به گزارش پایگاه خبری موزه سینمای ایران، شهر نوشاتل در سوئیس طرحی نوآورانه و متفاوت برای درمان بیماران به راه انداخته است؛ بازدید از موزه به عنوان شیوه درمان. در این طرح، پزشکان می‌توانند برای بیماران خود نسخه‌ای صادر کنند که به جای دارو، آن‌ها را راهی موزه‌های شهر می‌کند. هزینه بازدید نیز به طور کامل توسط شهرداری پرداخت می‌شود.
این برنامه آزمایشی دوساله که با حمایت مقامات محلی و منطقه‌ای اجرایی شده، به بیماران این امکان را می‌دهد که به چهار موزه مهم نوشاتل مراجعه کنند و هنر را به عنوان بخشی از روند درمان تجربه کنند؛ اقدامی که هم سلامت روان و هم سلامت جسم آن‌ها را تقویت می‌کند.
هنر به جای قرص؛ درمانی برای روان و جسم
ایده اصلی این طرح بر مبنای گزارش سازمان جهانی بهداشت (WHO) در سال ۲۰۱۹ شکل گرفته است؛ گزارشی که نشان می‌دهد هنر می‌تواند تأثیر بسزایی در بهبود سلامت روان، کاهش اثرات تروما، جلوگیری از زوال شناختی، ضعف جسمی و حتی مرگ زودرس داشته باشد.
این گزارش می‌گوید که بازدید از موزه‌ها نه تنها ذهن را آرام می‌کند بلکه بهانه‌ای برای تحرک بدنی و خروج از فضای بسته خانه است. ایستادن، قدم زدن و تعامل با آثار هنری می‌تواند مانند یک داروی پیشگیرانه عمل کند و حال جسم و ذهن را بهتر سازد.
ایده این طرح از دوران پاندمی کرونا جرقه خورد
«ژولی کورسیه دولافونتن»، عضو شورای شهر نوشاتل، می‌گوید: ایده این طرح از دوران پاندمی کرونا جرقه خورد؛ زمانی که تعطیلی مراکز فرهنگی به ما نشان داد چقدر نیازمند چنین فضاهایی برای بهتر شدن حالمان هستیم.
هنردرمانی فقط مختص نوشاتل یا سوئیس نیست؛ این ایده می‌تواند الگویی جهانی باشد. تصور کنید در هر گوشه از دنیا، پزشکان به جای نسخه‌های دارویی سنگین، بازدید از موزه‌ها و تماشای تئاتر را برای بیماران تجویز کنند.
وی افزود: تا امروز بیش از ۵۰۰ نسخه موزه صادر و بودجه‌ای بالغ بر ۱۰ هزار فرانک سوئیس (حدود ۱۱ هزار دلار آمریکا) برای اجرای این طرح در نظر گرفته شده است. با این هزینه اندک، نتایج مثبت و گسترده‌ای را هدف گرفته‌ایم.
این طرح تنها مختص بیماران با اختلالات روانی و افسردگی نیست. دکتر مارک-اولیویه سوون، رئیس بخش جراحی در شبکه بیمارستانی نوشاتل، یکی از نخستین پزشکانی است که این نسخه ویژه را برای بیمارانش تجویز کرده است.
نسخه موزه بهترین گزینه بود
وی توضیح می‌دهد: دو بیمار داشتم که برای آمادگی پیش از عمل جراحی نیاز به تحرک بدنی و بهبود شرایط روانی داشتند. نسخه موزه بهترین گزینه بود تا آن‌ها را از فضای بسته خانه خارج کند و همزمان، هم ورزش سبک کنند و هم از نظر ذهنی فعال شوند.