به گزارش پایگاه خبری موزه سینمای ایران، نمایش این سه فیلم ساعت ۱۸ روز دوشنبه ۱۰ آذر ۱۴۰۴ در سالن سینمافردوس موزه سینما برگزار می‌شود و ورود برای عموم آزاد و رایگان است.
«خرابه‌های دهدشت»، «مشک»، «شب صلح» و «بلوط» از مهمترین مستندهای افشار نادری هستند. او در «بلوط» که اوّلین فیلم مردم شناسی در ایران است با دست مایه قرار دادن شیوه تولید نان بلوط (کلگ) از میوه بلوط، زندگی، آیین‌ها، نواها، رسوم، معیشت و پوشش مردمان کهگیلویه و بویر احمد در سال ۱۳۴۸ را به تصویر کشیده است.
این فیلم را «فیلیپ لوزوی» که ژان روش فیلمساز شهیر فرانسوی به افشارنادری معرفی شد، مونتاز کرده است.هنوز پس از سال‌ها اگر نامی از فیلم مردم‌شناسی بر زبان‌ها جاری است، فیلم بلوط در بالاترین مکان این ژانر از سینمای مستند قرار دارد.
زنده یاد نادر افشار نادری فوتبالیست، انسان‌شناس و جامعه‌شناس در سال ۱۳۰۵ در مشهد به دنیا آمد. پدرش اسماعیل میرزا با شش واسطه از نوادگان نادرشاه افشار بود. خانواده میرزا اسماعیل هشت فرزند داشت که «نادر» کوچکترین این فرزندان به‌شمار می‌رفت.
نادر تحصیلات ابتدایی و متوسطه را در مشهد به پایان برد وسپس برای دانشگاه به تهران آمد و در حین تحصیل رشته فلسفه و علوم تربیتی در دانشگاه تهران، در وزارت فرهنگ آن روز (وزارت آموزش و پرورش کنونی) به تدریس می‌پرداخت. در سال ۱۳۳۷ موفق به اخذ درجه لیسانس شد و تحصیلات خود را در رشته جامعه‌شناسی در مؤسسۀ مطالعات وتحقیقات اجتماعی دانشگاه تهران ادامه داد و در سال ۱۳۳۹ مدرک کارشناسی ارشد خود را دریافت کرد.
افشار نادری سپس برای تحصیلات تکمیلی راهی کشور فرانسه شد. در فرانسه وی به تحصیل رشتۀ مردم‌شناسی پرداخت و در سال ۱۳۴۳ مدرک دکترای خود را در این رشته دریافت کرد.
او پس از بازگشت به ایران، در سال ۱۳۴۴ و با موافقت غلامحسین صدیقی، به تدریس «مردم‌شناسی نظری» مشغول شد. افشار نادری همواره پژوهش را با تدریس ترکیب کرده بود. وی با گروه‌های تحقیقاتی مؤسسه مطالعات و تحقیقات اجتماعی همکاری می‌کرد، تا سرانجام، با سه محقق دیگر یعنی جواد صفی‌نژاد، هوشنگ کشاورز صدر و حسن پارسا، گروه عشایری را از درون گروه روستایی/ عشایری مؤسسه مطالعات اجتماعی جدا کرد و به آن استقلال بخشید و سرپرستی آن را به عهده گرفت.
وی در این جایگاه سفر‌های پژوهشی بسیاری را انجام داد و بسیاری از نقاط ایران از قزوین به ترکمن صحرا، از کهگیلویه و بویراحمد به کوشک و باشت وبابوئی، از عشایرنشین شاهسون به ایل بهمئی را مورد بررسی قرار داد. انگیزه تحقیق او در کهگیلویه، مقاله علی بلوکباشی دربارهٔ ایل بهمئی بود.
وی به‌عنوان یکی از متخصصان کوچ عشایر، از صاحب‌نظران اسکان عشایر به‌شمار می‌رفت.