تاریخ شفاهی؛

ناصرگیتی جاه ؛ بازیگر باتجربه تلویزیون و سینمای ایران

ناصرگیتی جاه ؛ بازیگر باتجربه تلویزیون و سینمای ایران

زنده یاد ناصر گیتی‌جاه یکی از بازیگران برجسته و محبوب سینما و تلویزیون ایران بود که با تجربه های متعدد و بازی های قوی خود، توانسته جایگاه ویژه ای در قلب مخاطبان خود به دست آورد.

به گزارش پایگاه خبری موزه سینمای ایران، ناصر گیتی جاه (۱ فروردین ۱۳۱۴ – ۲۰ فروردین ۱۳۹۳) برنده دیپلم افتخار بهترین بازیگر نقش مکمل مرد در سی‌امین جشنواره فیلم فجر بود. او با تأثیرات فرهنگی و اجتماعی خود، توانست پیام های مثبتی را به جامعه انتقال دهد و بازی هایش را به یک آثار هنری قابل تقدیر تبدیل کند.
این بازیگر برجسته و کهنه کار توانست در طول فعالیت های هنری خود، توجه و تحسین مردم  را به خود جلب  و با نقش های متنوع و چالش برانگیز، مخاطبان خود را شگفت زده می کرد.

زندگینامه
ناصر گیتی جاه در تهران به دنیا آمد و از کودکی علاقه زیادی به هنر و بازیگری داشت. او ابتدا در تئاتر شروع به بازی کرد و سپس وارد صنعت سینما شد. گیتی‌جاه دارای مدرک آموزش بازیگری‌ زیر نظر رفیع حالتی‌، مهدی نامدار‌ و اسماعیل مهرتاش بود و سال 1337 با فعالیت در «جامعه باربد» و تلویزیون خصوصی و اجرای نمایش زنده، کار هنری‌اش را آغاز کرد.
او در فیلم ها و سریال های مختلفی بازی کرد که هرکدام از آنها توانست مخاطبان خود را جذب کند.
او با فیلم «پست‌چی» به کارگردانی رفیع حالتی در سال 1340 وارد سینما شد و از جمله فیلم‌های این بازیگر می‌توان به «پنجمین سوار سرنوشت»،«راه دوم»،«خط پایان»،«تنوره دیو»،«یوزپلنگ»،«مدرک‌ جرم»، «مکافات»، «خواستگاری» ، «پنجاه و سه نفر» ، «قافله» و«خوابم میاد» اشاره کرد.

«سه یار دبستانی»،«گدایان خوشبخت»،«خسرو و شیرین»،«ملوانان»،«حاکم یک روزه»،«بیژن و منیژه» و«رستم و سهراب» از جمله نمایش‌های گیتی جاه هستند.
از سریال‌هایی که این بازیگر در آنها به ایفای نقش پرداخته است، به «خانه به دوش»،«خاله سارا»،«مش خیرالله و صندوقچه اسرار»،«نیمه پنهان ماه»،«همسایه‌ها»، «خداحافظ بچه» و «پهلوانان نمی‌میرند» می توان اشاره کرد.
او اولین کسی بود که پس از انقلاب نقش شاه را در سریال «طبل توخالی» بازی کرد و پس از آن در تله فیلم «سقوط» به کارگردانی محمد رضا ورزی بار دیگر این نقش را تکرار کرد.

این بازیگر از جشنواره سی‌ام فیلم فجر برای فیلم «خوابم میاد» رضا عطاران (بازیگر نقش پدر رضا عطاران) موفق به دریافت دیپلم افتخار شد.
ناصر گیتی جاه بیش از نیم قرن در سینما و تاتر و تلویزیون این کشور ظاهر شد. او بازیگر- کارآکتر مناسبی برای نقش مردان عیالوار طبقه متوسط بود. این نقش را چنان با مهارت بازی می‌کرد که می توانست مثالی روشن از گویش و منش و پوشش این گونه مردان در جامعه محسوب شود. مهارت گیتی جاه در بازیگری در سریال‌هایی همچون خانه به دوش و تلخ و شیرین( 1353) و مرد اول (1354) چنان مورد توجه قرارگرفت که او پای ثابت بازی در سریال‌های تلویزیونی شد. آخرین بار که مردم او را روی پرده سینما دیدند همراه با اکبر عبدی در فیلم خوابم میاد(رضا عطاران) بود که برایش تقدیری از جشنواره فجر هم به همراه داشت وآخرین باری که مردم او در سریالی دیدند ، نیز در سریال همه خانواده من(داریوش فرهنگ) بود.

درگذشت
زنده یاد ناصر گیتی‌جاه بازیگر و هنرمند کشورمان سرانجام با کوله‌باری از تجربه، در سال 1393 پس از بازیگری در 51 اثر سینمایی و تلویزیونی چشم از جهان بست. او  در 19 فروردین سال (1393)، در سن 79 سالگی بر اثر سکته‌ی قلبی در بیمارستان "دی" تهران، دیده از جهان فروبست و پیکرش در قطعه‌ی هنرمندان بهشت زهرا، دفن شده‌است.

کارنامه هنری

سینما

فرزند چهارم  ۱۳۹۱جابه‌جا ۱۳۹۰خوابم می آد ۱۳۹۰گشت ارشاد ۱۳۹۰دو برادر (۱۳۸۹شب بی پایان ۱۳۷۸قافله ۱۳۷۱پنجاه و سه نفر ۱۳۶۸خواستگاری ۱۳۶۸مکافات ۱۳۶۶تنوره دیو ۱۳۶۴خط پایان ۱۳۶۴مدرک جرم ۱۳۶۴یوزپلنگ ۱۳۶۴راه دوم ۱۳۶۳میهمان ۱۳۵۵نقص فنی ۱۳۵۵مراد برقی و هفت دخترون ۱۳۵۳گدای میلیونر ۱۳۵۲شکار شوهر ۱۳۴۷

فیلم های تلویزیونی

۱۳۹۱ همه خانواده من
۱۳۹۱ خداحافظ بچه
۱۳۸۹ تله فیلم «بلور باران»
۱۳۸۷ مسافر زمان ۲
۱۳۸۵-۱۳۸۶ سالهای برف و بنفشه
۱۳۸۵-۱۳۸۶ گلریزان
۱۳۸۵ من نه منم
۱۳۸۴ برای آخرین بار
۱۳۸۲ کوچه اقاقیا
۱۳۸۱ شبکه
۱۳۸۰ ماجراهای سرابی
۱۳۸۰ شب دهم
۱۳۸۰ روزهای آرزو
۱۳۷۹ خانه ما
۱۳۷۹ وکیل محله
۱۳۷۹ به همین سادگی 
۱۳۷۸-۱۳۷۹ تله فیلم «سقوط»
۱۳۷۸ پدرخوانده
۱۳۷۶-۱۳۷۷ فردا دیر است
۱۳۷۷ تولدی دیگر
۱۳۷۷ مادر
۱۳۷۷ قصه زندگی
۱۳۷۶ همه فرزندان من
۱۳۷۶ دنیای شاد
۱۳۷۵-۱۳۷۶ تهران ۱۱- ۵۹۵ ج ۴۸
۱۳۷۴-۱۳۷۶ پهلوانان نمی میرند
۱۳۷۵-۱۳۷۶ ماجراهای آقا جمال
۱۳۷۴ داستان یک زندگی
۱۳۷۴ فراری بازیگر
۱۳۷۴ حقیقت در آینه
۱۳۷۴ مرد قانون
۱۳۷۴ عاطفه
۱۳۷۳ اشتباه در اشتباه
۱۳۷۰-۱۳۷۲ مش خیرالله صندوقچه اسرار
۱۳۷۱ خانه بخت
۱۳۷۱ خاله سارا
۱۳۶۹ در انتهای شب
۱۳۶۸ ازدواج پرماجرا
۱۳۶۸ چراغ خانه
۱۳۶۲ طبل توخالی
۱۳۵۷ عشق پیری
۱۳۵۴-۱۳۵۵ مرد اول
۱۳۵۳ تلخ و شیرین
۱۳۵۰-۱۳۵۱ خانه به دوش (مراد برقی)
۱۳۴۹ داش پالکی