نشست دورهمی کارگردانان آثار محرمی و عاشورایی با حضور حسن جلایر تهیه کننده «سفیر»، شهرام اسدی کارگردان «روز واقعه»، داریوش یاری کارگردان«ناسور»، هادی نائیحی و دانش اقباشاوی کارگردانان «هیهات» و مجید اسماعیلی مدیرعامل موزه سینما همزمان با اربعین حسینی در موزه سینمای ایران برگزار شد.

به گزارش روابط عمومی موزه سینما، در ابتدای این نشست صمیمانه مجید اسماعیلی مدیرعامل موزه سینما ضمن خیرمقدم به فیلمسازان حاضر در جلسه گفت: امیدواریم بخشی از تاریخی را که شما در آن  نقش داشتید را بتوانیم بازنمایی دیگری داشته باشیم.

وی با بیان اینکه قطعا آثاری که امروز در اختیار ما قرار دارد با نیت پاک ، اخلاص خوب و توفیق بزرگ انجام شده است، ادامه داد: هدف اصلی از نشست این است که چرا امروز نمی‌توانیم درباره موضوع به این مهمی جریان فیلمسازی راه بیاندازیم درحالیکه در سال 2 ماه مردم با موضوع امام حسین (ع) درگیر هستند و زندگی یک مسلمان شیعه بر مدار سیدالشهدا می‌گردد. علاقمند هستم درباره ایده شکل‌گیری آثارتان و آنچه موجب شد به دنبال ساخت چنین فیلم‌هایی بروید صحبت کنید.

حسن جلایر: میزان فروش «سفیر» دو برابر هزینه ساخت بود

حسن جلایر تهیه کننده فیلم «سفیر» با اشاره به اینکه کتابی با همین عنوان درباره زندگی مسلم بن عقیل منتشر شده بود، گفت: زمانی که تصمیم گرفتم فیلم سینمایی با موضوع عاشورا بسازم آقای هاشمی طباء به کمک ما آمد و فریبرز صالح را برای کارگردانی پیشنهاد داد.

وی ادامه داد: برای دریافت امکانات و بودجه به سپاه مراجعه کردیم و شهید کلاهدوز آن زمان قائم مقام سپاه بود و از ما برای ساخت این فیلم حمایت کرد. نکته جالب برای من شناخت کامل شهید کلاهدوز از سینما بود؛ به شکلی که حتی کارگردانانی همچون ساتیا جیت رای را نیز به خوبی می‌شناخت و به من معرفی کرد و آن موقع بودجه ساخت فیلم را همراه با وسائل مورد نیاز در اختیار ما گذاشت.

جلایربا اشاره به اینکه برای ساخت «سفیر» آن زمان سه میلیون تومان بودجه پیش بینی شد، بیان داشت: مثلا دستمزد فرامرز قریبیان برای سه ماه 80 هزار تومان تعیین شده بود.

تهیه کننده «سفیر»  خاطرنشان کرد: در میانه ساخت فیلم آقای کلاهدوز شهید شد درحالیکه قرارداد ما برای دریافت بودجه هر سه ماه یکبار باید تمدید می‌شد و من نمی‌دانستم با شهید شدن کلاهدوز باید چه کنم اما با کمک دوستان فیلم ساخته شد و حدود هفت میلیون تومان برای ساخت «سفیر» هزینه شد.

جلایر با اشاره به اینکه استقبال خوبی از سوی مخاطبان صورت گرفت، گفت: در زمان اکران فیلم در همان سال‌ها فیلم « سفیر» به فروش 19 میلیون تومانی رسید و نه تنها توانستیم بودجه‌ای که برای فیلم هزینه شده بود را بازگردانیم بلکه سود هم کردیم و یک میلیون و پانصد هزار تومان نیزعاید من شد که با آن یک مجتمع فرهنگی راه اندازی کردم و این مجتمع به نوعی به اولین دانشکده سینمایی تبدیل شد.

وی خاطرنشان کرد: سال 62 جلساتی را با حضور زنده یاد عباس کیارستمی ، امیر نادری و بهرام بیضایی تشکیل دادیم که در بنیاد مستضعفان برگزار می‌شد و آنها آنجا را مانند خانه خودشان می‌دانستند و به تماشای فیلم می‌نشستند.

جلایر بیان داشت: در یکی از این جلسات بهرام بیضایی گفت فیلمنامه‌ای به نام «روز واقعه» نوشته که در ادامه فیلم سفیر است و من فیلمنامه را 60 هزار تومان از او خریدم.

وی ادامه داد: در مجتمعی که راه اندازی کرده بودیم اساتید مختلف سینمایی همچون عالمی و غفاری پیش ما می‌آمدند و کلاس‌هایی را برگزار می‌کردیم به شکلی که من سال 62 ماهی 250 هزار تومان به اساتید حقوق پرداخت می‌کردم و هیچ کمکی از دولت و سپاه نمی‌گرفتم.

جلایر افزود: بعد از خواندن فیلمنامه «روز واقعه » متوجه شدم که فیلمنامه اشکالاتی دارد و باید به یک کمالی برسد. به بیضایی گفتم اگر بخواهی این فیلمنامه را بسازی چه پیشنهادی داری و او گفت این فیلمنامه خطوط نانوشته‌ای دارد که اگر بخواهم آن را بسازم آن خطوط نانوشته  را باید در فیلم به تصویر درآورم. به همین دلیل من خیلی با آن موافق نبودم تا اینکه شهرام اسدی را برای ساخت «روز واقعه» به من معرفی کردند.

شهرام اسدی: «روز واقعه » فیلمنامه درخشانی دارد

در ادامه این نشست شهرام اسدی کارگردان «روز واقعه » نیز گفت: زمانیکه قرارداد فیلم را بستم از آقای اسفندیاری تقاضا کردم بهرام بیضایی نویسنده فیلمنامه را ببینم تا هم از ایشان تشکر کنم و هم نظراتشان را بشنوم.

وی با اشاره به اینکه به واسطه زنده یاد فریدون آزما توانست با بیضایی صحبت کند، ادامه داد: بیضایی به گرمی از من استقبال کرد و به او گفتم همه تلاشم را انجام بدهم تا یک فیلم خوب بسازم زیرا فیلمنامه‌ای که به دست من رسیده بود واقعا درخشان بود.

اسدی خاطرنشان کرد: یادم می‌آید آقای جلایر در ابتدای ساخت فیلم سه نکته مهم به من گفتند که من هر سه را لحاظ کردم. یکی از نکات این بود که به من گفتند این بود که بر اساس باورهای دینی و اعتقادات ما افراد عادی نمی‌توانند ندای الهی را بشنوند و من در جاهای مختلف که درباره فیلمنامه «روز واقعه» توضیح می‌دادم متوجه شدم که این مساله بسیار مهم است.

مدیرعامل موزه سینما بعد از صحبت‌های شهرام اسدی گفت: من از این جلسه می‌توانم این نتیجه را بگیرم کسی که می‌خواهد برای اهل بیت کار کند باید انسان به شدت مودبی باشد و آقای شهرام اسدی نشان داد که از این ادب برخوردار است.

یاری: هیچ قصه‌ای جذاب تر از کربلا نیست

داریوش یاری کارگردان «کربلا جغرافیای یک تاریخ» نیز با اشاره به اکران فیلمش در کربلا گفت: یکی از سعادت‌های من این است که در روز تولد امام حسین (ع) این فیلم در کربلا درحالی پخش شد که می‌توانستم از طریق پنجره، ضریح حضرت را ببینم و فردای آن روز جایزه 7 هزار دلاری جشنواره را به ما دادند.

وی ادامه داد: از نظر من واقعه کربلا به نوعی آخرین حجت خدا در زمین با همه بشریت بود و بلندتربن ندای کربلا از کوچکترین گلوی شهید کربلا گفته می‌شود. وقایعی که در سرزمین کربلا رخ می‌دهد پر از احکام الهی است.

یاری با بیان اینکه هیچ قصه‌ای جذاب تر از کربلا نیست، گفت: من به عنوان فیلمساز وقتی می‌خواهم اثری درباره کربلا بسازم باید مطالعه و دانش زیادی داشته باشم و وقتی این تسلط را پیدا می‌کنم تازه شبیه یک انسان معمولی شده‌ام که فقط وارد عزاداری شده است.

وی یادآور شد: من به عنوان فیلمساز باید مطالعات آئینی گسترده‌ای داشته باشم تا بدانم وقتی می‌خواهم فرهنگ امام حسین (ع) را تعریف کنم چه لباسی باید به آن بپوشانم تا آن را خوش هیبت نشان بدهم و نام این لباس آئین است.

یاری ادامه داد: هر اثری خطوط نانوشته ای دارد که هرچقدر فیلمنامه را گسترده‌تر بنویسیم باز آن خطوط نانوشته مشخص نمی‌شود زیرا آن خطوط نانوشته تجربه و زیست فیلمساز درباره آن موضوع است.

دالوند: 70 درصد نقش شخصیت‌های فیلم را خودم بازی کردم

کیانوش دالوند کارگردان «ناسور» از دیگر مهمانان حاضر در این نشست، گفت: پیش از ساخت ناسور برادرم دو فیلمنامه را برای ساخت پیشنهاد داده بود که یکی از آنها فیلمنامه ای درباره ناوچه پیکان و فیلمنامه دیگر درباره روز عاشورا بود و ما سرانجام ناسور را با بودجه شخصی و بدون هیچ حمایتی ساختیم.

وی ادامه داد: در مرحله دوبله فیلم بودیم که یک شرکت عراقی رایت فیلم را خرید و حمایت کردند. در طول ساخت فیلم خودم لباس موشن کپچر می‌پوشیدم و تقریبا 70 درصد نقش شخصیت‌های فیلم را خودم بازی کردم.

دالوند بیان داشت: هرچه ما در روند ساخت فیلم جلو می‌رفتیم متوجه می شدیم که این داستان به شدت اسطوره‌ای است و به دل می‌نشیند و حتی این مساله را خارج از علاقه‌ای که داشتیم نیز می‌توانستیم متوجه شویم.

وی ادامه داد: از زمان نگارش فیلمنامه تا زمان دوبله، داستان و اتفاقات عاشورا و مصائبی که بر امام حسین (ع) و حضرت عباس گذشت من را رها نمی کرد . چه زمانی که می‌نوشتم و چه زمانی که گویندگی می‌کردم دائم احساساتی می‌شدم و گریه می‌کردم.

دالوند خاطرنشان کرد: ابتدا تصور کردم که شاید به دلیل اینکه خودم به اثر نزدیک هستم تا این اندازه احساساتی می‌شوم و تحت تاثیر قرار می گیرم اما  بعد متوجه شدم در زمان دوبله سایر گویندگان نیز این احساسات را دارند.

نائیجی: در روایت قصه‌های مذهبی نمی توانیم احساسات را به خوبی منتقل کنیم

هادی نائیجی کارگردان «هیهات» با بیان اینکه مردم فیلم را بسیار دوست داشتند، گفت: اساتید زیادی به من می‌گویند که چرا درباره فیلم زیاد صحبت نمی‌کنم. من معتقدم ما نمی‌توانیم همه حس و بیانی که در فیلمنامه داریم را از طریق دوربین منتقل کنیم و سینما فقط می‌تواند بخشی از آن را برای تماشاگران تبدیل به حس می‌کند.

وی ادامه داد: مخاطبانی که به عاشورا و امام حسین (ع) علاقه دارند قطعا هر حس کوچکی درباره این علاقه را درک می‌کنند و نمونه آن یکی از سکانس‌هایی از فیلم هیهات است که حامد بهداد در آن بازی کرد که مردم هرجا من را می‌دیدند درباره آن سوال می‌کردند.

نائیجی ادامه داد: ما در روایت قصه‌های مذهبی احساسات و وجوه درونی را نمی‌توانیم به خوبی منتقل کنیم و در این بخش ضعیف هستیم. به خصوص در زمان نگارش فیلمنامه. متاسفانه تاکنون ندیدم روی کاغذ این نوع روایت‌ها درست و با جزئیات نوشته شده باشد تا در زمان ساخت نیز به خوبی اجرا شود.

اقباشاوی: راز ماندگاری فیلم‌های عاشورایی نگاه هنرمندانه است

دانش اقباشاوی کارگردان «هیهات» نیز با اشاره به ماندگاری فیلم‌هایی همچون روز واقعه، سفیر، ناسور و کربلا جغرافیای یک تاریخ و ناسور گفت: راز ماندگاری این فیلم‌ها رنگارنگی و نگاه هنرمندانه‌ای است که به وقایع داشته‌اند.

وی با اشاره به اینکه ساخت چنین فیلم‌هایی نوعی عنایت و خواست خدا است، افزود: جلسه ابتدایی ساخت فیلم هیهات در خانه فیلم داستانی  برگزار شد و چند دقیقه بیشتر طول نکشید و قرار شد بر اساس یک پروتکل مشخص فیلمی اپیزودیک بسازیم که تنوع، هارمونی و زمان حفظ شود و هر چهار کارگردان داستان‌های یکدیگر را تایید کنند.

اقباشاوی با اشاره به اینکه در ساخت این فیلم به نوعی دچار جنون عاشقی شده است، بیان داشت: خوشبختانه «هیهات» دیده شد و هم در کشور خودمان و هم در ژاپن نیز مورد توجه قرار گرفت. به عنوان مثال، گفتند اپیزودی که هادی نائیجی ساخته شباهت زیادی به چند اسطوره کشورشان دارد.

وی ادامه داد: ساخت فیلم‌هایی همچون روز واقعه، سفیر، ناسوز و آثاری از این دست پیش از آنکه نتیجه حمایت و یا بودجه خاصی باشد ناشی از اراده و ارادت فیلمساز است.

در پایان این نشست 5 ساعته مجید اسماعیلی مدیرعامل موزه سینمای ایران با بیان اینکه اجر و پاداش چنین فعالیت هایی همیشه محفوظ است، گفت: ائمه (ع) کسانی که برایشان کار می‌کنند را بی‌نصیب نمی‌گذارند و قطعا پاداش آن را چند برابر باز می گردانند. از همه شما عزیزان برای حضورتان در این نشست صمیمانه تشکر می‌کنم.

نشست دورهمی فیلمسازان محرم و عاشورا در موزه سینما برگزار شد.

نشست وزیر فرهنگ کشور سوریه و هیات همراه با محمد خزاعی رئیس سازمان سینمایی و مسئولان سینمایی ایران ظهر امروز دوشنبه 21 شهریورماه در موزه سینما برگزار شد.

 به گزارش روابط عمومی موزه سینمای ایران، محمد خزاعی رییس سازمان سینمایی در ابتدای این مراسم گفت: دیدار امروز ما همزمان با روز ملی سینما در ایران است روز ملی سینما روز بسیار بزرگ و مهمی برای مردم و سینمای ایران محسوب می شود وخوشحالم که امروز سینما بهانه ای برای دیدار و گفتگوی ما شد.

وی با بیان اینکه روابط ما با سوریه روابط تاریخی و فرهنگی است ، ادامه داد: این روابط مربوط به دوران جنگ‌ نمی شود و قبل از آن هم روابط فرهنگی و سینمایی با کشور سوریه داشته ایم. من سال ها قبل درجشنواره دمشق حضور داشتم واز نزدیک با سینمای سوریه آشنا شدم.

خزاعی شناخت کاملی درباره سینمای سوریه دارم و کارگردان های خوب سوری را می‌شناسم، خاطرنشان کرد: جدا از بحث سینما که وجه اشتراک ما برای تشکیل این جلسه است ما یک وظیفه بزرگتری هم در قبال منطقه داریم. امروز مشکل کشورهای منطقه در نوع روایت های غربی است که به ما تحمیل شده است. شاید به دلیل کم کاری کشورهای منطقه، اتفاقات سوریه ، عراق و حملات داعش از دید غربی ها به شکل دیگری برای مردم در قالب فیلم و گزارش تهیه شده است.

رئیس سازمان سینمایی بیان داشت: در واقع اگر برنامه ریزی جدی و صحیح درباره نوع روایت این جنگ و مقاومت کشورها صورت نگیرد ، مغلوب فضای رسانه ای و سینمایی غرب خواهیم شد. ما نسبت به مردم کشور خود و کشورهای منطقه مسئول هستیم و برای این مسئولیت کار فرهنگی انجام می‌دهیم. در سینمای ایران هرگونه کمکی که به شنیده شدن صدای مردم مظلوم سوریه،عراق، لبنان وفلسطین و دیگر کشورهای منطقه منجر شود مورد حمایت قرار می دهیم .

خزاعی بیان داشت: بزرگترین موسسه سینمایی خاورمیانه در ایران است و هنرجویان آموزش داده شده در این موسسه به بیش از هزار نفر در سال می رسند. در کشور ایران موسسات مختلفی داریم که یکی از آن موسسه انجمن سینمای جوان است که به آموزش فیلمسازی و تولید فیلم کوتاه می پردازد. در حوزه تخصصی در انیمیشن و مستند هم موسسه بزرگ و حمایتی داریم که از فیلمسازان حمایت می کنند.

وی ادامه داد:موسسه دیگری نیز تحت عنوان سینماشهر وجود دارد که تجهیز زیرساخت ها و ساخت سالن سینما را بر عهده دارد . همچنین  موسسه ملی سینمای ایران بنیاد سینمایی فارابی است که سالانه ۲۵ فیلم را به صورت مستقیم و مشارکتی به تولید می رساند. در ایران ۳شهرک بزرگ سینمایی فعال داریم و بیش از  ۶۰ جشنواره در سال برگزار می کنیم که معتبرترین آنها جشنواره فیلم فجر ، جشنواره فیلم کودک و نوجوان ، جشنواره فیلم های مستند و جشنواره فیلم کوتاه و جشنواره انیمیشن هستند که در سطح دنیا شناخته شده و از جایگاه ویژه ای برخوردارند.

خزاعی ادامه داد: پیشنهاد من به عنوان رییس سازمان سینمایی ایران برای سینمای سوریه  استفاده از ظرفیت آموزشی، تولید مشترک و تجهیزات زیر ساخت هاست.  ما با کشورهای عراق، لبنان و دیگر کشورهای منطقه مقاومت تفاهمنامه مشترک داریم و علاقمند به برگزاری جشنواره ای با موضوعات منطقه در کشورهای مختلف هستیم از شما هم برای حضور در این جشنواره دعوت می کنیم و می خواهم با ما همراه باشید.

رئیس سازمان سینمایی همچنین گفت: سینما همانطور که می تواند مدافع مظلومان کشورهای مختلف و ملت ها باشد قدرت مقابله با بی عدالتی جهانی را نیز دارد. من معتقدم شکل گیری جبهه متحد تصویری در منطقه برای حفظ هویت های ملی، فرهنگی و تاریخی ملت های منطقه ضروری است.

وی با بیان اینکه کشورهای منطقه می توانند با روایت های درست و صحیح در برابر تحریفات رسانه های غربی ایستادگی کند، افزود: جامعه امروز جنگ روایت ها است پس شایسته است که روایت  واقعی فرهنگ و تاریخ سرزمین خود را به جهان انعکاس دهیم .

در ادامه  لبانه مشوح وزیر فرهنگ سوریه نیز گفت: تعداد متقاضیان ورود به حوزه سینما در کشور سوریه بیش از ۱۵۰۰ نفر است اما ما توانایی آموزش  بیش از  ۲۵ نفر  را نداریم و این حجم از تقاضا نشان از  میل و رغبت بیش از حد در بین جوانان سوری است.

وی ادامه داد: در وزارت فرهنگ سوریه قصد داریم فرهنگ سینما را از سنین خردسالی به کودکان آموزش دهیم و در تمام کشور سوریه مراکز فرهنگی داشته باشیم تا تعداد زیادی هنرآموز را به سینمای کشورمان معرفی کنیم.

وزیر فرهنگ سوریه افزود: همه ما نسبت به ریشه دار بودن و اهمیت سینمای ایران آگاه هستیم و می دانیم که سینمای ایران یک سینمای پرافتخار است. قصد ما ارتقا بخشیدن سینمای سوریه از نظر اقتصادی است.

لبانه مشوح با ابراز امیدواری به حمایت سینمای ایران از سوریه، گفت: ایران همیشه برای ما  دوست، پشتیبان و یاور بوده است و خوشحال می شویم از سینمای ایران برای رسیدن به هدف تجاری شدن سینمای سوریه استفاده کنیم و شاید مناسب باشد برای شروع یک فیلم مشترک با یکدیگر بسازیم.

وی با بیان اینکه آموزش جوانان علاقمند سوری دغدغه فکری ما در این کشور است، اظهار داشت:‌ ما از هر گونه همکاری در زمینه فیلمنامه نویسی، آموزش، تدوین، گریم و… استقبال می‌کنیم و آموزش این جوانان را میتوان با کمک ‌فیلمسازان ایرانی در سوریه انجام داد.  البته این نوع همکاری ها تا حدی با رایزن فرهنگی ایران در سوریه انجام شده اما نیازمند پشتیبانی شما به عنوان رئیس سازمان سینمایی ایران است.

لبانه مشوح افزود: طرحی برای ساخت شهرک سینمایی در سوریه داشتیم اما جنگ آرزوهای ما را نابود کرد. در شانزدهم سپتامبر۲۰۲۲  جشنواره فیلم مقاومت در سوریه را خواهیم داشت. سینما باید انسان ساز باشد و اندیشه مقاومت را تقویت کند و انسان ها را نسبت به سرزمین خود علاقمند کنند. هدف سینما برای ما خدمت به اندیشه استراژیک فرهنگی و مقاومت  است. موسسه دولتی سینمای سوریه امکانات ضعیفی دارد و ما تنها موفق به تولید ۵ فیلم در سال می شویم و نهایتا ۲۰ فیلم توسط جوانان فیلم اولی ساخته می‌شود.

وی در پایان بیان داشت:‌ تمایل به ساخت سالن سینما و بازسازی سینما در سوریه داریم و طبیعتا دولت سوریه نمی تواند به تنهایی اینکار را انجام دهد ما از شما می‌خواهیم در این راه همراه ما باشید.

در انتهای این دیدار وزیر فرهنگ سوریه و هیات همراه از تالارها و بخش های مختلف موزه سینمای ایران بازدید کردند.

در این نشست افرادی همچون محمد خزاعی رئیس سازمان سینمایی، اصغر فارسی معاون توسعه مدیریت و منابع سازمان سینمایی سید مهدی جوادی مدیرعامل بنیاد سینمایی فارابی، مجید اسماعیلی مدیرعامل موزه سینمای ایران، سید صادق موسوی مدیرکل دفتر امور جشنواره ها و همکاری های بین الملل سازمان سینمایی ، علیرضا اسماعیلی دستیار و مدیرکل حوزه ریاست سازمان سینمایی  و … حضور داشتند.

همچنین از کشور سوریه افرادی همچون لبانه مشوح وزیر فرهنگ سوریه،  باسل الخطیب کارگردان مشهور و بین المللی سوریه، نهی ونوس، مدیر دفتر وزیر، ندی الحسینی مدیریت برنامهریزی و همکاری‌های بین‌المللی، جونی ضاحی مدیر دفتر رسانه‌های وزارت فرهنگ، یامن صفا روابط عمومی، بسام دیوب مدیریت آموزش بزرگسالان و توانمندسازی اجتماعی، محمدعلیکیانی، مدیرکل محترم همکاری‌های فرهنگی و هنری و امور ایرانیان خارج از کشورسازمان فرهنگ وارتباطات اسلامی، حسینی کارشناس سوریه در سازمان فرهنگ و ارتباطات اسلامی، سید حمیدرضاعصمتی رایزن فرهنگی جمهوری اسلامی ایران در دمشق نیز حضور داشتند.

موزه سینمای ایران در ادامه انتشار سلسله برنامه‌های تاریخ شفاهی خود به مناسبت زادروز «مهرداد اسکویی» فیلمساز مستند و عکاس بخش‌هایی از گفتگوی این هنرمند را منتشر کرده است که در زیر می‌خوانید.

به گزارش روابط عمومی موزه سینما، مهرداد اسکویی با بیان اینکه متولد 21 شهریور 1348 در تهران است و خوشحال است از اینکه بعدها این روز به نام روز ملی سینما نام‌گذاری شد ، گفت: ما زندگی متوسطی داشتیم، هم درس می‌خواندم و همزمان در کودکی وارد عرصه تئاتر شدم.

وی ادامه داد: بازیگری تئاتر به من کمک کرد تا به فضای هنر نزدیک شوم و اولین فیلمم را با نام «تولدی دیگر» با فروش کتاب‌هایم بسازم. با فروش کتاب‌هایی که داشتم فیلم‌های 8 میلی‌متری می‌خریدم و فیلمم «تولدی دیگر» را با کمک دوستانم امیر پوراکبری به عنوان فیلمبردار و رسول دباغ به عنوان فیلمنامه‌نویس ساختم؛ فیلمی با موضوع کودک به صورت مستند داستانی.

این مستندساز ادامه داد: وقتی اولین فیلمم را ساختم و اولین بار تصویر بزرگ را روی پرده سینما دیدم، احساس کردم تئاتر را خیلی دوست دارم اما در تئاتر در نهایت نوشته‌ای را بازی می‌کنم و دلم می‌خواست خودم کاری را بوجود آورم. با ساخت اولین فیلمم فکر کردم دریچه‌ای رو به من باز شده تا جهان سینما را شکل دهم به همین دلیل به سراغ عکاسی رفتم. عکاسی به من با دوربین آشنا شدن مردم را آموخت. یادم می آید برای عکاسی به روستاها می‌رفتم وقتی با پیرزن‌ها و اهالی روستا حرف می‌زدم از تجربیاتشان به من می‌گفتند و آنجا بود که من فهمیدم فرهنگ یعنی چه، آنجا متوجه شدم ثبت و ضبط وجود ندارد و تو رو در رویی با بخشی از واقعیت مواجه خواهیم بود و آنچه ثبت می‌شود، روند ارتباطی تو با مردم است.

کارگردان مستند «رویاها دم صبح» درباره نحوه شروع فیلمسازی مستند خود گفت: در دانشگاه کارگردانی سینما خواندم و شاگرد اساتیدی چون هوشنگ طائری، خسرو سینایی، اکبرعالمی، شهاب‌الدین عادل، جابرعناصری، بهمن فرمان‌آرا و خانم ها جدی‌کارو بزرگمهر و همچنین بزرگمهر رفیعا که در شکل گیری نگاه متفاوت من به سینما نقش زیادی داشت. از آنجا کم‌کم به سمت سینمای مستند رفتم و متوجه شدم باید به سمت جهانی متفاوت پیش بروم. نگاه متفاوتی به زندگی مردم داشته باشم و آن‌چه می‌دانم از بین می‌رود را ثبت کنم.

اسکویی ادامه داد: به همین دلیل مستندهای اولم را در ترکمن‌صحرا آرام‌آرام شروع کردم و دلم می‌خواست پایان‌نامه‌ام را در این مورد ارائه بدهم. در این راه یکی از اساتیدم من را به سمت فیلم‌های داستانی سوق داد. بعد از ساخت مستند «خانه مادری‌ام مرداب» فهمیدم فیلمساز مستند هستم و دیگر فیلم داستانی نخواهم ساخت.

اسکویی درباره علاقه خود به فیلمسازی بلند نیز گفت: همزمان با عکاسی، فیلمسازی را جدی‌تر ادامه دادم و وسوسه شده بودم فیلم داستانی بلند بسازم و جزء اولین کسانی بودم که در آن زمان مجوز فیلم بلند گرفتم. یکی از کسانی که مشاوره‌هایش روی زندگی من بسیار تاثیر گذاشت، بابک کریمی بود. به او گفتم عاشق سینمای مستند هستم اما فکر می‌کنم کسی آن را نمی‌بیند به همین دلیل می‌خواهم فیلم داستانی بلند بسازم. او گفت اگر به سمت سینمای داستانی بروی ممکن است کارگردان متوسطی شوی چون دلت پیش سینمای مستند است؛ تاکنون فیلم‌های کوتاه مستند ساختی و دیگر کافی است از این به بعد روی فیلم‌های مستند بلندتر از 52 دقیقه  برنامه‌ریزی انجام بده و من همان موقع «از پس برقع» را شروع کردم.

وی درباره علاقه خود به جمع‌آوری اسناد تصویری نیز گفت: در حال حاضر دلتیالوژیست هستم و کارت پستال‌های تصویری- تاریخی ایران از دوره قاجار و همچنین عکس‌های تاریخی ایران از دوره قاجار تا اوایل انقلاب را جمع‌آوری می‌کنم. از بیش از 50 کشور، کارت پستال‌های تاریخی با موضوع ایران، جهان اسلام و عکس‌های تاریخی با موضوع ایران را جمع آوری کرده‌ام و حتی اگر خریداری می کنیم .

وی ادامه داد: موضوع جالب تر این است که خود مردم آلبوم‌ عکس هایشان را در اختیار ما قرار می‌دهند و ما به اسم خودشان آنها را اسکن می‌کنیم و عکس‌ها را به خودشان برمی‌گردانیم. کار من و همکاران پژوهشگرم به عنوان مرکز میراث تصویری مانند موزه سینما که بر روی تاریخ تصویری ایران از منظر سینما کار می کند ما به عنوان یک جای کوچک و مستقل روی تاریخ عکاسی و تاریخ کارت پستال‌ها کار می‌کنیم.

اسکویی در پایان بیان داشت: تا روزی که زنده هستم برای هر چه بالنده شدن سینمای ایران در شاخه مستند تلاش می‌کنم.