به گزارش پایگاه خبری موزه سینمای ایران، خیابان لالهزار از قدیمیترین خیابانهای تهران است، که در قدیم از میدان توپخانه (سپه) شروع و به چهارراه اسلامبول که آن سالها دشت سرسبزی بود و لالههای فراوان در آن میرویید ختم میشد. انتهای واگون اسبی که از چهارراه شاهپور و حسنآباد و میدان توپخانه میگذشت در انتهای خیابان لالهزار قرار داشت. نخستین سالنهای تئاتر و نمایش و کافهها و پاتوقهای مهم پایتخت در همین خیابان تأسیس شدند.
یکی از مهمترین سینماهایی که در خیابان لالهزارتاسیس شد سینما پالاس بود که مرتضی قلی خان بختیاری با مخارجی هنگفت در سال ۱۳۰۹ شمسی ساخت.
«سینما پالاس» (یا «پلاس») از 7 خرداد 1298 هجری شمسی تا اواخر دی 1299 در تالار «گراند هتل» بههمت ی. تامبور و ل. شاهنظریان، دایر بود. تالار «گراند هتل»، که بخشی از «گراند هتل» بود، این قابلیت را داشت که تئاتر، اپرت و فیلم در آن بهنمایش دربیاید، و توسط باقراف، صاحب «گراند هتل»، به گروههای نمایشی و سینمادارها اجاره داده میشد.
اعلان «سینما پالاس» یکی از نمونههای تبلیغی تامبور است: «بهمین زودی در سینما پالاس پرده بسیار باشکوه سالامبو تألیف فلوبر نشان داده خواهد شد. این پرده راجع است به جنگ سخت مابین کارفاکن و روم. در این پرده 75000 جمعیت بازی میکند. و برای فابریک 5000000 دلار تمام شده است.» («رعد»، شمارة 153، 20 محرم 1338ق، ص 3.)
صندلی های سینما پالاس که یکی از سالن های سینمای مجلل و بزرگ ایران واقع در چهار راه استانبول تهران است هم اکنون در موزه سینما نگهداری میشود.
این اثر شامل یک ردیف صندلی سهتایی چوبی است که مانند صندلیهای امروزی تاشو است.
این سینما به دلیل نمایش فیلمهای ناطق بسیار مورد توجه قرار گرفت اما پس از گذشت چندی به دلیل مشکلات پخش فیلمهای ناطق خارجی از قبیل دوبله نبودن فیلم های نمایش داده شده و ... از رونق افتاد. ساختمان این سینما بعدها تخریب و بجای آن بازار کویتیهای کنونی ساخته شد.