به گزارش پایگاه خبری موزه سینما، این جشنواره با هدف ترویج و حمایت از تولیدات تصویری در حوزه میراث فرهنگی، بار دیگر توجه فعالان فرهنگی و هنری را به خود جلب کرد.
در این مراسم، سید احمد محیط طباطبایی، رییس موزه‌های ایران (ایکوم) ضمن تبریک به برگزارکنندگان، از زحمات خانم مرجان حاجی‌رحیمی‌پور، عضو ایکوم و دبیر جشنواره تقدیر کرد و اظهار داشت: «فیلمی که توسط آقای حدادی ساخته شده، نمونه‌ای موفق از پیوند زندگی شخصی با موضوعات فرهنگی است. قهوه‌خانه‌ها که در این فیلم به تصویر کشیده شده‌اند که از دیرباز مکان‌هایی برای گفتگو، تعامل اجتماعی و تبادل اخبار بوده‌اند و می‌توان آن‌ها را یکی از نمادهای جامعه مدنی دانست.»
اوافزود: «ما در سال‌های اخیر بیشتر به جنبه‌های رسانه‌ای تصویرگری توجه داشته‌ایم و مستندسازی کمتر مورد توجه قرار گرفته است. این در حالی است که دهه چهل شمسی، دوران طلایی سینمای مستند ایران به شمار می‌رود.»
در ادامه این مراسم، پژمان مظاهری‌پور نیز با اشاره به اهمیت سینمای مستند در حوزه میراث فرهنگی گفت: «متأسفانه طی پنجاه تا شصت سال گذشته، سینمای مستند نتوانسته پیشنهاد تازه‌ای ارائه دهد. در حالی که در آموزش سینمای مستند همچنان به آثار دهه چهل ارجاع می‌دهیم. بسیاری از تولیدکنندگان و سفارش‌دهندگان مستند، درک دقیقی از تفاوت‌های میان میراث فرهنگی، باستان‌شناسی و مستندسازی ندارند، گرچه وضعیت در سال‌های اخیر تا حدودی بهبود یافته است.»
هادی آفریده، مستندساز حاضر در این نشست نیز تأکید کرد:«میراث فرهنگی ایران تنها محدود به بناها و اشیا نیست، بلکه مجموعه‌ای پیچیده از آداب، رسوم، تبارشناسی و مفاهیم فرهنگی است. متأسفانه مدیران فرهنگی توجه کافی به این حوزه ندارند و شبکه مستند نیز در وضعیت مطلوبی قرار ندارد. اگر دغدغه حفظ میراث فرهنگی در میان مستندسازان وجود نداشته باشد، این چراغ خاموش خواهد شد.»
در پایان مراسم، مرجان حاجی‌رحیمی‌پور دبیر جشنواره «چشم هفتم در میراث» گفت: «این جشنواره با وجود برخوردار نبودن از حمایت‌های دولتی، توسط نهادی مستقل و غیردولتی برگزار می‌شود. هدف ما رشد و حمایت از تولیدات بصری با محوریت موضوعاتی همچون موزه، مرمت، باستان‌شناسی، مردم‌شناسی و اسطوره‌شناسی است. امسال، ۴۳ اثر به دبیرخانه ارسال شد و از تعدادی از آثار برگزیده مرتبط با موضوعات میراثی تقدیر به عمل آمد.»
او در پایان تأکید کرد: «در عصر حاضر که مردم بیش از گذشته به محتوای دیداری و شنیداری گرایش دارند، تولید مستندهای میراثی می‌تواند نقش مهمی در پیوند نسل امروز با تاریخ و هویت فرهنگی ایفا کند.»