▫️شهادت امیرالمومنین علی «علیه السلام» تسلیت باد

🔹میرزا ابراهیم خان صحاف باشی نخستین گام را برای عمومی شدن سینما در ایران برداشت.
🔹وی در خرداد ۱۲۷۶ با اجازه مظفرالدین شاه ایران را از بندر انزلی ترک کرد و در این سفر با دستگاه سینماتوگراف آشنا شد و پس از پایان سفرش دستگاه پروژکتوری را به منظور نمایش با خود به تهران آورد.
🔹وی در بازگشت به ایران نخستین سالن نمایش فیلم را در مهر سال ۱۲۸۳ در حیاط پشت مغازه اش در سه راه مهنا لاله زار نو دایر کرد.
🔹وی نخستین سالن عمومی سینما در ایران را در رمضان ۱۲۸۳ شمسی در اول خیابان چراغ‌گاز افتتاح کرد. از فیلم‌هایی که در این سالن نمایش داده می‌شد، می‌توان از فیلمی یاد کرد که در آن مردی مشغول جارو کردن کوچه‌ای است، در این‌حال ماشین جاده‌صاف‌کنی از راه می‌رسد و او را زیر می‌گیرد و جاروکش به صورت باریک و بلند در می‌آید و بعد یکی از روی چارپایه با تخماقی بر سرش می‌کوبد و مرد این‌بار کوتاه و چاق می‌شود.
🔹 قیمت بلیت هایش یک، دو، سه و پنج ریالی بود و فیلم های خبری ۱۰ دقیقه ای و فیلم های خنده دار نمایش داده می شد.

سُبْحانَكَ يا لا اِلهَ اِلاّ اَنْتَ الْغَوْثَ الْغَوْثَ خَلِّصْنا مِنَ النّارِ يا رَبِّ

▪️شهادت مظلومانه نخستین شهید محراب امام امیرالمؤمنین علی «علیه السلام »؛ بزرگ مرد تاریخ بشریت بـه همه مسلمین و آزادگان جهان ؛ تسلیت باد.

🔹خان بابا معتضدی نخستین مستندساز و از نخستین فیلمبرداران سینمای ایران بود که در سال ۱۲۷۱ در تبریز به دنیا آمد.
🔹وی طی سالهای تحصیلش در رشته الکترومکانیک در فرانسه با پسر رئیس کمپانی گومون آشنا شد و فن فیلمبرداری و ظهور فیلم را آموخت و در اواخر دوره قاجار به ایران بازگشت.
🔹معتضدی فیلم های کوتاه کمدی _ اجتماعی تهیه کرد که بخش هایی از آن در فیلم «از مشروطیت تا سپنتا» استفاده شد .
🔹وی همچنین همزمان با فعالیت آوانس اوگانیانس نخستین فیلم سینمای ایران، «آبی و رابی» را در سال ۱۳۰۹ با دوربین گومون و سرعت ۱۶ کادر در ثانیه فیلمبرداری کرد.

💫دیالوگ ماندگار

🎞 فیلم پرده آخر ( زنده یاد فریماه فرجامی)

«فروغ‌الزمان»: اینجا چه خبره؟ حسام کجاست.
تو سالهاست که مُردی. تو کی هستی.