به گزارش روابط عمومی موزه سینما، کمال بن وناس استاد ادبیات و سینمای فرانسه در تونس بعد از برگزارشدن ورک شاپ «روش‌ها و تکنیک‌های فیلمنامه اقتباسی» در سالن فردوس موزه سینما که در بخش بین الملل چهل و یکمین جشنواره فیلم فجر صورت گرفت از تالارهای موزه سینما بازدید کرد و گفت: از اینکه به ایران آمدم خوشحال و بسیار شگفت زده شدم و با دیدن موزه سینما درواقع بهترین بازدید تاریخی‌ام را در ایران به ثبت رساندم.
وی ادامه داد: فرهنگ ایرانی نشان دهنده اصالتی است که همیشه در همه جای جهان از آن یاد می‌شود. اتفاق بسیار خوبی است که جوایز و آثار سینمایی در چنین باغ زیبای ایرانی نگهداری می‌شود و جالب است که دیدن آن تنها به جوایز و آثار بسنده نمی‌شوند بلکه نشان دهنده پیشرفت فنی سینمای ایران و جایگاهی است که برای هنرمندان سرزمینی است که تمدنی دیرینه دارد، قائل شده اند.
کمال بن وناس با بیان اینکه خوب است تا همه کشورهای جهان موزه سینما داشته باشند، بیان داشت: قطعا وقتی به تونس برگردم درباره سفر جذابم به ایران و مخصوصا حس خوبی که از دیدن این بنای تاریخی پیدا کردم خواهم نوشت و آنها را به یادگار نگه خواهم داشت.
وی با بیان اینکه از دیدن گنجینه زنده یاد عباس کیارستمی در موزه سینما شگفت زده شده است، گفت:عباس کیارستمی از نوادر سینما بود و برای من نه تنها یک کارگردان حرفه‌ای بلکه یک شخصیت مهم تاثیرگذار در سطح جهان ، سینمای تونس و همه طرفداران سینما است. از اینکه در یک مرکز سینمایی جوایز و یادگاری‌های این هنرمند نگهداری می‌شود بسیار خوشحال شدم و از دیدن جوایز او لذت بردم این بازدید درواقع خاطرات سینمای کیارستمی را در من زنده کرد.
کمال بن وناس خاطرنشان کرد: عباس کیارستمی دیگر در جمع ما سینماگران نیست اما می‌توانیم درکنار آثار و جوایز ارزشمند او بایستیم و به او ادای احترام کنیم. از اینکه فرصتی فراهم شد تا با دیدن آثار استاد کیارستمی خاطراتش در ذهنم زنده شود، تشکر می‌کنم.
وی در پایان بیان داشت: برای گسترش و همکاری‌های بیشتر بین ایران و تونس خوب است تا مراودات فرهنگی بیشتری صورت گیرد و بتوانیم به صورت مشترک هفته فیلم در ایران و تونس برگزار کنیم و به سینماگران سرشناس بپردازیم.

🔺بلیط ویژه سینما کریستال در دوره دوازدهم

🗓سال:  ۱۳۷۲

 

موزه سینمای ایران در ادامه انتشار سلسله برنامه‌های تاریخ شفاهی خود به مناسبت زادروز «علی نصیریان»؛ بازیگر پیشکسوت سینما، تئاتر و تلویزیون بخش‌هایی از گفتگوی این هنرمند نامدار را منتشر کرده است که در زیر می‌خوانید.
به گزارش روابط عمومی موزه سینما، علی نصیریان با بیان اینکه بیشترین کارهایی که انجام داده با صداقت و انگیزه بوده است، گفت: در سینما کارکردن یک ریسک است و در عین حال که ممکن است فیلمنامه و کارگردانی خوب باشد اما تا کار به انتها نرسد مشخص نیست نتیجه کار چه چیزی می‌شود.
وی ادامه داد: در اکثر فیلم‌هایی که به خاطر متن و تا حدودی به خاطر کارگردان حضور داشتم معمولا با آنها درمورد نقش مشورت می‌کردم. یادم می‌آید ناصر تقوایی برای فیلم ناخداخورشید به من گفت دو شخصیت در فیلمنامه وجود دارد که می‌توانم آنها را بازی کنم یکی مستر فرحان و دیگری ناخدا که من از او پرسیدم خود شما کدام را برای من پیشنهاد میدهید و او گفت به نظرم مستر فرحان برای شما بهتر است و من در پاسخ به او گفتم همان نقشی که شما می‌گویید را بازی می کنم.
نصیریان درباره نسل جوان علاقمند به حضور در سینما و تئاتر نیز بیان داشت: نسل جوان را دوست دارم و معتقدم در سینما و تئاتر استعدادهای بسیار خوبی داریم . مخصوصا در تئاتر که بازیگرها و نویسنده‌های خوبی درخشیدند همچنین در سینما. سینمای ایران بسیار رشد کرده است و آثاری که امروز ارائه می‌شود از زمان ما بهتر است زیرا ارتباط جمعی بسیار بیشتر شده است و با یک کلیک همه نوع اطلاعات لازم در اختیار بازیگران و غیره قرار می‌گیرد. در زمان ما بیشتر کتاب موجود بود و ما از کتاب های تخصصی الهام می‌گرفتیم اما امروز اوضاع بسیار متفاوت تر شده است.
وی ادامه داد: ما با دل و جان کار می‌کردیم اما دستمان خالی بود درحالیکه بازیگران امروز دستشان پر است البته منظورم از دست پر از نظر مالی نیست بلکه از نظر اطلاعات است.
نصیریان در پاسخ به این سوال که چرا در طول سال‌هایی که در سینما فعالیت داشته با مسعود کیمیایی کار نکرده است؟ پاسخ داد: عمدی نبوده موقعیت آن پیش نیامده هم با مسعود کیمیایی و هم با بهرام بیضایی.
وی با بیان اینکه در بازیگری اعتقاداتی دارد، بیان داشت: من در ایفای نقش‌ها به انگیزه‌هایم همچنین حس خلاقانه و آفرینندگی که احساس می‌کنم، رجوع می‌کنم زیرا معتقدم بازیگر خودش نویسنده یک فیلم است و وسیله و اسباب دست کارگردان نیست. درست است که باید با کارگردان تعامل داشته باشد و به برداشت ها و نگاه‌هایی که به کارکتر دارد گوش کند اما آفریننده نقش بازیگر است و اگر بخواهیم به مرحله آفریننده نقش برسیم، بازیگر باید از قدرت خلاقانه‌ای که در درونش وجود دارد یاری بطلبد و نقش را بیافریند.