است که از مظلومان دفاع کند و قطعا سینماگران و هنرمندان مسئولیت بیشتری دارند زیرا سینما همیشه بهترین عنصر برای به تصویر کشیدن ظلم در جهان بوده است.
موزه سینمای ایران برای همدردی با مردم مظلوم غزه و لزوم توجه بیشتر هنر سبنما به این مساله مهم، قصد دارد نشست تخصصی را با هدف بررسی راهکارهایی برای ساخت آثار سینمایی پیرامون غزه و فلسطین و همچنین واکاوی نقش تصویر در نشان دادن چهره مظلومین جهان را با حضور منوچهر محمدی ، جمال شورجه، جواد اردکانی ، عباس رافعی و مجید اسماعیلی مدیرعامل این مجموعه فرهنگی تاریخی برگزار کند.
این نشست روز چهارشنبه اول آذر ساعت ۱۸ در سالن فردوس موزه سینما برگزار می شود و حضور در این برنامه آزاد و رایگان است.

موزه سینما میزبان جشنواره «سینماحقیقت» شد

مستندهای هفدهمین جشنواره بین‌المللی فیلم مستند ایران «سینماحقیقت» در موزه سینما نمایش خواهند داشت.

امسال و در هفدهمین جشنواره «سینماحقیقت» علاوه بر پردیس چارسو که خانه جشنواره است، آثار جشنواره در «موزه سینما» روی پرده خواهند رفت.

این انتخاب به دلیل گسترش مخاطبان سینمای مستند و ایجاد دسترسی و امکانات بیشتر برای علاقه‌مندان، انجام شده است. شرایط حضور در این سینما به زودی اطلاع رسانی خواهد شد. این سینما، سینمای مردمی هفدهمین جشنواره «سینماحقیقت» است.

هفدهمین جشنواره بین‌المللی فیلم مستند ایران «سینماحقیقت» با دبیری محمد حمیدی مقدم اواخر آذرماه 1402 برگزار می شود.

 

گردهمایی مدیران آموزشگاه‌های آزاد سینمایی در موزه سینما

گردهمایی مدیران آموزشگاه‌های آزاد سینمایی با حضور مدیران بیش از ۱۵۰ آموزشگاه فعال سراسر کشور در موزه سینما برگزار می‌شود.

به گزارش ستاد خبری دومین جشنواره سراسری آموزشگاه‌های آزاد سینمایی، گردهمایی مدیران آموزشگاه‌های آزاد سینمایی با حضور مدیران بیش از ۱۵۰ آموزشگاه فعال سراسر کشور و با حضور محمد خزاعی، معاون وزیر و رییس سازمان سینمایی، معاونان و موسسات تابعه سازمان سینمایی در موزه سینما برگزار می‌شود.
این گردهمایی که همزمان با برگزاری دومین جشنواره سراسری آموزشگاه‌های آزاد سینمایی میزبان مدیران آموزشگاه‌ها است، در روز پنجشنبه دوم آذر ماه در محل موزه سینما سالن سینماتوگراف برقرار است.
جلسات برنامه‌ریزی شده به منظور پرسش و پاسخ مدیران آموزشگاه‌ها با بخش‌های مختلف سازمان سینمایی کشور طراحی شده است که از جمله آن‌ها، نشست‌هایی با قادر آشنا، معاون توسعه فناوری و مطالعات سینمایی، حبیب ایل‌بیگی، معاون نظارت و ارزشیابی سازمان سینمایی، سیدصادق موسوی، مدیرکل امور جشنواره‌ها و همکاری‌های سازمان سینمایی، مهدی آذرپندار، مدیرعامل انجمن سینمای جوانان ایران، محمد حمیدی مقدم، مدیرعامل مرکز گسترش سینمای مستند، تجربی و پویانمایی در نظر گرفته شده است.
دومین جشنواره سراسری آموزشگاه‌های آزاد سینمایی به دبیری مهدی شفیعی از ۳۰ آبان تا ۳ آذر ۱۴۰۲ در موزه سینما برگزار می‌شود.