به گزارش پایگاه خبری موزه سینمای ایران، چنگیز جلیلوند ابتدا فعالیت خود را در سال ۱۳۳۶ و در زمینه تئاتر آغاز کرد سپس وارد بازیگری سینما و دوبلوری شد. جلیلوند مدرس دانشکده خبر بود و نزدیک به پنجاه دوبلور تربیت کرد.
استاد چنگیز جلیلوند (۶ آبان ۱۳۱۹ – ۲ آذر ۱۳۹۹) دوبلور، مدیر دوبلاژ و بازیگر اهل ایران بود. اوفعالیت حرفه ای خود را از سال ۱۳۳۶ آغاز کرد و در استودیوهای مختلفی از جمله استودیو قرن ٢١ و استودیوهای صدا و سیما مشغول به کار دوبلاژ بود.
جلیلوند پس از انقلاب ۱۳۵۷ به مدت بیست سال در ایالات متحده آمریکا زندگی کرد و پس از آن به ایران بازگشت و کار دوبله را از سال ۱۳۷۷ سر گرفت. وی در چند مجموعهٔ تلویزیونی و فیلم سینمایی نیز بازی کرد.
صدای جلیلوند قابلیت گویندگی به جای شخصیت‌های نقش اول با صلابت و تأثیرگذار سینمایی را فراهم کرده بود. او در گویندگی‌هایش قابلیت تیپ‌سازی را داشت و می‌توانست صداهای گوناگونی به وجود بیاورد. چنگیز جلیلوند در میان دوبلورهای ایرانی، به «مرد حنجره‌طلایی» و «آقای دوبلهٔ ایران» شهرت داشت.
وی از معدود دوبلورانی بود که در تیپ‌سازی‌هایش می‌توانست با ۳ صدای باس، باریتون و تنور نقش بگوید.
از چنگیز جلیلوند در سال ۱۳۵۷ به عنوان یک دوبلور نمونهٔ جهانی نام برده شد. او به جای بازیگران سرشناس خارجی و داخلی بسیاری گویندگی کرده‌است. وی با تیپ‌سازی خلاقانهٔ خود، گویندهٔ اصلی نقش‌های مارلون براندو بود.
پرآوازه‌ترین گویندگی‌های جلیلوند در فیلم‌های سینمایی خارجی به‌جای مارلون براندو، رابرت دنیرو، سلمان خان، پل نیومن، برت لنکستر، ماکسیمیلیان شل، ریچارد برتون، پیتر اوتول، یول براینر، کلینت ایستوود، دین مارتین، سیلوستر استالونه، لیام نیسون، کنت برانا، رابرت داونی جونیور و در فیلم‌های سینمایی ایرانی به‌جای محمدعلی فردین، بهروز وثوقی، ناصر ملک مطیعی، ایرج قادری، سعید راد بودند.
درگذشت
چنگیز جلیلوند در ۲ آذر ۱۳۹۹ بر اثر ابتلا به ویروس کرونا، در بیمارستان خاتم‌الانبیا تهران درگذشت. پیکر وی در ۵ آذر ۱۳۹۹ در قطعهٔ هنرمندان بهشت زهرا به خاک سپرده شد. یادش همیشه جاودان