در «آیین بهره‌برداری از فیلمخانه ملی ایران» مطرح شد؛ وزیر فرهنگ و ارشاد اسلامی: مفتخریم فیلمخانه ملی در دولت سیزدهم به ثمر نشسته است/ ارجمند: فیلمخانه ملی ایران حرم مقدس سینماگران است/ دهکردی: امروز روز مهمی برای تاریخ سینمای ایران است

آیین بهره‌برداری از ساختمان جدید فیلمخانه ملی ایران با حضور وزیر فرهنگ و ارشاد اسلامی و رئیس سازمان سینمایی کشور افتتاح شد.

به گزارش اداره کل روابط عمومی سازمان سینمایی، «آیین بهره‌برداری از ساختمان جدید فیلمخانه ملی ایران» با حضور وزیر فرهنگ و ارشاد اسلامی، رئیس سازمان سینمایی کشور ، جمعی از مدیران فرهنگی، هنرمندان و اصحاب رسانه امروز (۴مردادماه) در محل فیلمخانه برگزار شد.

این برنامه با اجرای حمیدرضا مدقق، آغاز و با یاد و گرامیداشت از هنرمندانی چون مرحوم سعید راد آغاز شد.

در ادامه کلیپی از برخی آثار آرشیوی و فضای بصری فیلمخانه ملی ایران پخش شد.

در ابتدای مراسم لادن طاهری مدیرکل فیلمخانه ملی ایران گفت: ۴۰ سال پیش، محمد حسن خوش‌نویس اولین مدیری بوده که مسئولیت این فیلمخانه را برعهده گرفت این درحالی است که در آن زمان مجموع فیلم‌های ایران بیش از ۱۰۰ فیلم نبوده است‌. اما امروز اهالی سینما مفتخر است که ساختمانی مستقل از سینمای ایران فراهم شده است. ‌ما فراموش نکرده‌ایم که سالها در کنار فیلم‌ها و مدارک ارزشمند آن در گذشته در یک مکان کوچک نگهداری شد اما در حال حاضر ساختمان فیلمخانه ملی ایران و بهره‌برداری از آن نماد سخت کوشی و پشتکاری است که نهایتا امروز به بهره‌برداری می‌رسد.

وی افزود: خوشحالم که در مورد گنجینه ۴۰ ساله سینمایی صحبت می‌کنم که راه درازی برای آرشیو آن طی شده است. در دولت سیزدهم روز اولی که رئیس سازمان سینمایی حکم گرفتند به همراه وزیر به این مکان آمده و با پیگیری‌شان بسیاری از مشکلات سالهای قبل مرتفع شده و این نگین سینمای ایران ماندگار شد. حقیقتا همه آثار به درستی و برابر با استانداردهای دنیا حفظ و نگهداری می‌شوند. امروز اهالی سینما، فیلمخانه را مکانی امن برای این آثار ارزشمند سینمای ایران می‌دانند.

مفتخریم فیلمخانه ملی در دولت سیزدهم به ثمر نشسته است

در ادامه این مراسم محمد مهدی اسماعیلی، وزیر فرهنگ و ارشاد اسلامی ضمن عرض تسلیت ایام سوگواری اباعبدالله الحسین (ع) و درگذشت هنرمند گرامی سعید راد، گفت: لازم میدانم از آقای خزاعی رئیس سازمان سینمایی، همکاران ایشان، از مدیر و همکاران فیلمخانه ملی ایران تشکر کنم که این مسیر سخت را با عشق و علاقه دنبال کرده‌اند چرا که ذوق و شوق‌شان را برای حفظ این آثار احساس کرده‌ام این گمنامی در خدمت، تنها برای افراد عاشق به کار و هنر لذت بخش است. بسیار مفتخریم که این اقدام در دولت سیزدهم به انتها رسید .

وی افزود: در این سه سال خدمت به مردم، تلاش‌های بسیاری برای ارتقای زیرساخت‌ها صورت گرفته است. همانند سفر به استان سیستان و بلوچستان که پیش از این دولت، دارای ۲ سالن سینمای فعال بوده که امروز به همت سازمان سینمایی به ۹ سالن سینما رسیده است. این درحالی است که در دولت سیزدهم از وعده ایجاد ۱۰۰۰ سالن سینما در کشور طی ۴ سال، به ۹۰۰ سالن سینمایی در سه سال رسیده‌ایم و این پیشرفت خوبی بوده است ‌و در حوزه های مختلف نیز سند ملی هنر در حال تدوین است.

اسماعیلی ادامه داد: روند صدور پروانه ساخت و نمایش در دولت سیزدهم مورد انتقاد برخی از دوستان قرار گرفته است . هیچ هنرمندی نمی تواند خارج از سیستم صنفی و فرهنگی هیچ محکمه‌ای را تشکیل دهد چرا که در مواقع تخلفات در هیئت رسیدگی به تخلفات به همه موارد رسیدگی شده و می‌شود همانگونه که مشکلاتی نظیر ممنوع‌الکاری هنرمندان پیگیری شده است. ما در دولت سیزدهم چیزی درگوشی نداشته‌ایم و مجموعه دفاعیات افراد شنیده شده، اعترافات بررسی و پیگیری‌ها و رسیدگی‌ها انجام شده است.

وی عنوان کرد: نباید در پیچ و خم دادگاه و دادسرا، آسیبی به تکریم و کرامت هنرمندان وارد شود . جمهوری اسلامی همانند هر کشور دیگری به دنبال منافع ملی کشور است. سیاست شفاف‌سازی و آگاهی‌بخشی در سینما نیز به وضوح انجام شده و رسیدگی‌ها از حرف‌های درگوشی خارج شده است .

وزیر فرهنگ و ارشاد اسلامی شفافیت در پیگیری موضوعات را اقدامی ارزشمند دانست و گفت: باید در طی جریان سینمایی با مدیریت درست، حق افراد گرفته شود. اتفاقاتی که در این دوره رخ داده است گام‌هایی موثر در عرصه هنر بوده است. همانند سند موسیقی که پس از ۴۵ سال توسط شهید جمهور شهید، ابراهیم رییسی ابلاغ شد که براساس آن تصویب شد که هیچ نهادی جز وزارت فرهنگ و ارشاد اسلامی حق ندارد در خصوص موسیقی صحبت کند. در خصوص اجرای کنسرت‌ها این قانون نیز نیز وجود دارد و معتقدم همه این موارد برای حفظ کرامت اهالی سینما و هنر است.همانگونه که در شورای هنر سند تئاتر ۳۰ سال روی زمین مانده بود که با حضور افرادی چون توکلی، تأسیس بنیاد ملی تئاتر تصویب شد که اقدام بزرگی در این حوزه است. سه سهمیه برای تیم این سند در اختیار ما بوده است که افراد سرشناسی در آن حضور داشته و تصمیمات در آن با شفافیت گرفته و اعلام می‌شود .

وی اظهار کرد: روزی که بنده وزارت فرهنگ و ارشاد اسلامی را تحویل گرفتم بودجه آن ۱۲۰۰ میلیارد بوده است و امروز ۲۰ هزار میلیارد بودجه آن است. راه‌اندازی نهضت پلاتو سازی در کشور، راه‌اندازی و افتتاح زیباترین مجموعه فرهنگی در یزد با بهره‌مندی از فناوری‌های جدید دنیا که فردا صورت می‌گیرد، مجموعه سالن‌های استان‌های ارومیه و کرمان که از سطح و امکانت بیشتری نبست به سالن‌های ترکیه است، از جمله اقدامات وزارت فرهنگ و ارشاد در دولت سیزدهم است تا روزی که هستیم مسئول و پاسخگو هستیم .

اسماعیلی با اشاره به انتشار مطلبی مبنی بر مستاجر بودن شهید رییسی، افزود : ما ایشان را ازدست داده‌ایم و دولت ما زودتر از موعد خود تمام شد. فعالیت ما ادامه دارد و تا لحظه‌ای که افراد جدیدی بر مسند می‌نشینند رسیدگی به امور انجام می‌شود. دنیا فرصتی برای مال و منال و شهرت نیست و اعمال الهی و انسانی باقی می‌ماند. بسیاری رئیس جمهور شهیدمان را با زبان‌هایشان آزار دادند و باید بگویم که خداوند همه عزت و آبرو را به ایشان داده است.امیدوارم این فیلمخانه نیز باقی و صالحاتی از دولت سیزدهم برای سینما باشد.

فیلمخانه ملی ایران حرم مقدس سینماگران است

در ادامه داریوش ارجمند هنرمند سینما گفت :من هم از بازنشستگان وزارت فرهنگ و ارشاد سابق هستم و خوشحالم که در زمان حیاتم شاهد بهره‌برداری از فیلمخانه ملی ایران هستم. این اتفاق عظیم و بزرگی است و شاید مردم امروز اهمیت آن را نفهمند ولی باید زمان بگذرد و گردو غبار روی داشته‌هایمان بنشیند تا متوجه ارزش آن شویم.

وی افزود: فیلمخانه بخشی از تاریخ ده هزار ساله ماست . سینمای ایران آدمهای بزرگی را به جهان ارائه داد. روزی باید ببینیم چه داشته‌ایم.چرا سینما و فیلم گذری نیست و این چهل سال انقلاب اسلامی نمود خوبی در سینما داشته است که در لحظه دیده و شنیده می‌شود و مورد قضاوت قرار می‌گیرد . اهمیت این آثار و نگهداری و بازسازی آن کار آسانی نیست و باید قدر بدانیم. ما ملت بزرگی هستیم.

سینمای ایران آدم های بزرگی را به نام معرفی کرده و این فیلمخانه همانند حرمی برای سینمای ایران است که برای ما هنرمندان محترم است

ارجمند خاطرنشان کرد: امروز بسیاری هنرمندان رفته‌اند و تنها آثار و فیلم ها باقی مانده و ماندگار شده است . فیلمخانه ملی ایران که به همت وزارت فرهنگ و ارشاد و سازمان سینمایی به بهره‌برداری رسیده از اتفاقات پایدار و ماندگار تاریخ سینماست.

وی اضافه کرد: باید قدرشناس باشیم، و فعالیت‌های این دوره این وزارتخانه قابل قیاس با سالهای گذشته نیست. اقداماتی که طی این سه سال در حوزه سینما فقط صورت گرفته در طول چهل سال بی سابقه بوده است.

وی ادامه داد: من بسیار آقای اسماعیلی را دوست دارم چرا که خیلی خدمت کرده‌اند. از اقای خزاعی عزیر رئیس سازمان سینمایی نیز تشکر می‌کنم، و امیدوارم با همین پشتکار و روحیه در منصب های دیگر هم یادگارهای بزرگی را برجای بگذارند و امیدوارم همه کسانی که در هنر زندگی میکنند با کرامت آمده و با کرامت بروند همانند سعید راد‌. پس این گونه باشیم که به نیکی ناممان بماند. فیلمخانه ملی ایران حرم مقدس است. این مکان نماد کرامت هنرمندان و سینماگران است .

امروز روز مهمی برای تاریخ سینمای ایران است

در ادامه علی دهکردی هنرمند و مدیرعامل خانه سینما گفت: وقتی که بقای تمدن ‌ها را می‌بینیم به شکل‌گیری فرهنگ در طی آن پی می بریم . سینما تمدن فرهنگی است و امروز، روز بزرگی برای خانواده سینماست چرا که هنرمند قلم را می‌سازد تا. برای تمدن بشری بماند و به آیندگان برسد همانگونه که امروز فیلمخانه این اقدام را انجام می‌دهد.

چی افزود: سینمای امروز ایران بزرگ و ارزنده است و خوشحالیم که این گوهر در گنجینه‌ای ارزشمند نگهداری می‌شود.این گنجینه حاصل فعالیت سالیان درازی است که ارزشمند است و گویای تاریخ ۴۰ ساله انقلاب اسلامی است.وظیفه خود می دانم از طرف همه صنوف سینمایی قدردان این اقدام بزرگ باشم.

هوشنگ توکلی هنرمند، در ادامه این مراسم گفت: فیلمخانه حاصل دور اندیشی و کاری فرهنگی است چرا که زمانیکه به انقلاب اسلامی رسیدیم، یکی از مراکز مورد هجوم، فیلمخانه بوده است. جمال امید از جمله کسانی است که زحمت کشیدند تا این آثار حفظ شود و به سختی آن را مدیریت کرد. زمانیکه شرایط آرام شد ارزش این فعالیت‌ها مشخص شد بنابراین باید از تلاش امثال این افراد برای ماندگاری آثار ارزشمند سینمای ایران یاد کرد.

 

مرتضی شاملی:«مرد نمکی» را به مثابه یک جریان بوروکراتیک دیدم

مستند «مرد نمکی» ساخته مرتضی شاملی در قالب برنامه «شب‌های مستند» عصر روز گذشته در سالن فردوس موزه سینما به نمایش درآمد.

به گزارش روابط عمومی موزه سینما، اردعطار پور، فيلمساز مطرح سینمای مستند پس از پایان نمایش این فیلم گفت: امشب شاهد یک فیلم مستند بسیار خوب بودیم. موضوعی که فیلم درباره آن صحبت می‌کند، درباره معدن نمک 2500 سال از استحصال نمک می گذرد. مرد نمکی شماره یک در حدود سال ۱۳۷۲ کشف شد، در آن زمان توجه به مسائلی همچون میراث فرهنگی کم‌رنگ‌تر از امروز بود بود و آقای شاملی به فضایی پرداختند که چندان مورد توجه مدیریت رسمی قرار نداشت. این فیلم در حکم سندی از آن روزگار به شمار می‌رود و از آن زمان تاکنون، شمار مردان نمکی کشف شده به عدد هشت رسیده است.

وی افزود: فیلم از نوعی رویکرد طنزگونه برخودار است و بخش‌هایی از آن به روش بازسازی مقابل دوربین رفته است. بسیاری از اطلاعات نظیر خوراک، پوشاک و… مربوط به دوره‌های هخامنشیان و ساسانیان، از طریق همین مردان نمکی به دست آمده است.

این مستندساز شناخته شده خاطرنشان کرد: وجه طنز آلود این فیلم درباره موضوع بوروکراتیک موجود در کشور از آن اثری معترض ساخته است. به عقیده من و احتمالا افرادی که بر روی موضوع مردان نمکی کار می‌کنند، همه باید این فیلم را که به مستندنمایی بخشی تاریخی می‌پردازد تماشا کنند.

عطارپور افزود: امروز درباره یک میراث فرهنگی کشور و بررسی آن توسط فیلم آقای شاملی صحبت می‌کنیم.

مرتضی شاملی کارگردان فیلم مستند «مرد نمکی» گفت: در سال ۱۳۷۶ فیلم داستانی «نصف جهان» را ساخته بودم که برای آن مشکلاتی ایجاد شده بود و در آن زمان قصد کارگردانی این فیلم را نداشتم. خانم ثریا هاشمی که از پیشکسوتان و تهیه‌کننده‌های تلویزیون بودند، روزی از من خواستند تا فیلمی درباره مرد نمکی که در معادن زنجان یافت شده است را کارگردانی کنم. من در ابتدا نپذیرفتم اما ایشان اصرار کردند. مرد نمکی در سال ۱۳۷۲ کشف شده بود و دعواهایی که در فیلم نشان داده می‌شود پیش از شروع ساخت این فیلم رخ داده بود و ما آن را بازسازی کردیم. موضوع این فیلم از نظر تاریخی برای من اهمیت نداشت و ظاهرا برای آن‌ افراد نیز این مسئله امر مهمی نبود.

وی ادامه داد: برای من برخورد با اصل موضوع دارای اهمیت بود، اینکه فردی به صورت مومیایی باقی مانده است. من به موضوع این فیلم به مثابه یک جریان بوروکراتیک نگاه می‌کردم. اصل علمی این موضوع برای من جذابیت نداشت و بلکه موارد پیرامونی روایت، دارای اهمیت بود. نقطه تمرکز من در این اثر بر نوعی سوءتفاهم در برخورد با مسائل فرهنگی و کم‌کاری‌ها در این زمینه بوده است.

وی  ادامه داد: اگر این مملکت مورد حفاری قرار بگیرد، در هر نقطه از آن اموات قدیمی یافت می‌شوند و بنابراین این موضوع برای من چندان اهمیت خاصی نداشت و گمان می‌کردم تنها با یک سر انسانی مومیایی طرف هستم.

این فیلمساز خاطرنشان کرد: تلاش کردم با طنز خاصی که در برخوردهای اداری موجود بود، این فیلم را بسازم. البته پرداختن به مفاهیم تاریخی مانند کارهایی که آقای عطارپور درباره خلیج فارس و الواح تخت جمشید تولید کرده‌اند، اهمیت بسیار زیادی دارد اما به هر صورت من این فیلم را در تکریم مرد نمکی کارگردانی نکردم. برای من مسائل جامعه شناسی نسبت به مرد نمکی اهمیت بیشتری دارد.

شاملی همچنین گفت: در فیلمی دیگر درباره این موضوع، آن را از مجرای پزشکی و قانونی پیش بردیم و به کشف گروه خونی مرد نمکی و چگونگی کشته شدن و… او پرداختیم. در این اثر ناکارآمدی سیستم بوروکراتیک در ارگان‌های مختلف بیش از پرداختن به مسائل علمی برای من دارای اهمیت بود.

فخرالدین سیدی، مستندساز پیشکسوت سینمای ایران نیز گفت: آقای شاملی نسبت به فیلم خود کم لطف هستند. اگر ایشان بخش اجتماعی موضوع را نادیده می‌گرفتند، اطلاعات زیادی را از دست می‌دادیم. اما در عین حال محوریت اصلی فیلم، پیدا شدن مرد نمکی و مباحث علمی مربوط به آن است. در فیلم پس از پیدا شدن مرد نمکی، هر فرد تلاش می‌کند تا آن را به نوعی مصادره به مطلوب کند. بخشی از وجوه جامعه در آینه فیلم به تصویر کشیده شده است و این موضوع نیز دارای اهمیت بسیاری است.

منیر تقدیسی تدوینگر این اثر نیز گفت: نگران بودم که پس از بیست و هفت سال از زمان ساخته شدن فیلم، ممکن بود چه احساسی با تماشای آن داشته باشم. اما امروز همچنان با همان احساس اولیه مواجه بودم. تدوین این فیلم امری بسیار سخت و پرزحمت بود چراکه حجم زیادی از گفت‌وگوها پیش روی ما وجود داشت. ما در تولید این اثر تلاش کردیم قضاوت را برعهده بیننده قرار دهیم تا او برمبنای روایت افراد مختلف به قضاوت شخصی خود بپردازد.

ثریا هاشمی تهیه‌کننده این فیلم نیز درباره نسخه موجود دیگر از مستند «مرد نمکی» گفت: در خصوص موضوع این فیلم، یک ویدئو ۳۰ دقیقه‌ای با نگاه علمی ساخته شد که از شبکه دو سیما به روی آنتن رفت. در آن فیلم، آقای شاملی به سراغ محققین علمی رفته بودند و نظریات آن‌ها در اثر مذکور مطرح شده بود.

سعید رشتیان پیشکسوت سینمای مستند نیز گفت: به نظر من «مرد نمکی» اثری با اهمیت بوده و دارای خصوصیت اصلی یک روایت مستند است. این روایت دارای یک محور اصلی است و قصه هرگز از موضوع کشف سر مرد نمکی خارج نشده و بی‌اهمیتی نسبت به این مسئله، مورد نقد و تاکید قرار گرفته است.

وی افزود: شاملی از مستندسازان باتجربه و قدیمی سینمای ایران است و به دلیل تجارب و دانسته‌های بیشمار، همواره رفتاری پخته از خود بروز می‌دهد. حساسیت شاملی در نشان دادن مقوله بی‌کفایتی، هرگز روایت اصلی را تحت تاثیر قرار نمی‌دهد. فیلم دارای وجوه بازسازی بسیار باورپذیر است و این موضوع یک اتفاق نادر در سینمای مستند به حساب می‌آید. شاملی همواره دارای حساسیت نسبت به موضوعات پیرامونی خود است و این خصیصه در ایشان بسیار مهم است.

وی بیان داشت: تاکید اصلی فیلمساز که زیر قصه فیلم را تشکیل داده، جنبه اعتراضی و بی‌تفاوتی را نشان می‌دهد. گاهی موضوع به قدری پررنگ است، که کل حرکت فیلمساز را تحت تاثیر خود قرار می‌دهد. موضوع اصلی این فیلم، یک کشف و دیرینه شناسی است و فیلمساز آن را به عنوان موضوع اصلی خود درنظر گرفته و در عین حال نقد خود را پیش می‌برد.

در این برنامه افرادی چون ارد زند، سعید رشتیان، پروین ثقه‌الاسلامی، فخرالدین سیدی، ناصر آقایی، منیر تقدیسی و ثریا هاشمی  و علاقمندان سینمای مستند حضور داشتند.

بازدید « اشتفان پیازکی» استادعلوم سیاسی و جامعه شناس آلمانی از موزه سینما

«اشتفان پیازکی» محقق ، استاد رسانه، جامعه شناسی و علوم سیاسی آلمان از موزه سینمای ایران بازدید کرد.
به گزارش روابط عمومی موزه سینما، اشتفان پیازکی  پس از بازدید 3ساعته خود از موزه سینما  گفت: حوزۀ اصلی علاقۀ من این است که فیلم چگونه جامعه را تغییر می دهد و جامعه چگونه بر فیلم تاثیر می گذارد.
وی با اشاره به ویژگی های موزه سینمای ایران گفت : این موزۀ مکان جذابی برای کسب دانش دربارۀ نخستین فیلمهای سینمای ایران است، سینمایی که اکنون به سطح بالایی از اعتبار  رسیده است. من قبلا در طول شش یا هفت سال گذشته، سه یا چهار بار به این موزه آمده ام. احساس می کنم که این موزه ظرف این سالها از جایی بسیار زیبا به عمارتی حتی بهتر ارتقا پیدا کرده است.  وی ادامه داد :بازسازی هایی در زمینه های مختلف در این مجموعه فرهنگی انجام شده است که موجب چندرسانه ای تر شدن آن شده  و برای فردی مثل من که به تاریخ رسانه علاقمند هستم بسیار جای جالبی است.
وی با بیان اینکه تا به حال چهار بار به موزه سینما آمده است، خاطرنشان کرد:  مجموعۀ بسیار جالب و متنوعی از ابزارهای تاریخی در اینجا وجود دارد. مدارک و لباس‌های جالبی از فیلم‌ها در قفسه ها وجود دارد و همچنین رویکردهای جدیدی در این موزه شکل گرفته است. ابزارها و فیلم‌ها به شیوه های مدرنی نمایش داده می شوند.
اشتفان پیازکی با اشاره بهدشناختش از سینمای ایران گفت : خوشبختانه سینمای ایران را از دهه 1920 مطالعه کرده ام و سیر سینمای ایران در این صد سال برایم جالب بوده است؛ تحولی که از فیلم «آبی و رابی» به عنوان نخستین فیلم داستانی ایرانی و یا از سینما مایاک به عنوان نخسین فضای عمومی نمایش فیلم میشناسیم، تا روزهای متاخر و فیلمهای جدید که موزه سینمای ایران این سیر تحول را به خوبی نشان میدهد. من معتقدم هر دانشجوی آلمانی رشتۀ تاریخ سینما باید [با حضور در این فضا] از افقهای رایجش خارج شود و با تاریخ سینمای ایران و آسیا آشنا شود.

سعید رشتیان در گفتگو با موزه سینما: جایگاه اصلی ام را در سینمای مستند پیدا کردم

 

موزه سینما در ادامه انتشار سلسله برنامه‌های تاریخ شفاهی خود به مناسبت زادروز « سعید رشتیان» مستندساز پیشکسوت و شناخته شده سینمای مستند بخش‌هایی از گفتگوی این هنرمند را منتشر کرده است که در زیر می‌خوانید.
به گزارش روابط عمومی موزه سینما، سعید رشتیان درباره سینمای مستند گفت: من سینمای مستند را در تجربه عملی، در ادامه علایقی دیدم که سال‌ها آن را در حوزه‌های مختلف دیگری دنبال کرده بودم اما زمانی که با فضای این نوع از سینما آشنا شدم جایگاه اصلی خود را پیدا کردم.
وی ادامه داد: باید در این حوزه تلاش بسیاری را صورت داد زیرا سینمای مستند برای سازنده شهرت و آوازه‌ای را به همراه نخواهد داشت، اگر فردی به دنبال این موضوع و نیز درآمد و مسائل مالی است، باید آن را در جای دیگری دنبال کند. من معتقدم سینما یک کار گروهی است و هر یک از مشاغل موجود در این حوزه، تخصصی منحصر به فرد محسوب می‌شوند.
این مستندساز پیشکسوت بیان داشت: سینما به معنای عام آن فعالیتی است که اولین نکته در آن، دیده شدن و مشاهده کردن است. فیلمسازی مستند مانند سینمای داستانی به صورت متعارف آن از لاگ لاین آغاز شده و سپس به سیناپس و تریتمنت می‌رسد. من در این سال‌ها تلاش کردم در پروژه‌های خود مراحل نامبرده را به شکلی عملی انجام دهم زیرا موارد دیگر از جمله پژوهش در این مجرا قابل بازتعریف است.
وی با بیان اینکه باید به سراغ مواردی رفت که در مسیر فیلمسازی به کار می‌آید، گفت: به این معنا که بیش از پنجاه درصد خلاقیت در حوزه تهیه اتفاق می‌افتد و ارتباطی با تألیف شخصی ندارد، باید به این نکته فکر کرد که کالای تولید شده در کجا قابلیت مصرف شدن دارد و چه کسانی از روند تولید حمایت خواهند کرد. کار تهیه کننده این است که با توجه به موارد ذکر شده، مجموعه‌ای را تدارک ببیند که در آن گفت‌و‌گو جریان داشته باشد.
رشتیان خاطرنشان کرد: باید به صورت اجتناب ناپذیری به دنبال صحبت درباره سینما باشیم، سینما جایی است که در آن کالایی به نام فیلم برای مشاهده کردن تولید می‌شود. اگر امر مشاهده را از ابتدا در دستور کار خود قرار ندهیم، یعنی ما سینماگر نبوده و تنها هنرمند هستیم.

کیمیاوی نگاهی خوش بینانه به انسان دارد/هیچ اثری منفک از  زمانه خود نیست

برنامه نمایش و نشست نقد و بررسی سه فیلم مستند «یا ضامن آهو»، «تپه‌های قیطریه» و «پ مثل پلیکان» به کارگردانی پرویز کیمیاوی با حضور محمد مقدم، مستندساز و پژوهشگر سینما و مهرداد فراهانی، منتقد و پژوهشگر سینمای مستند، در قالب برنامه شب‌های مستند موزه سینما، عصر روز دوشنبه ۱۸ تیرماه در سالن فردوس موزه سینمای ایران برگزار شد.

به گزارش روابط عمومی موزه سینما، محمد مقدم در ابتدای این نشست گفت: زمانی که از سینمای پرویز کیمیاوی صحبت می‌شود، تمایل زیاد او به وجه فرمال سینما به چشم می‌خورد و این مقوله از منظر زیباشناسانه دارای اهمیت است. کیمیاوی حتی سوژه‌هایی را برای آثار خود انتخاب می‌کند که بستری برای کنکاش‌های ذهنی او فراهم آورده و تلقی خود از سینما را بازنمایی می‌کند.

وی ادامه داد: او در فیلم‌های مستند خود سوژه‌هایی ویژه همچون افرادی تک افتاده را مورد واکاوی قرار می‌دهد. آخرین فیلم داستانی او یعنی «ایران سرای من است» نیز حاوی عناصری از تاریخ، فرهنگ و تمدن ایرانی را با ترکیبی عجیب همراه می‌کند. او در دهه شصت میلادی در فرانسه سینما خوانده بود و تحت تاثیر جریان فیلمسازی آن زمان اروپا قرار داشت.

مقدم ادامه داد: هیج اثری منفک از زمان خود نیست و کیمیاوی زمانی که وارد ایران می‌شود، همچون یک توریست فرنگی به پدیده‌های مختلف نگاه می‌کند درحالی که به نظر می‌رسد او به صورت تصادفی با این فرهنگ و زبان آشنا است. بخش زیادی از تصاویری که در این اثر قابل مشاهده است، مشابه فیلم‌هایی است که افراد خارجی در خصوص چنین موضوعاتی ساخته‌اند. «یا ضامن آهو» فیلمی است که طی یک فرآیند شکل گرفته است و در آن خبری از ایده‌های منسجم و از پیش تعیین شده نیست و این مسئله، ایرادی برای یک فیلم به شمار نمی‌رود. فیلم دارای تدوینی خلاقانه است و با صدا فضاسازی می‌کند و به همین دلیل مخاطب خود را در یک محیط آشنا و در عین حال خیال انگیز قرار می‌دهد که انباشته از استعاره و تعبیر است.

این پژوهشگر سینما افزود: می‌توان این اثر را از نگاه یک فرد مذهبی دید و با آن همذات پنداری کرد و برعکس می‌توان آن را از چشم فرد عادی نیز مورد واکاوی قرار داد و جنبه‌هایی از آن را برجسته نمود.

وی خاطرنشان کرد: کیمیاوی فرزند زمانه خود بوده و این موضوع از مشاهده سیر فیلمسازی او قابل تشخیص است. در فیلم‌های مربوط به کارگردانان موج نو، وجه فرمال و واقع گرایانه به شکلی پررنگ دیده می‌شود و این مسئله به شکلی پیوسته توسط دیگران تکرار می‌شود و پرداختن به نوعی زیبایی شناسی عریان در آن زمان طرفداران بسیاری داشته است. کیمیاوی به صورتی افراطی به این وجه می‌پردازد و به سمت سینمایی تالیفی حرکت می‌کند.

مقدم بیان داشت: «پ مثل پلیکان» از جمله آثاری است که تا سال‌ها می‌شود درباره آن صحبت کرد. به نظر من مرزی میان سینمای مستند و داستان پرداز وجود ندارد و آنچه این اثر را از باقی فیلم‌های کیمیاوی متفاوت می‌کند، تمرکزی است که بر روی فرد و انسان وجود دارد. کیمیاوی نگاهی خوش بینانه به انسان داشته و فیلم خود را با استعاره‌ای زیبا آغاز کرده و نوعی پیش آگاهی درباره زلزله‌ای که بیست و پنج سال بعد رخ می‌دهد، ارائه می‌کند. در آن مقطع قسمتی از این فیلم از بخش خبری تلویزیون پخش شد و بعد گوینده گزارشی را از زلزله ارائه کرد. کاراکتر این فیلم فراموش شدنی نیست و علی رغم مداخله کیمیاوی در دیالوگ‌ها، فیلم به دلیل حضور پرقدرت کاراکتر و ایجاد فضای عاطفی خاص، در حکم یک سند به شمار می‌رود.

مقدم بیان داشت: به نظر می‌رسد حتی در عناصر موجود در صحنه نیز دستکاری‌هایی صورت گرفته است و مواردی از این قبیل در اثر قابل لمس می‌باشد. همچنین تیتراژ این فیلم از بهترین نمونه‌های موجود در تاریخ سینمای ایران است. فیلم تپه‌های قیطریه نیز به مفهوم وسیع کلمه فرزند زمانه خود است.

زرفام فیلمبردار فیلم «پ مثل پلیکان» نیز گفت: آقای کیمیاوی در حال گوش دادن به صدای فیلم «مغول‌ها» در اتاق مونتاژ بودند. من در اتاق کناری او کار می‌کردم و صدای شخصیت فیلم به گوشم می‌رسید. به اتاق کیمیاوی رفتم و به او گفتم آسید علی میرزا کاراکتر بسیار جالبی است و می‌توان از او فیلمی ساخت. کیمیاوی فردای آن روز عازم طبس بود و من به همراه یک دستیار همراه او عازم طبس شدیم. این فیلم به صورت کاملا اتفاقی ساخته شد و به سرانجام رسید.

در ادامه مهرداد فراهانی، پژوهشگر سینمای مستند نیز گفت: از موزه سینمای ایران، انجمن تهیه کنندگان سینمای مستند و فیلمخانه ملی ایران سپاسگزارم که امکانی برای دیده شدن آثار کیمیاوی فراهم کرده‌اند. آثار کیمیایی سینمایی محض را به نمایش می‌گذارند، چراکه او تحصیلات خود را در دوران سینمای موج نو پشت سر گذاشته بود. کیمیاوی فردی بود که رد پای سینمای مدرن در آثار این فیلمساز به چشم می‌خورد.

وی افزود: در آثار یک فیلمساز مولف همیشه کدها و موتیف‌هایی قابل ردیابی است و در این مدت بسیاری از آثار کلیدی کیمیاوی را مورد مطالعه قرار دادم. فیلم از حیث تجربه معنوی مخاطب دارای اهمیت است و حتی نام آن یعنی «یا ضامن آهو» به گونه‌ای بوده که انگار از دریجه ذهن زائر به ماجرا نگاه می‌کند.

فراهانی با بیان اینکه صداگذاری این فیلم در حکم یک کلاس درس است، بیان داشت: در این اثر ما با فرد مواجه هستیم و در صحنه‌های مربوط به عزاداری، توده جمعیت مشاهده است. فیلم «یا ضامن آهو» تجربه یک زائر را به ما منتقل می‌کند و گزارشی از یک زیارت است.

وی بیان داشت: این اثر فاقد نریشن است اما صداهایی که شنیده می‌شود با زحمت بسیار زیادی تهیه شده است. در فیلم‌های مربوط به وزارت فرهنگ و هنر، انسان دیده نمی‌شود و بیشتر صنایع دستی مورد تاکید قرار می‌گیرد و اگر هم فردی وجود داشته باشد، تنها به ارائه گزارش می‌پردازد و فیلمساز به زیر پوست او نفوذ نمی‌کند. اما در فیلم «پ مثل پلیکان» ما در وجود یک فرد نفوذ کرده و او را لمس می‌کنیم.

این منتقد خاطر نشان کرد: در خصوص مستند یا داستانی بودن این آثار، به نظر می‌رسد که سازندگان این فیلم‌ها نسبت به منتقدین از درک صحیح‌تری برخوردار بودند. در حدود دودهه است که در سینمای مستند با زندگی آدم‌های عادی مواجه هستیم و مستند‌های پرتره دیگر محدود به مشاهیر نیستند. اما کیمیاوی در ۵۲ سال قبل به سراغ فردی می‌رود که نه تنها آدمی عادی است، بلکه مخاطب با او که حالتی جنون آمیز دارد، همدلی می‌کند. فیلمساز این فرد گمنام را از دل تاریخ جدا کرده و پیش روی مخاطب قرار می‌دهد.

فراهانی یادآور شد: «پ مثل پلیکان» دارای مرز باریکی با سینمای مستند بوده و این مسئله از زوایای مختلفی قابل بحث است. فیلم از مقطعی به بعد وارد داستان می‌شود و دیالوگ‌های آن توسط نادر ابراهیمی نوشته شده است. کیمیاوی به محرمیت با سوژه نزدیک شده و این مورد نیز مسئله‌ای مهم در فیلم به شمار رفته و این اثر در مرز میان واقعیت و خیال حرکت می‌کند. هر فیلم دارای عوامل و زاویه دید فیلمساز است و به دلیل همین دخالت‌ها نمی‌تواند در حکم یک سند تاریخی مطرح باشد.

در ادامه سعید رشتیان مستندساز پیشکسوت نیز گفت: در آن مقطع فیلمسازان موقعیت را بهانه‌ای قرار می‌دادند تا نظرات و استنباط خود را مطرح کنند و این رویه در سینمای مستند ایران باقی ماند. در دهه شصت فیلم سازان سفارش‌ها را موقعیت‌هایی برای خلق تجربه‌های شخصی خود قرار می‌دادند. من این دست از فیلم‌ها را بخشی از سینمای تجربی می‌دانم، چراکه در حوزه سینمای مستند و داستانی به معنای عام آن قرار نمی‌گیرند و این مرزها در چنین آثاری شکسته می‌شود. اگر از منظر تولیدی به سینما نگاه کنیم، چنین دسته بندی‌هایی حتما باید وجود داشته باشد چراکه روایتگری در شکل تولید سینمای مستند با داستانی بسیار متفاوت است.

رشتیان بیان داشت: در سینمای مستند باید قصه از واقعیت استخراج شود و اگر چنین اتفاقی رخ ندهد پروژه متوقف خواهد شد. در صورتی که در کار داستانی، قصه اولویت و محور تولید است. جنبه استنادی فیلم مستند باید حفظ شود و نسبت روایت با موقعیت اگر بر هم بخورد، اثر وارد دسته دیگری می‌شود. همچنین باید بگویم «تپه‌های قیطریه» یک کار فرمال و تجربی و اثری بسیار جذاب است.

در پایان ارد عطار پور، فیلمساز مطرح سینمای مستند نقش نادر ابراهیمی در دیالوگ نویسی را از زرفام جویا شد و وی در پاسخ گفت:  بیشتر دیالوگ‌ها در فیلم را شخصیت اصلی مطرح می‌کند و شرایط او به گونه‌ای نبوده است که بتواند دیالوگ‌های زیادی را حفظ کند. او فردی بی حوصله بود و نمی‌شد چندان با او به تمرین پرداخت. در نتیجه بیشتر دیالوگ‌های فیلم توسط بازیگر و کیمیاوی طراحی شده است.

در این نشست افرادی همچون محمد زرفام و پروانه مهیمن که از اولین فیلمبرداران سینمای ایران بودند و همچنین محمدعلی حسین نژاد و فخرالدین سیدی حضور داشتند.

دعوت به همکاری برای تدوین، تصویربرداری، عکاسی

موزه سینما در نظر دارد به منظور تکمیل سرمایه انسانی خود، از اشخاص واجد شرایط ذیل دعوت به همکاری کند:

۱- تدوینگر و تصویربردار

۲- گرافیست و موشن‌کار

علاقمندان می‌توانند رزومه و نمونه کار خود را به به شماره تلفن 09125248740 در تلگرام ارسال کنند.

« ژرژ پطروسی» در موزه سینما مطرح کرد: فن بیان در بازیگری اهمیت زیادی دارد

کارگاه آموزشی «فن بیان در سینما» با حضور ژرژ پطروسی، دوبلور و مدیر دوبلاژ پیشکسوت عصر روز یکشنبه هفدهم تیرماه در سالن فردوس موزه سینمای ایران برگزار شد.

به گزارش روابط عمومی موزه سینما، ژرژ پطروسی در ابتدای این کارگاه آموزشی گفت: «فن بیان» مسئله‌ای مربوط به بازیگری است و تفاوتی ندارد که یک بازیگر آن را در عالم نمایش، سینما و… به کار گیرد و این مقوله در هر مدیومی برای او وجود خواهد داشت. فن بیان حوزه‌ای مهجور و پیچیده است و از نظر من بیان شامل تمام احساسات، عواطف، نگرش‌ها، حالت‌های روحی و روانی و همه مسائلی است که باعث ایجاد ارتباط میان افراد می‌شود.

وی ادامه داد: بیان به صورت‌های مختلف شکل می‌گیرد و نوع معمول آن «کلام» یا در عالم نمایش و بازیگری، «دیالوگ» است، اما تنها محدود به کلام و گفتار نبوده و تمام حالت‌هایی که به وسیله بدن نمایش داده می‌شود نیز در حوزه بیان قرار می‌گیرد.

پطروسی ادامه داد: در دوران قدیم که هنوز کلام و زبان وجود نداشته است، انسان عواطف خود را به وسیله صوت نشان می‌داد. از طریق چنین آواهایی، حروف به وجود آمد و ترکیب حرف‌ها موجب تشکیل کلمه شد. درباره فن بیان، کتاب واحدی وجود ندارد و عموما در کتب و کلاس‌های مربوط به تئاتر، بخشی نیز به فن بیان اختصاص داده می‌شود. هر زبان دارای ویژگی‌های مختص به خود است و فن بیان موضوعی عملی به شمار می‌رود که به تمرین و ممارست نیاز دارد.

این هنرمند افزود: زبان فارسی یک زبان موزیکال بوده و بیان آهنگین از ویژگی‌های بارز زبان ما به شمار می‌رود. برای مثال بسیاری از کلمات را می‌توان به شکل‌های مختلف ادا کرد که دارای معانی مختص به خود باشد. مسئله اختیار در کلمات بسیار مهم است و باید برای انتقال منظور خود، کلمات دقیق و درستی را انتخاب کنیم تا طرف مقابل دچار اشتباه نشود. همچنین حالت‌های بدن نیز در این حوزه دارای نقشی اساسی است و بازیگر باید به آن توجه کند.

در ادامه هنرجویان حاضر در این کارگاه با هدایت ژرژ پطروسی به انجام کار عملی پرداختند.

پطروسی در ادامه گفت: سکوت عنصر بسیار مهمی است و نقش آن نباید نادیده گرفته شود، چراکه بخشی از کلام به شمار می‌رود. در عالم سینما و تئاتر یک بازیگر باید به تمام متن نمایشی احاطه داشته و زیر و بم آن را بررسی کرده باشد. هنرمند  باید نقش خود را بسیار دقیق فهم کرده و بداند با حذف آن از نمایشنامه چه اتفاقی رخ می‌دهد. بازیگران موفق دیالوگ سایر شخصیت‌ها را حفظ بوده و از میزانسن‌های مربوط به آن‌ها نیز آگاهی دارند. اگر دیالوگ بازیگر به درستی ادا نشود، مخاطب متوجه مقصود او نخواهد شد، بنابراین فن بیان از اهمیتی اساسی در بازیگری برخوردار است.

وی ادامه داد: عدم توجه به این مقوله باعث می‌شود تا بسیاری از نمایشنامه‌های خوب زمانی که روی صحنه می‌روند، توفیقی پیدا نکنند. زمانی که بر روی برخی کلمات تکیه می‌کنیم، مفهوم دچار تغییر می‌شود و توجه به این نکته در بیان بسیار حیاتی است. همچنین مکث‌های طولانی در طول جمله باعث ایجاد تعلیق شده و فضایی خاص ایجاد می‌کند.

پطروسی خاطرنشان کرد: برای اینکه بازیگر بداند یک جمله را باید به چه صورتی ادا کند نیاز است تا موقعیت شخصیت را درک کرده و بسته به موقعیت، او باید سرعت ادای دیالوگ خود را کنترل کند. تلفظ درست کلمات و سرعت متغیر در یک جمله مسئله‌ای بسیار مهم است و باید بدانیم تاکید روی کدام کلمات صورت بگیرد تا مفهوم جمله انتقال پیدا کند. تماشاگر برخلاف منتقد، تنها بازیگر را می‌بیند و سوژه اصلی در یک اثر نمایشی، شخصیت‌ها هستند. مخاطب عام به دنبال قصه گویی است و هرچه داستان قابل فهم‌تر بوده و از روایت مناسبی برخوردار باشد، برای او جذابیت بیشتری خواهد داشت و در این مورد، اجرای بازیگر حائز اهمیت است.

این دوبلور پیشکسوت گفت: یکی از موارد مهم در بازیگری ادای حروف است. ابزار کار یک گوینده و بازیگر، دهان با تمام متعلقات آن، نفس و حنجره بوده و نیاز است تا او از سلامت کامل در این زمینه برخوردار باشد. یک بازیگر باید تمرین‌های شخصی در زمینه بیان داشته باشد تا بتواند حروف را به درستی ادا کند. هنرمند عرصه بازیگری باید بتواند مدتی طولانی روی صحنه فریاد بزند بدون آنکه در صدای او تغییری ایجاد شود.

وی ادامه داد: باید حروف و کلمات به صورتی واضح و روشن روی صحنه ادا شوند، حتی زمانی که بازیگر بیانی خشمگین داشته و همه این موارد نیاز به تمرین و ممارست دارد. نمایشنامه و درام دارای بُعد است و هر کلام به علتی به زبان آورده می‌شود و همواره باید در شکل حرفه‌ای هنر بازیگری از داستان‌های میانی آگاهی داشته باشیم. برخی از افراد به صورت ذاتی دارای صدای زیبایی هستند، برای مثال استاد بنان دارای صدای بسیار زیبایی است.

در مقابل، برخی صدای خوبی ندارند اما به صورتی بسیار درست یک ترانه را اجرا می‌کنند و این مسئله به دلیل تلاش‌های فردی و خودسازی افراد صورت می‌گیرد. صدای زیبا کافی نیست، بلکه این موضوع باید با تلاش و تمرین همراه شود.

پطروسی بیان داشت: موضوع حس از بیان جدا نیست و حرکات، ایست‌ها، بیان، میمیک صورت و… هر یک موارد اثرگذاری در هنر بازیگری هستند.

پطروسی ابراز داشت: یک بازیگر خوب باید در هر لحظه از اجرای یک اثر حضوری فعال داشته باشد. او هر بار که روی صحنه حاضر می‌شود تجربه‌ای تازه را ثبت می‌کند. من در کار دوبله یاد گرفتم که صدا سازی انجام دهم، ضمن اینکه هنر دوبله با بازیگری تئاتر متفاوت است. باید بدانید که مصرف دخانیات در ایجاد یک صدای مطلوب اثر خاصی ندارد و هر چه به سلامتی ضربه وارد کند باید ترک شود.

در ادامه بخش‌هایی از نمایشنامه «سوءتفاهم» اثر آلبر کامو، نویسنده اگزیستانسیالیسم به صورت کارگاهی توسط هنرجویان تمرین شد.

سپس پطروسی گفت: بدانید که وجود هر جمله‌ای دریک نمایشنامه دارای منظور خاصی است. در کار نمایش و سینما، «دیالوگ» از چندین جنبه دارای اهمیت است و کلمات باید به گونه‌ای انتخاب شوند که دارای نزدیک‌ترین مفهوم به آنچه نویسنده مد نظر دارد بوده و بیان آن توسط بازیگران امکان پذیر باشد. برای مثال مترجمان آثار شکسپیر عموما ادیب هستند و به همین دلیل، بیان دیالوگ‌ها برای بازیگران بر روی صحنه چندان ساده نیست، در حالی که متن‌های شکسپیر بسیار روان و موجز هستند.

وی ادامه داد: زبان فارسی نسبت به زبان انگلیسی شکلی طویل دارد و همین موضوع باعث طولانی شدن جملات می شود. به همین دلیل اگر مترجم درام شناس نباشد، متن را به گونه‌ای برگردان می‌کند که مناسب اجرا توسط بازیگران نیستند. بازیگری یک شغل تمام وقت است و به همین دلیل یک هنرمند این رشته در طول سالیان سال تجربه‌های مفیدی را به دست آورده و با تمرین‌های مستمر ورزیده می‌شود. بازیگر زمانی که صحنه را ترک می‌کند، کارش به اتمام نرسیده و باید همچنان به مطالعه، موسیقی و امور دیگری بپردازد. بازیگران رادیو به صورت فیزیکی در قاب تصویر دیده نمی‌شوند، در حالی که هر یک باید خود را در قالب نقش‌ها ببینند.

این هنرمند پیشکسوت گفت: یک بازیگر باید مدام در حال تمرین بوده و برای مثال، او حتما باید خواننده باشد. قرار نیست توانایی او به اندازه یک خواننده حرفه‌ای باشد، علی نصیریان به عنوان یک خواننده شناخته نمی‌شود، اما با تمرین توانسته قطعات را بسیار خوب اجرا کند و این توانایی به او در بیان و اجزای نقش کمک خواهد کرد. کلمات باید آنطور که لازم است و در زبان استاندارد معروف است ادا شده تا مفهوم باشد. آنچه بیش از هر چیز دارای اهمیت است، اجرای دیالوگ‌ها بوده که با شناخت و مطالعه نمایشنامه در ارتباط است و باید بر روی آن کار زیادی صورت بگیرد. در این جلسه تلاش کردیم بر روی دیالوگ متمرکز باشیم.

در این کارگاه، علیرضا باشکندی، مدیر دوبلاژ باسابقه و پیشکسوت نیز به عنوان مهمان حضور داشت.

پیام تبریک رهبر انقلاب حضرت آیت‌الله خامنه‌ای به مردم ایران و رئیس جمهور منتخب

در بخشی از پیام رهبر انقلاب حضرت آیت‌الله خامنه‌ای به دکتر «مسعود پزشکیان» آمده است: خدای عزیز و رحیم را سپاس که با اراده و توفیق او ملت بزرگ ایران توانست پس از مصیبت سنگین فقدان رئیس جمهور شهید، در مدت کوتاه قانونی، صحنه‌ انتخابات ریاست جمهوری را سامان دهد و در دو جمعه‌ پیاپی، انتخاباتی آزاد و شفاف برگزار کند و از میان چند نامزد، با اکثریت آراء رئیس جمهور کشور را برگزیند.

به گزارش روابط عمومی موزه سینما،متن کامل پیام رهبری به شرح زیر است:

بسم الله الرّحمن الرّحیم

والحمد لله ربّ العالمین والصلاة والسلام علی سیدنا محمدٍ و آله الطاهرین

سیما بقیّة الله روحی فداه

خدای عزیز و رحیم را سپاس که با اراده و توفیق او ملت بزرگ ایران توانست پس از مصیبت سنگین فقدان رئیس جمهور شهید، در مدت کوتاه قانونی، صحنه‌ انتخابات ریاست جمهوری را سامان دهد و در دو جمعه‌ی پیاپی، انتخاباتی آزاد و شفاف برگزار کند و از میان چند نامزد، با اکثریت آراء رئیس جمهور کشور را برگزیند.

مسئولان محترم برگزاری انتخابات، با شتاب لازم و امانت کامل، وظائف خود را انجام دادند، و مردم عزیز، با احساس مسئولیت به میدان آمدند و صحنه‌ ای گرم و پرشور آفریدند و صندوقهای انتخاباتی را در دو مرحله با بیش از ۵۵ میلیون رأی انباشتند.

این حرکت بزرگ در رویاروئی با غوغای دست‌سازِ تحریم انتخابات، که دشمنان ملت ایران برای القای ناامیدی و بُن‌بست به راه انداخته بودند، کاری درخشان و فراموش نشدنی است و همه‌ نامزدهای محترم و همه‌ کسانی که برای پیروزیِ هر یک از آنان، هفته‌ها تلاش شبانه‌روزی کردند در افتخار و ثواب آن شریکند.

اکنون ملت ایران رئیس جمهور خود را انتخاب کرده است. اینجانب با تبریک به ملت و به رئیس جمهور منتخب و به همه‌ فعالان این صحنه‌ حساس مخصوصاً جوانان پرشور ستادهای انتخاباتی نامزدها، همگان را به همکاری و نیک‌اندیشی برای پیشرفت و عزت روزافزون کشور توصیه می‌کنم. شایسته است رفتارهای رقابتی دوران انتخابات به هنجارهای رفاقتی تبدیل شود و هر کس در حد توان خود برای آبادانی مادی و معنوی کشور تلاش کند.

به جناب آقای دکتر پزشکیان رئیس جمهور منتخب نیز توصیه می‌کنم با توکل به خداوند رحمان به افقهای بلند و روشن چشم بدوزند و در ادامه‌ راه شهید رئیسی از ظرفیت‌های فراوان کشور بویژه منابع انسانیِ جوان و انقلابی و مؤمن، برای آسایش مردم و پیشرفت کشور بیشترین بهره را ببرند.

بار دیگر جبهه‌ سپاس بر درگاه حضرت حق می‌گذارم و به حضرت بقیة الله اعظم روحی فداه درود و سلام میفرستم و یاد شهیدان والامقام و امام بزرگوار شهیدان را گرامی می‌دارم و از همه‌ نامزدهای محترم و فعالان عرصه‌ انتخابات که در این برهه‌ حساس نقش‌آفرینی کردند، و نیز رسانه‌ ملی و حافظان امنیت کشور و دستگاههای اجرای انتخابات سپاسگزاری می‌کنم.

موزه سینمای ایران با تبریک به ملت ایران و رئیس جمهور منتخب برای ایشان آرزوی موفقیت های بی شمار و امید آفرین مسئلت می کند.

 

نمایش سه مستند مهم از  تاریخ سینمای ایران ساخته «پرویز کیمیاوی» در موزه سینما

سه مستند مهم تاریخ سینمای مستند با نامهای «یا ضامن آهو»، «تپه های قیطریه»،«پ مثل پلیکان» از ساخته های پرویز کیمیاوی در موزه سینما نمایش داده می‌شود.

به گزارش روابط عمومی موزه سینما، در ادامه نمایش‌های ویژه فیلم‌های مستند در موزه سینما تحت عنوان «شب‌های مستند» با مشارکت انجمن صنفی تهیه کنندگان سینمای مستند، فیلم‌های «یا ضامن آهو»، «تپه‌های قیطریه»،«پ مثل پلیکان» بر روی پرده سالن فردوس موزه سینما می‌رود.

در نشست شب‌های مستند که روز دوشنبه ۱۸ تیر ساعت ۱۷ برگزار می‌شود « محمد مقدم» مستندساز و مهرداد فراهانی منتقد و پژوهشگر سینمای مستند درباره فیلم‌ها صحبت خواهند کرد.

«یا ضامن آهو»؛ مستندی است که در آن به موضوع راز و نیازهای زائران حرم مطهر رضوی و آداب زیارت در حرم پرداخته شده است.

«تپه‌های قیطریه»؛در سال ۱۳۴۷، تپه‌های قیطریه شاهد یکی از بزرگترین اکتشافات باستان شناسی دنیا بود و در یک عملیات عمرانی از تپه قیطریه ۳۵۰ گور باستانی، تدفین‌های یک نفره و دو نفره و نزدیک به ۵۰۰۰ شی سالم برنزی و سفالی به دست آمد.

«پ مثل پلیکان» ؛این فیلم با بازیگری آقا سید علی میرزا در ۲۵ دقیقه روایتی شاعرانه از انتظار و رسیدن ارائه می‌کند، انتظار و وصل مردی که از جوانی در خرابه‌های ارگ طبس زندگی می‌کرد و 40 سال به شهر نیامد.

در جلسه شورای معاونین و مدیران سینمایی مطرح شد:تولید سالانه 20 فیلم فاخر در برنامه هفتم توسعه پیش‌بینی شد/ قدردانی رئیس سازمان سینمایی از مجید اسماعیلی

 محمد خزاعی از رشد شاخص‌های جذب مخاطب و توسعه زیرساخت سینمایی و محورهای حمایتی پیش‌بینی شده در برنامه هفتم توسعه، خبر داد.

به گزارش اداره‌کل روابط عمومی سازمان سینمایی؛ یکصد و هجدهمین جلسه شورای معاون و مدیران سینمایی صبح امروز ( 12 تیرماه) با حضور رئیس سازمان سینمایی در محل موزه سینما برگزار شد.

محمد خزاعی در این جلسه با تاکید بر ادامه روند فعالیت‌های سازمان، پیگیری مصوبات و برنامه‌های ابلاغ شده برای سال 1403 عنوان کرد: دستاوردهای حوزه فرهنگ و هنر دولت سیزدهم برغم شرایط اجتماعی و بین‌المللی قابل ملاحظه و مطلوب است و اغلب شاخص‌ها در حوزه‌های مختلف فرهنگی و هنری بویژه سینما مسیر رو به رشد و توسعه را نشان می‌دهند.

وی ادامه داد: با اینکه سینما در دو ساله اخیر، برغم همه تلاطمات و ناهمراهی‌ها از سوی برخی، نسبت به تحقق برنامه‌هایی که طراحی کرده بودیم نه تنها عقب نیستیم بلکه در حوزه‌های زیادی جهش داشته‌ایم.

خزاعی با بیان اینکه کارنمای عملکرد سازمان سینمایی در حوزه توسعه زیرساخت، استانداردسازی در زمینه محتوا از طریق مکانیسم‌های قانونی و اصلاح آئین‌نامه‌ها و برخی رویه‌های قبلی، رشد و جهش اقتصاد سینما آن هم پس از رکود و ورشکستگی سینماها در دوران‌کرونا، احیای ظرفیت‌های تازه سینما در استان‌های کشور، تحولات و دستاوردهای ملموس در زمینه تکنولوژی پخش و اکران سینما مانند ایجاد سامانه شناسا و بهره‌وری از سرور ملی، جذب مخاطب، انتشاران سینمایی و تحولات آموزشی و ده‌ها اقدام دیگر، در بازه زمانی ۱۰۰۰ روزه سازمان سینمایی در دولت سیزدهم امیدوارکننده و مطلوب است اضافه کرد: خوشبختانه ، در ادامه مسیر افق روشنی قابل پیش‌بینی است.

در حال حاضر شاهد تحولات مطلوبی در موزه سینما هستیم و امروز با تحولات خوب در این موسسه رو به رو بوده و توسعه زیرساخت در موزه سینما ملموس است. ارتباط خوبی با بدنه سینما برقرار شده که جای قدردانی از مدیریت موزه دارد. خوشبختانه امروز در همه موسسات سینمایی شاهد توسعه و رشد هستیم و دستاوردهای قابل ملاحظه‌ای را در حوزه فرهنگ و هنر شاهدیم.

رئیس سازمان سینمایی با اشاره به مولفه‌های فرهنگی و هنری و مصوبات مهم در حوزه سینما در محتوای برنامه هفتم توسعه اظهار داشت: به عنوان مثال، تولید سالانه 20 فیلم فاخر با موضوعات تاریخی، دفاع مقدس، جبهه مقاومت و سبک زندگی اسلامی در قالب سیاست‌های کلی برنامه پنج ساله هفتم توسعه گنجانده شده است.

وی با اشاره به اینکه یکی از اهداف برنامه پنج ساله هفتم توسعه، ارتقاء و تعالی فرهنگ عمومی و رسانه در سطح جامعه است، افزود: این برنامه که از مصوبات مجلس شورای اسلامی است در راستای تامین سرانه‌های فرهنگی موردنیاز جامعه تعریف شده‌اند که یکی از فصول آن مربوط به تولید آثار فاخر و ارزشمند در حوزه‌های مهمی چون تحکیم سبک زندگی اسلامی – ایرانی، ترویج فرهنگ ایثار و شهادت، عدالت‌طلبی و خدمتگزاری، تقویت همبستگی و اعتماد به نفس ملی، ارتقای هویت ملی و روحیه مقاومت کار و تلاش در جامعه خواهد بود.

خزاعی با توضیح این مطلب که از انجا که سیاست‌های کلی برنامه هفتم توسعه ناظر به دستگاه‌های اجرایی مختلف است، تصریح کرد: این مصوبه، همه دستگاه‌های اجرایی به ویژه وزارتخانه‌های فرهنگ وارشاد اسلامی، امور خارجه، صدا و سیما، سازمان تبلیغات اسلامی، سازمان فرهنگ و ارتباطات اسلامی و دفتر تبلیغات اسلامی حوزه قم را مکلف می‌سازد تا با همکاری موسسه تنظیم و نشر آثار امام خمینی و با استفاده از کلیه امکانات فرهنگی، هنری و امکانات تجسمی و رسانه‌های همگانی نسبت به تبیین، تبلیغ و ترویج و نشر آثار و اندیشه‌ها و سیره عملی بنیانگذار جمهوری اسلامی ایران حضرت امام خمینی (ره) در گستره ملی و بین‌المللی اقدام کنند.

وی تصریح کرد: از آنجا که سینما اهمیت بسیاری در نزد مردم، جامعه و حاکمیت دارد بخش عمده‌ای از مصوبات در حوزه سینما در این برنامه دیده شده است.

به گفته رئیس سازمان سینمایی کشور، بر اساس این برنامه، وزارت فرهنگ و ارشاد اسلامی مکلف است با همکاری دستگاه‌های ذیربط تا پایان برنامه پنج ساله هفتم توسعه، 7300 ساعت پویانمایی تولید کند و وزارت امور اقتصادی و دارایی نیز، موظف شده است اقدامات قانونی لازم را برای حمایت گمرکی و ارائه تسهیلات جهت ورود تجهیزات و فناوری‌های سخت و نرم مربوط صنعت پویانمایی به عمل آورد.

وی اضافه کرد: همچنین معاونت علمی و فناوری و اقتصاد دانش بنیان ریاست جمهوری مکلف به حمایت از توسعه شرکت‌های بزرگ تولید پویانمایی از طریق ارائه تسهیلات بلندمدت از طریق صندوق نوآوری و شکوفایی شده است.

خزاعی با اشاره به شکل گرفتن جریان تولید پویانمایی در کشور و ارز آوری این صنعت گفت: معاونت علمی، فناوری و اقتصاد دانش بنیان ریاست جمهوری به منظور توسعه و تجهیز زیرساخت‌های فنی مورد نیاز برای افزایش میزان تولید پویانمایی داخلی موظف شد حداقل دو پارک علم و فناوری ویژه تولید پویانمایی ایجاد کرده و می‌تواند با توجه به استعداد و نیاز هر استان حداقل یک مرکز نوآوری تولید پویانمایی در هر استان به وجود آید.

وی در ادامه خاطرنشان کرد: ویژگی عمده این پارک‌ها و مراکز تولید پویانمایی این است که مشمول معافیت‌های مالیاتی و تسهیلات موضوع قانون جهش تولید دانش بنیان خواهند بود، که این موضوع می‌تواند انگیزه خوبی برای همه فعالان و علاقمندان این رشته در اقصی نقاط کشور باشد.

رئیس سازمان سینمایی همچنین، به تسهیلات معافیتی پیش‌بینی شده در حوزه فرهنگ و هنر و سازکارهایی برای تامین هزینه‌های مراکز آموزشی در برنامه هفتم توسعه اشاره کرد و افزود: در این برنامه، موضوعاتی همچون هزینه‌های انشعاب و مصرف آب و برق و گاز مراکز فرهنگی و هنری و سینمایی دارای مجوز از مراجع ذی‌صلاح مورد توجه قرار گرفته که با رعایت الگوهای مصرف براساس تعرفه‌های فرهنگی و آموزشی محاسبه می‌شود.

وی ادامه داد: در راستای ارتقای اخلاق و فرهنگ اسلامی شرکت‌های دولتی، بانک‌ها و موسسات انتفاعی وابسته به دولت مکلف شدند یک درصد از هزینه‌های جاری خود را برای هم‌افزایی و ارتقای فعالیت‌ها و تولیدات فرهنگی از قبیل موضوعات نمایشی، رسانه‌ای و غیره اختصاص دهند.

خزاعی خاطرنشان کرد: در این برنامه مقرر شد هزینه‌کرد اشخاص حقوقی در خصوص تولید محتوای فرهنگی و آموزشی همانند آثار مستند و فیلم‌های سینمایی با موضوع حمایت خانواده و جوانی جمعیت، انعکاس ظرفیت و توانمندی‌های استان‌ها و مناطق کم‌برخوردار و محروم که به تایید وزارت فرهنگ و ارشاد اسلامی می‌رسد به عنوان هزینه‌کرد قابل قبول مالیاتی قلمداد شود .

وی همچنین تاکید کرد: در برنامه توسعه آمده است جهت تشویق سرمایه گذاران بخش غیردولتی، خصوصی، تعاونی‌ها در طرح‌های احداثی جدیدی صنایع فرهنگی در بافت‌های فرسوده و ناکارآمد، اعمال معافیت‌ها و امتیازات قانونی سرمایه گذاری در مناطق محروم و کمتر توسعه یافته اقدام قانونی به عمل آید.

یکصد و هجدهمین جلسه شورای معاونین و مدیران سازمان سینمایی با حضور محمد خزاعی، مجید زین‌العبدین قادر آشنا، اصغر فارسی، حبیب ایل‌بیگی، یزدان عشیری، علیرضا اسماعیلی، محمدرضا سوقندی، هاشم میرزاخانی، غلامرضا نجاتی، لادن طاهری، محمد حمیدی‌مقدم، رمضانعلی حیدری‌خلیلی، محمد طیب و سیدصادق موسوی برگزار شد.