موزه سینما در ادامه انتشار سلسله برنامه‌های تاریخ شفاهی خود به مناسبت زادروز « حسن رضایی» بازیگر پیشکسوت سینما بخش‌هایی از گفتگوی این هنرمند را منتشر کرده است که در زیر می‌خوانید.
به گزارش روابط عمومی موزه سینما، حسن رضایی بازیگر پیشکسوت سینما گفت: اگر هنر در ذات انسان و مورد علاقه او باشد، هرگز نمی‌تواند آنرا رها کند و تا آخر عمر با آن همراه خواهد بود.
وی ادامه داد: کسانی که قصد دارند به خاطر کسب درامد وارد سینما شوند این کار را انجام ندهند زیرا پیشرفتی نخواهند داشت. برای افراد فعال در سینما وجود هدف شخصی امری بسیار مهم است و من به جوانان پیشنهاد میکنم که اگر قصد دارند به عنوان بازیگر مطرح شوند، به خواسته‌های مخاطبشان توجه کنند.
رضایی با بیان اینکه از سیاه بازی ایده‌های زیادی گرفته است، بیان داشت: بخشی از شوخ طبعی جاری در وجود من برآمده از هنر کهن ایرانی است. در جوانی ما ساکن خیابان ری بودیم، منطقه‌ای که بازیگران و کارگردان‌های بسیار زیادی را تحویل جامعه داد که آقایان مسعود کیمیایی و فرامرز قریبیان، حسین زندباف و… از جمله این افراد هستند.
وی با اشاره به همکاری خود با کیانوش عیاری گفت: وجود شخص کیانوش عیاری برای نسل جوان همچون یک دانشگاه است و دقیق شدن در شیوه کار او می‌تواند آموخته‌های فراوانی برای علاقه‌مندان به سینما داشته باشد. زمانی که او فیلم‌های «شبح کژدم» و «آبادانی‌ها» را کارگردانی کرد، بسیاری به سینما علاقه مند شدند و ناگهان تعداد فیلم‌سازان افزایش پیدا کرد.
رضایی با بیان اینکه عکس روی پوستر فیلم آبادانی‌ها از ایده او نشأت گرفته است، خاطرنشان کرد: یادم می اید از رضا رخشان عکاس این فیلم خواستم آن را ثبت کند که همان عکس سه نفره به پوستر فیلم تبدیل شد. یادم می آید روزی زنده یاد عباس کیارستمی به من گفت در جشنواره لوکارنو افراد زیادی این پوستر را نی خریدند و این موضوع افتخار بزرگی برای من بود.
وی خاطرنشان کرد: در صحنه‌ای از فیلم «شبح کژدم» زمانی که به محوطه بیرون کابین رفتم، ناگهان برق رفت و من در یک دره و در فاصله ۹ متری از زمین متوقف شدم! پس از آنکه برق آمد از فاصله چندین متری به پایین پریدم، آن هم در حرکت و بدون آنکه تعادل داشته باشم. این کار نیاز به قدرت ریسک پذیری و شجاعت بسیار زیادی داشت.
این بازیگر پیشکسوت گفت: افرادی که می‌خواهند وارد فعالیت هنری شوند باید بسیار مراقب باشند تا فریب کسی را نخورند. آن‌ها باید تنها به افراد موفق و کاربلد در این حرفه اعتماد کنند و این مسئله‌ای بسیار مهم است. در این حرفه افراد قول‌هایی می‌دهند که به آن وفا نمی‌کنند و باید به این مسئله توجه داشته باشیم. همچنین یک هنرمند باید دارای جوهره و استعداد ذاتی این حرفه باشد تا بتواند جایگاهی به دست بیاورد. او نیاز دارد تا نسبت به این فضا شناخت کافی داشته باشد و سواد علمی خود را افزایش دهد.
رضایی در پایان بیان داشت: مردم همواره به من لطف داشته‌اند و من هم به جامعه ایرانی علاقه‌مند هستم و تا روزی که زنده‌ام این احساس پابرجا خواهد بود.

برنامه نمایش و نشست نقد و بررسی مستندهای «دو راه حل برای یک مسئله» و «قضیه شکل اول شکل دوم» ساخته زنده یاد عباس کیارستمی با حضور روبرت صافاریان مستند ساز و منتقد پیشکسوت سینما در سالن فردوس موزه سینمای ایران برگزار شد.

به گزارش روابط عمومی موزه سینما، پس از نمایش این دو اثر روبرت صافاریان گفت: آنچه از این فیلم‌ها بیش از هر چیز به یاد می‌ماند، مصاحبه‌های موجود در آن است و یکی از دلایل جذابیت این مصاحبه‌ها، افرادی هستند که با آن‌ها گفت‌و‌گو می‌شود. بسیاری از این افراد در فعالیت‌های سیاسی سال‌‌های ابتدایی انقلاب نقش بسیاری داشتند و بسیاری از آن‌ها امروز دیگر در قید حیات نیستند.

وی با بیان اینکه کتابی درباره کیارستمی نوشته‌ که در آن به فیلم «قضیه شکل اول شکل دوم» پرداخته شده است، افزود: من معتقدم این اثر یک شاهکار است البته نقص‌هایی نیز به آن وارد است. یکی دیگر از دلایل جذابیت‌ این اثر مربوط به سال ساخت آن است زیرا در سال ۱۳۵۸ و در ابتدای انقلاب ساخته شده است اما با این وجود کیارستمی خود را درگیر آن فضا نکرده و این موضوع بسیار قابل تقدیر است.

صافاریان بیان داشت: کیارستمی حتی در فیلم‌های بلند خود نیز به موضوعات دراماتیک نزدیک نمی‌شود و در گفت‌وگوهایی به این موضوع اشاره کرده بود. بخش ابتدایی این فیلم دربردارنده اثری با مختصات آموزشی است و دارای دکوپاژ، بازیگر، تدوین و… بوده و  شکل مستند ندارد.

این منتقد سینما خاطرنشان کرد: فاصله گرفتن از احساسات گرایی مقوله‌ای است که با روحیه مستندسازی بسیارهم جهت است. یک مستند ساز زمانی که موضوعی را انتخاب می‌کند، به جای اینکه خود درگیر آن شود و به موضع گیری روی آورد، باید اجازه دهد که افراد مقابل دوربین موضع گیری کرده و مخاطب را در معرض نظرات متفاوتی قرار دهند و کیارستمی در این دو فیلم چنین رویکردی را در پیش گرفته است.

این منتقد پیشکسوت سینما ادامه داد: فیلم «قضیه شکل اول شکل دوم» دارای بخشی داستانی است و در ادامه به شکلی مستند، نظر افراد مختلف درباره آن بخش پرسیده می‌شود. برای من سوال است که چرا از چنین ساختاری آنطور که باید دیگر در سینمای مستند ایران استفاده نشده است؟ این ساختار علاوه بر اینکه دارای کشش و جذابیت زیادی است به فیلمساز نیز کمک می‌کند تا از موضوع فاصله گرفته و از قضاوت خودداری کند.

صافاریان یادآور شد: در فیلم «دو راه حل برای یک مسئله» نیز شباهت‌هایی با اثر مذکور از نظر ساختاری مشاهده می‌شود. در این فیلم قرار بود کارشناسان تعلیم و تربیت درباره موضوع مورد بحث اظهار نظر کنند اما مصادف شدن این فیلم با زمان انقلاب باعث شد تا کیارستمی به سراغ افراد سیاسی برای انجام گفت‌و‌گو برود. کیارستمی در آن‌ سال‌ها بیش از هر چیز به مسئله ارائه «راه حل» می‌پرداخت و این موضوع در چگونگی نام گذاری اثر هم به چشم می‌خورد.

وی در ادامه گفت:  اگر دستیابی به حقیقت برای ما ممکن نیست در عوض می‌توانیم نسبت به مسائل روزمره به دنبال ارائه راه حل باشیم و این موضوع در فیلم‌های کیارستمی دارای پیشینه تاریخی است. او پیش از انقلاب به دو گونه فیلم‌های آموزشی و فیلم‌های داستانی بلند و نیمه بلند همچون «مسافر»، «تجربه» و «گزارش» گرایش داشت و این آثار او در ادامه جریان تلخ اندیش سینمای ایران قرار می‌گیرند و او در ساخت آن‌ فیلم‌ها تحت تاثیر فضای روشنفکری موجود در دهه پنجاه قرار دارد. اما فیلم‌های آموزشی کیارستمی نیز وجوهی دیگر از نوع نگرش او را بازتاب می‌دهد و آن نوع تفکر روشن اندیش اوست که تمایل دارد آموزش‌هایی را برای کودکان داشته باشد و این موضوع را به صورت جدی دنبال می‌کند.

صافاریان با بیان اینکه در فیلم‌هایی که دیدیم جزئیات جذاب بسیاری مشاهده می‌شود، افزود: هر دو اثر از نظر فرمال دارای سادگی هستند و با این وجود، او در نمای آخر فیلم دست به موضع گیری می‌زند. فیلم دارای یک پرسش مهم با این مضمون است که آیا همبستگی یا مقاومت همیشه دارای صورتی مثبت است و یا بستگی به موضوع دارد. فیلم «قضیه شکل اول شکل دوم» اگر مورد پرداخت جدی قرار گیرد متوجه خواهیم شد مواردی در آن اضافه است. برای مثال ، فصل مربوط به گفت‌و‌گو با والدین بچه‌ها از جمله این موارد است که به راحتی فراموش می‌شوند.

صافاریان ادامه داد: برای کیارستمی مقوله فرم دارای اهمیت زیادی است به همین دلیل در این دو اثر اندازه کادرها همه به یک اندازه بوده و او به دنبال نوعی مینیمالیزم است و کیارستمی از به کار بردن المان‌های زیاد که ممکن است ذهن مخاطب را منحرف کند پرهیز می کند.

این منقتد درباره ساختار این دو اثر بیان داشت: ساختار «قضیه شکل اول شکل دوم» بر مصاحبه استوار است در حالی که امروزه بسیاری از مستندسازان گمان می‌کنند به کاربردن مصاحبه در فیلم مستند چندان رویکرد درستی به نظر نمی‌رسد و به وجه هنری آثار لطمه وارد می کند، در حالی که مصاحبه یکی از ارکان فیلم مستند است و اگر به خوبی از آن استفاده شود می‌تواند به تاثیر یک اثر اضافه کند. ضمن اینکه افراد با توجه به علایق شخصی خود می‌توانند بخشی از یک فیلم را جذاب دانسته و نسبت به سایر بخش‌ها نقد داشته باشند. زمانی که فیلمساز یک موضوع محوری را برای اثر خود انتخاب می‌کند لازم است از پرداختن به موضوعات دیگر بپرهیزد و روی مسئله اصلی تمرکز کند.

وی افزود: یکی از انتقادهایی که به کیارستمی می‌شود این است که آثار او شکل و شمایلی خنثی دارند در حالی که گوینده چنین صحبت‌هایی احتمالا بر این عقیده است که فیلمسازان باید سمت و سوی سیاسی داشته باشند و به صورت شعار زده با موضوع برخورد کند.

 

مجید اسماعیلی مدیرعامل موزه سینما در آیین رونمایی از فعالیت های موزه سینما ضمن خیرمقدم به مهمانان گفت: مراسم امروز حاصل تغییر رویکرد موزه سینما است.  در طول سال‌های گذشته زحمات زیادی در موزه سینما کشیده شده و این ساختمان قاجاری زیبا همواره پذیرای آثار سینماگران بوده است.

وی با بیان اینکه  کار موزه این است که اتصالی میان نسل قدیم و جدید ایجاد کند، ادامه داد:  نسل جدید درگاه ادراکی متفاوتی با موزه سینما داشت درنتیجه ما نیاز داشتیم که با مخاطب جدید ارتباط برقرار کنیم. نکته مهم این است کسانی که وارد موزه سینما می‌شوند باید جذب آن شوند زیرا آثار و جوایز مفاخر سینمای ایران در این مجموعه فرهنگی نگهداری می‌شود و  ما در رویکرد جدید موزه می‌خواهیم ارتباطمان را با مخاطبان عمیق‌تر کنیم.  مخاطب اصلی موزه کودکان هستند به همین دلیل ما در برخی از بخش‌هایمان وسایلی قرار دادیم که به اندازه قد کودکان است.

وی درباره تقویم جامع سینمای ایران نیز بیان داشت: کار ما بزرگداشت مهم‌ترین داشته سینمای ایران یعنی افراد آن است. کاری که ما در تقویم سینمایی انجام دادیم این است که زادروز ، درگذشت، جوایز، آثار و … هنرمندان را  اعلام می‌کنیم و همچنین افراد می‌توانند وارد بیوگرافی و معرفی آثار افراد شوند. ما اکنون اطلاعات نزدیک به ۳ هزار نفر را در این تقویم سینمایی ثبت کردیم. همچنین امیدواریم شبکه اجتماعی مخصوص سینماگران نیز ایجاد شود تا ارتباط خانواده سینما از این طریق حفظ شود.

مدیرعامل موزه سینما گفت: در حوزه تاریخ شفاهی موزه سینما صاحب گنجینه ایران است اما این گنجینه درحال خاک خوردن بود.به همین دلیل این گنجینه را فرآوری کردیم و بخشی از آن کتاب‌هایی است که منتشر شد. در  سه سال گدشته شاید بیش از ۱۰۰ نشست، کارگاه و مصاحبه داشتیم که این اطلاعات باید در دسترس علاقه‌مندان سینما قرار بگیرد.

اسماعیلی در پایان بیان کرد: نسل جدید نسلی است که باید شگفت‌زده شود و ما نمی‌توانیم با سیستم قدیم آن‌ها را جذب سینما کنیم. درنتیجه سالن ایمرسیو مدیا را راه‌اندازی کردیم و به زودی محصولات بیشتری در آن قرار می‌گیرد. در پایان امیدواریم با کمک شما  مسیری که شروع شده است به خوبی ادامه داشته باشد.

آیین رونمایی از جدیدترین رویدادهای موزه سینمای ایران عصر یکشنبه ۲۵ شهریور ماه در موزه سینما برگزار شد.

به گزارش روابط عمومی موزه سینما، مژده لواسانی که اجرای این برنامه را برعهده داشت در ابتدای مراسم با تبریک روز ملی سینما گفت: در این مراسم از اولین کتاب تاریخ شفاهی موزه سینما، پلتفرم تخصصی موزه سینما، اپلیکیشن تقویم جامع سینمای ایران و اولین سالن ایمرسیو مدیای موزه رونمایی خواهد شد و در ادامه از  محمد خزاعی رئیس سازمان سینمایی دعوت کرد تا به روی سن بیاید.

خزاعی در پاسخ گلایه های آقای فرهنگ نسبت به شرایط فرهنگی و ممنوع کارها و فیلم های توقیفی گفت: بنده ۳ سال است که مدیریت سازمان سینمایی را برعهده دارم و  نه چهل سال و قطعا، نمی توانم پاسخگوی چهاردهه مدیریت سینما باشم.

رییس سازمان سینمایی در این مراسم عنوان کرد: سینما بعد از انقلاب اسلامی با همه فراز و فرودها همچنان، شاخص ترین جلوه فرهنگی کشور است و در سه ساله اخیر هم، برغم رخدادهای بی سابقه، در مسیر توسعه قرار دارد.

محمد خزاعی خاطرنشان کرد: از دوران کرونا، فضای عمومی فرهنگ و هنر دچار رکود، سردی و یاس شده بود؛ اما خوشبختانه، با همراهی قاطبه فعالان سینمایی و بزرگان این عرصه به نقطه مطلوب و رضایت بخشی رسیده که می توانیم امروز،  از ایده ال ها و ارمان های حوزه فرهنگ حرف بزنیم و زمینه برای بحث های جدی تر فرهنگی و سینما فراهم شده است،

وی  با بیان اینکه سال ۱۴۰۰ خوشبین ترین تحلیل گران هم، پیش بینی نمی کرد سینما با آن شرایطی که داشته، به رشد، رونق امروز برسد افزود: وقتی قطار توسعه به حرکت در آمد، اقتصاد سینما جان دوباره گرفت ، سالن های گرفتار تعطیلی و تغییر کاربری دوباره، رونق گرفتند و اعتماد مردم و مخاطبان به فیلم ها و سالن های سینما برگشت، اکنون، می توان از نیازهای آرمانی تر در این عرصه حرف زد.

رئیس سازمان سینمایی با اشاره به تلاش مضاعف برای رفع ممنوعیت ها و محدودیت های سینماگران بیان داشت:  طی چهل سال گذشته، در  همه دولت ها همواره برای افراد و آثاری مشکلاتی پیش آمده است، از دهه ۶۰ هم ممنوعیت فعالیت برخی هنرمندان و آثار هنری را شاهد بوده ایم و این پدیده چیز جدیدی نیست. در همه دوره‌ها یک‌سری فیلم‌ها موانعی برای اکران داشتند و در سال‌های بعد به دلیل برخی مسائل، مشکلاتشان رفع شده است.

هنرمند حزب سیاسی نیست

وی ادامه داد: معتقدم هیچکس نمی‌تواند یک هنرمند را محدود کند مگر اینکه خودش این محدودیت را برای خودش ایجاد کند، هنرمند همواره با اثر هنری خود ماندگار است.

وی تاکید کرد: هنرمند حزب سیاسی نیست ، هنرمند قرار نیست کار سیاسی کند بلکه هنرمند باید در اثر هنری خودش حرفش را مطرح کند. سینما و فرهنگ هم محل تاخت و تاز سیاستمداران نیست‌. بلکه فرهنگ و هنر برای مدیریت سیاستمداران و توسعه و پیشرفت کشور است.

وی ادامه داد: هنرمندان باید در آثارشان، دغدغه های سیاسی و اجتماعی خود را منعکس نمایند. آزادی حق هنرمند است ولی اگر کسی بخواهد به جای کار هنری، وارد کنشگری سیاسی شود طبیعی است که باید مسئولیت کارش را هم بپذیرد. مانند مهندس و پزشکی که خارج از حوزه تخصصی وارد جریان سیاسی و حزبی می شوند.

به اعتقاد وی، هنرمند واقعی اجازه نمی دهد جریانات سیاسی از آن ها برای منافع خودشان سو استفاده کنند.

رئیس سازمان سینمایی با اشاره به سیر اتفاقات معاصر گفت: متاسفانه، ما به جای اینکه بر اساس چشم انداز برنامه های تحولی تدوین شده حرکت کنیم به دلیل مواجهه با بسیاری از بحران ها و پدیده های اجتماعی ناچارا، تمام انرژی و تمرکزمان را مصروف حل و فصل و رفع مشکلات غیرسینمایی برخی هنرمندان کرده ایم.

وی ادامه داد: امروز کمتر از ۳۰ هنرمند گرفتار مشکل و ممنوعیت کاری هستند که تعدادی  از آن ها در خارج از کشور بسر می برند و چند نفری هم به خاطر موضوع حجاب مشکل دارند که مشکلات تعدادی از آنها با همکاری و کمک خودشان در حال حل شدن است.

خزاعی خاطرنشان کرد: بخش اعظمی از وقت و انرژی ما با کمک دوستان خانه سینما برای رفع این گونه گرفتاری های همکاران سینمایی در محاکم قضایی و امنیتی گذشت.

خزاعی با بیان اینکه پایبند به حرف و قول خودم در این سه ساله بوده ام اظهار کرد: به جز فیلم آقای غلامرضا موسوی هیچ فیلم توقیفی در زمان مدیریت بنده وجود ندارد که پروانه ساخت دریافت کرده و مجوز نمایش نداشته باشد، این فیلم هم فرایندی مغایر با آئین نامه ساخت را طی کرده و تخطی عوامل از قوانین کشور در آن اتفاق افتاده است.

خزاعی تصریح کرد: در رابطه با ممنوعیت فعالیت‌های هنرمندان نیز، باید بگویم که وزارت ارشاد و سازمان سینمایی ابزار و اختیاری برای ممنوع کردن در هیچ دوره و دولتی نداشته و ندارد و مسئولیتی هم، در این زمینه ندارد بلکه قوه قضائیه و مراجع قانونی به این گونه موضوعات رسیدگی می کنند.

مسلما هیچ مدیری دوست ندارد که در فضای کاری خودش فضای سردی ببیند و ما با تمام قوا کار کردیم تا در سینما دوستی و مودت حفظ و تقویت شود.

وی خاطرنشان کرد: سال ۱۴۰۰ یک سینمای ورشکسته را تحویل گرفتیم و امروز، سینما در وضعیت مطلوبی قرار دارد، و قطعا، اگر برخی پدیده های اجتماعی و مشکلات فرامتن سینما نمی بود تراز رشد سینما از این سطح هم فراتر می رفت و همه این موفقیت ها با همت و همراهی خانواده سینما، بزرگان و پیشکسوتان این عرصه و عزیزانی که تعدادی از آن ها در این جمع حاضر هستند محقق شده است.

رئیس سازمان سینمایی بیان داشت: من روزهای بهتری را برای سینمای ایران آرزو می‌کنم و امیدوارم که گروه بعدی سازمان سینمایی بهترین اتفاقات را رقم بزنند و خانواده سینما خوب و خرم در کنار هم فعالیت کنند.

خزاعی در پایان گفت: از زحمات مجید اسماعیلی برای موزه سینما بسیار ممنونم. موزه سینما با الگوی توسعه ای که در پیش گرفته امروز، در سطح مطلوبی قرار گرفته و به سمت استانداردهای جهانی نزدیک شده است. نباید از یاد ببریم که موزه سینما خانه هنرمندان و سینماگران است و هر زمانی که بخواهند می توانند محل رفت و آمدشان باشد.

تغییر رویکرد موزه سینما در ارتباط با مخاطبان

مجید اسماعیلی مدیرعامل موزه سینما ضمن خیرمقدم به مهمانان گفت: مراسم امروز حاصل تغییر رویکرد موزه سینما است.  در طول سال‌های گذشته زحمات زیادی در موزه سینما کشیده شده و این ساختمان قاجاری زیبا همواره پذیرای آثار سینماگران بوده است.

وی با بیان اینکه  کار موزه این است که اتصالی میان نسل قدیم و جدید ایجاد کند، ادامه داد:  نسل جدید درگاه ادراکی متفاوتی با موزه سینما داشت درنتیجه ما نیاز داشتیم که با مخاطب جدید ارتباط برقرار کنیم. نکته مهم این است کسانی که وارد موزه سینما می‌شوند باید جذب آن شوند زیرا آثار و جوایز مفاخر سینمای ایران در این مجموعه فرهنگی نگهداری می‌شود و  ما در رویکرد جدید موزه می‌خواهیم ارتباطمان را با مخاطبان عمیق‌تر کنیم.  مخاطب اصلی موزه کودکان هستند به همین دلیل ما در برخی از بخش‌هایمان وسایلی قرار دادیم که به اندازه قد کودکان است.

وی درباره تقویم جامع سینمای ایران نیز بیان داشت: کار ما بزرگداشت مهم‌ترین داشته سینمای ایران یعنی افراد آن است. کاری که ما در تقویم سینمایی انجام دادیم این است که زادروز ، درگذشت، جوایز، آثار و … هنرمندان را  اعلام می‌کنیم و همچنین افراد می‌توانند وارد بیوگرافی و معرفی آثار افراد شوند. ما اکنون اطلاعات نزدیک به ۳ هزار نفر را در این تقویم سینمایی ثبت کردیم. همچنین امیدواریم شبکه اجتماعی مخصوص سینماگران نیز ایجاد شود تا ارتباط خانواده سینما از این طریق حفظ شود.

مدیرعامل موزه سینما گفت: در حوزه تاریخ شفاهی موزه سینما صاحب گنجینه ایران است اما این گنجینه درحال خاک خوردن بود.به همین دلیل این گنجینه را فرآوری کردیم و بخشی از آن کتاب‌هایی است که منتشر شد. در  سه سال گدشته شاید بیش از ۱۰۰ نشست، کارگاه و مصاحبه داشتیم که این اطلاعات باید در دسترس علاقه‌مندان سینما قرار بگیرد.

اسماعیلی در پایان بیان کرد: نسل جدید نسلی است که باید شگفت‌زده شود و ما نمی‌توانیم با سیستم قدیم آن‌ها را جذب سینما کنیم. درنتیجه سالن ایمرسیو مدیا را راه‌اندازی کردیم و به زودی محصولات بیشتری در آن قرار می‌گیرد. در پایان امیدواریم با کمک شما  مسیری که شروع شده است به خوبی ادامه داشته باشد.

سینمای ایران افتخارآمیز است

علی نصیریان استاد پیشکسوت سینما نیز در ادامه مراسم گفت: می‌خواهم از اتفاقی که در دهه ۴۰ در حوزه‌های مختلف فرهنگ و هنر رخ داد، صحبت کنم. در زمینه سینما در آن دهه حرکت‌های خیلی خوبی شروع شد. ما در آن زمان سینما داشتیم اما سینما مناسب فرهنگ ایران نبود و این نوع سینما با آدم‌هایی مانند غفاری، کیمیایی و زنده‌یاد مهرجویی شروع شد. این افراد با فرهنگ غرب و فرهنگ ایران به خوبی آشنا بودند و آثار جذابی ساختند.

وی ادامه داد : بنیاد کار ما بر متن یعنی فیلمنامه استوار است و این مساله از نمایشنامه منبعث می‌شود که متاسفانه ما پیش‌تر در ایران نمایشنامه‌نویسی نداشتیم. در آن زمان تئاتر سنتی داشتیم که ساختار دراماتیک نداشت و با آن چیزی که در دنیا به عنوان تئاتر مدرن می‌شناختند، متفاوت بود. درواقع بنیاد سینمای ایران از جریان نمایشنامه‌نویسی در دهه ۴۰ آغاز شد و این جریان روی فیلمنامه‌های سینمای ایران تاثیر زیادی گذاشت.

وی خاطرنشان کرد:  درست است که تئاتر و سینما دنیای متفاوتی دارند اما موضوع، شخصیت‌پردازی، جدل در نمایش و… ازجمله موارد مشترک است. مثلا نمایشنامه مرگ یزدگرد بهرام بیضایی در همه سطوح زیباست و یک اثر شاهکار است. ما در آن زمان اصلا کلاس نمایشنامه‌نویسی و کتاب تئاتر و نمایشنامه‌نویسی نداشتیم. آدم‌هایی هم که در سینما فعالیت داشتند افرادی تحصیل‌کرده بودند مانند ابراهیم گلستان، داریوش مهرجویی و… .

این بازیگر پیشکسوت بیان داشت:  ما فیلم گاو را به صورت یک تله تئاتر در تلویزیون آن دوره نمایش دادیم اما آقای مهرجویی و غلامحسن ساعدی برای این فیلم سناریو نوشتند. من خیلی چیزها از آقای مهرجویی یاد گرفتم ازجمله اینکه جلوی دوربین باید چه‌کارهایی بکنم.

علی نصیریان با اشاره به دستاوردهای سینمای ایران پس از انقلاب گفت: سینمای جدید پس از انقلاب بسیار  پیشرفت کرد  و نیروهای بااستعداد جوان در بازیگری، کارگردانی و فیلمنامه‌نویسی پای کار آمدند. من آخرین نفری هستم که از آن دوره مانده‌ام و اکنون هم دیگر توان کار ندارم اما کار جوانان امروزی را که تماشا می‌کنم، لذت می‌برم.

وی ادامه داد:  من نمایش سیصد را در کاخ سعدآباد تماشا کردم و از ایفای نقش فردوسی توسط نوید محمدزاده شگفت‌زده شدم و همه میدانیم کارگردانی مانند اصغر فرهادی اسکار دریافت کرد و این افتخار کمی برای سینمای ما نیست. همچنین بازیگران زن بسیار خوبی پس از انقلاب رشد کردند. سینمای ما پس از انقلاب سینمای سربلندی است.

بهترین نقش رستم و سهراب را امیر آقایی ایفا کرد

نصیریان خاطرنشان کرد:  هنر مانند چشمه می‌جوشد و فوران می‌کند مثل شعر، معماری، نگارگری و… . هنرهای جدید آرامبخش روح و جان و نیاز فرهنگی مردم هستند و این هنرها باید تقویت و بسترسازی شوند.

نصیریان در پایان بیان داشت: در دوره‌های مختلف تلاش‌های بسیاری کردیم و اکنون بچه‌های تئاتر کارهای خوبی روی صحنه می‌برند. من نمایش‌های رستم و سهراب زیادی تماشا کرده‌ام اما بهترین نقش رستمی که دیدم امیر آقای در نمایش نبرد رستم و سهراب ایفا کرده است. همین آقای زرین‌دست که امشب در جمع ما حضور دارد می‌دانید در فیلمبرداری سینمای ایران چه‌کارها و خلاقیت‌ها انجام داده است؟ من بسیار به تئاتر و سینمای ایرلن افتخار می‌کنم.

در ادامه این مراسم با حضور علی نصیریان، احترام برومند، گلنوش انتظامی، نظام‌الدین کیایی، گوهر خیراندیش از نخستین کتاب تاریخ شفاهی موزه سینما به نام پژواک سینما رونمایی شد.

در ادامه احترام برومند گفت: از موزه سینمای ایران برای تدارک این مراسم بسیار تشکر می‌کنم. لازم دانستم امروز که ما به بهانه روز ملی سینما دورهم جمع هستیم از مسئولان خواهش می‌کنم سردی و کدورت را در سینما ازبین ببرند.

در ادامه نظام‌الدین کیایی صدابردار پیشکسوت سینما نیز گفت: در این سن شانه‌ها و بدن من توان این بار سنگین فرهنگی و رونمایی از چنین کتابی را ندارد. من از ۱۶ سالگی با آقای محمدعلی کشاورز دوست شدم و طبیعتا اکنون افتخار بزرگی است برای من که در رونمایی از این کتاب کنار شما هستم.

گوهر خیراندیش از دیگر مهمانان این بخش نیز گفت: من از موزه سینما بسیار ممنونم که با کمک آقای جیرانی تاریخ شفاهی این دردانه‌های عزیز سینما را ثبت کردند که برای جوانان بسیار مفید است. وقتی آقای نصیریان صحبت کردند من شگفت‌زده شدم که ایشان در این سن توانستند تاریخ یک دهه را به زیبایی و به صورت منسجم بیان کنند.

در ادامه گلنوش انتظامی نوه عزت‌الله انتظامی نیز بیان داشت: پدرم آقای مجید انتظامی به دلیل شرایط بد جسمانی نتوانستند در مراسم حضور پیدا کنند و به همه شما سلام رساندند. قطعا اگر بودند از این اتفاق زیبا بسیار لذت می‌بردند.

در ادامه با حضور علیرضا زرین‌دست، داریوش فرهنگ، محمد خزاعی، مجید اسماعیلی از پلتفرم تخصصی موزه سینما رونمایی شد.

عشق در سینما فراموش نمی‌شود

داریوش فرهنگ بازیگر و کارگردان پیشکسوت سینما گفت: پیش از هرچیزی خواهش می‌کنم که یک دقیقه به احترام همکاران درگذشته سینما بایستیم و یادشان را گرامی بداریم.

وی در ادامه با بیان اینکه باید قدردان بزرگان سینما باشیم گفت: علی نصیریان خودشان یک موزه سیار سینما است که ما در سرتاسر کشور می‌توانیم از این گنجینه بهره ببریم. ما درس اخلاق، نظم و بالاتر از همه عشق و مهربانی را از ایشان آموختیم. خیلی چیزها در این سینما فراموش می‌شود اما عشق هرگز فراموش نمی‌شود. آقای نصیریان روش و منش خاص خودش را دارد. به ما آموختند که این حرفه بازنشستگی ندارد و سن و سال نمی‌شناسد.

فرهنگ افزود: نمی‌توان در این کشور از بازیگری صحبت کرد و یاد عزت الله انتظامی، علی نصیریان، جمشید مشایخی، محمدعلی کشاورز و داوود  رشیدی نیافتاد. من این شانس را داشتم که با همه این ۵ عزیز کار کنم‌. اگر این استادان نبودند این جاده ناهموار سینما و تئاتر را چه کسی هموار می‌کرد.

فرهنگ در پایان صحبت های خود از شرایط فرهنگی ، ممنوع الکارها و فیلم های توقیفی گله کرد.

علیرضا زرین‌دست دیگر سخنران این مراسم نیز گفت: حافظه آقای نصیریان را ستایش می‌کنم. من که سن کمتری از ایشان دارم اکنون حافظه‌ام در خیلی مسائل یاری نمی‌کند‌. با آقای فرهنگ فیلم طلسم را کار کردیم که یکی از معدود کارهایی است که من برخی دیالوگ‌های آن را هنوز به یاد دارم. ما با آقای فرهنگ در یک هارمونی بی‌نظیر در این فیلم به یک نقطه مشترک رسیدیم و اثر باارزش و درخشانی را برای سینمای ایران به وجود آوردیم.از موزه سینما به خصوص اقای اسماعیلی برای این مراسم و تدارک تقویم جامع سینما و همچنین پلتفورم تخصصی سینما تشکر می کنم.

در ادامه از فریدون جیرانی، داریوش مودبیان، مجید اسماعیلی دعوت شد تا از تقویم جامعه سینمای ایران رونمایی کنند‌.

سپس فریدون جیرانی گفت: آقای نصیریان به خوبی نسل دوم فیلمسازی را معرفی کردند که از دل زبان جدید تئاتر متولد شد. پیش از نسل دوم، نسل اول سینما آمد که از دل کانون پرورش فکری، از دل تماشاخانه تهران‌ و از دل تکنسین‌های سینما متولد شد و سینما را زنده نگه داشتند. نسل اول سینما بازیگران مهمی داشت مانند فردین، ناصر ملک مطیعی و… .  بنده یاد نسل اول فیلمسازی در ایران را گرامی می‌دارم زیرا نسل بسیار مهمی بودند البته خوشبختانه امشب در جنع ما اقای همایون حضور دارد که جای خوشحالی است.

در ادامه داریوش مودبیان بازیگر، کارگردان و فیلمنامه‌نویس نیز بیان داشت: خوشحالم در این مراسم حضور دارم و خوشحالم که چنین تقویمی امروز رونمایی شد. ما سال‌ها در حوزه پژوهشی سینما اشتباه هایی داریم که این اتفاق کار پژوهشی را مخدوش می‌کند. این اتفاق می‌تواند گسترده‌تر شود زیرا ما در سینما اشخاص گوناگونی داریم که باید علاوه بر بازیگران به تمام مولف‌های سینما بپردازند.

 

موزه باید منجر به صلح شود

سید احمد محیط طبایی رییس ایکوم نیز گفت: من از آقای اسماعیلی و همکارانشان بابت تلاش این چند سال تشکر می‌کنم. مخاطب اصلی موزه کودک است و موزه باید منجر به صلح و پذیرش یکدیگر باشد. موزه‌هایی که کینه و نفرت را به مخاطب خودشان منقل کنند، موزه نیستند. موزه فضای دموکراسی است و هیچ اثری نباید در موزه قضاوت شود. ما به عنوان موزه دار نمی‌توانیم یک فیلم، هنرمند و فضا را قضاوت کنیم. قطعا بحث به‌روز شدن و شرایط ارتباطی از این نظر مهم است که موزه‌ها به دنبال افزایش مخاطبان خود هستند. امیدوارم موزه سینما در مقام موزه‌ای خود نهاد روشنفکر و منتقد سینمای ایران باشد. موزه‌ها هستند که به یادمان می‌آوردند که بودیم، که هستیم و چه چیزی برای آیندگانمان به ارمغان خواهیم گذاشت‌.

در پایان این مراسم از اولین سالن ایمرسیو مدیای موزه با قابلیت نمایش تصاویر در چهار وجه رونمایی شد.

در این مراسم‌ محمد خزاعی رییس سازمان سینمایی، مجید اسماعیلی مدیرعامل موزه سینما، علیرضا اسماعیلی مدیرکل دفتر ریاست سازمان سینمایی، هادی میرزایی رئیس اداره کل موزه ها و هنرمندانی ازجمله علی نصیریان، داریوش فرهنگ، فریدون جیرانی، گوهر خیراندیش، احترام برومند، مژده لواسانی، احمد محیط طباطبایی، نظام‌الدین کیایی، غلامرضا موسوی، مهوش وقاری، علیرضا زرین‌دست، داریوش مودبیان، حسین زندباف، محمدعلی ساربان، حسن زاهدی، شهراد بانکی، سعید رشتیان، فخرالدین سیدی، محمود گبرلو،همایون ( بازیگر قدیمی سینما) ، امیر عابدی، محمدعلی ساربان، مهرداد غفارزاده، نادر طریقت، آرمین قدرتی، پروین ثقه الاسلامی، فاطمه محمدی سیجانی، فرامرز روشنایی و ..‌. حضور داشتند.