اعلام ساعت کار موزه سینما در نوروز ۱۴۰۳

ساعت کار موزه سینمای ایران در ایام نوروز مشخص شد.
تالارهای موزه سینمای ایران در ایام نوروز همه روزه به جز اول، دوازدهم و سیزدهم فروردین از ساعت ۱۰ صبح تا ۱۹ میزبان علاقمندان است.
سالن‌های سینماهای موزه (سینما توگراف، سینما فردوس، سینما تمدن) نیز از ساعت ۱۱ ظهر فیلم‌های سینمایی مندرج در جدول اکران سینماهای تهران را نمایش می‌دهند.
با توجه به ایام ماه مبارک رمضان درب‌های محوطه این مجموعه فرهنگی- تاریخی از ۹ صبح تا  ۲۳ (۱۱ شب) به روی گردشگران و علاقمندان باز خواهد بود.
عمارت موزه سینمای ایران قدمتی ۲۰۰ ساله دارد و یکی از قدیمی‌ترین بناهای تاریخی پایتخت است که به دستور محمدشاه قاجار ساخته شد و در بخش میانی یک باغ ایرانی قرار گرفته است.

 

لباس ، پارتیتور و گردنبند «پروین» به موزه سینما اهدا شد

هم‌زمان با زادروز  پروین اعتصامی، مراسم اکران فیلم «پروین» و اهدا پارتیتور،  لباس و گردنبند شخصیت پروین اعتصامی در این اثر باحضور محمدرضا شریفی نیا تهیه کننده، محمدرضا ورزی نویسنده کارگردان، بهزاد عبدی آهنگساز و سایر عوامل این فیلم، هنرمندان و علاقه‌مندان به این شاعر پرآوازه در موزه سینمای ایران برگزار شد.
به گزارش روابط عمومی موزه سینما ، محمدرضا ورزی کارگردان فیلم «پروین» پیش از اکران این اثر ضمن خوش آمدگویی به حاضران گفت: از مجید اسماعیلی مدیریت محترم موزه سینما  و خانم حیدرآبادی و همکاران ایشان برای برگزاری این مراسم تشکر می‌کنم. همچنین از هنرمندان عزیزی که در جمع ما حضور دارند از جمله آقای بابک زرین و استاد محمدعلی نجفی سپاسگزارم.
وی ادامه داد: لباسی که امروز به موزه سینما اهدا می‌شود، طراحی آن برعهده رویا ابراهیمی بوده که برای شخصیت اصلی فیلم سینمایی «پروین» طراحی و دوخته شده است. تصمیم گرفتیم این لباس را به موزه سینما اهدا کنیم زیرا معتقدیم این مجموعه فرهنگی تاریخی گنجینه مناسبی برای نگهداری آن است. مارال بنی آدم از میان چند لباس این شخصیت در فیلم آنرا انتخاب کردند.
ورزی ادانه داد:  گردنبندی که امروز به موزه سینما اهدا می‌شود خود به یک شخصیت و کاراکتر در فیلم تبدیل شده بود و امیدوارم پیش چشم مردم عزیز در کنار دیگر موارد اهدایی به موزه سینما بدرخشد. از محمدمهدی اسماعیلی وزیر محترم فرهنگ و ارشاد،  محمدرضا شریفی نیا تهیه کننده فیلم ، عزت الله ضرغامی وزیر محترم میراث فرهنگی، صنایع دستی و گردشگری و همچنین مجید زین‌العابدین مدیرعامل بنیاد سینمایی فارابی برای حمایت از تولید این فیلم نیز تشکر می‌کنم.
در ادامه بهزاد عبدی آهنگساز فیلم «پروین» نیز گفت: افتخاری برای من بود که برای یکی از مهمترین شخصیت های ادبی این کشور؛  پروین اعتصامی موسیقی بسازم و از این بابت بسیار خوشحالم. این کار سبک و سیاق قدیمی داشته و اثری ارکسترال است که با همراهی گروه کر تولید شده است و در انتها نیز در تیتراژ قطعه‌ای موسیقی شنیده می‌شود که شعر آن را ابوالحسن خان ورزی، عموی محمدرضا ورزی سروده است. من پارتیتور صحنه مرگ پروین را جدا کردم و با احترام آن را به موزه سینما تقدیم می‌کنم.
سپس مارال بنی‌آدم بازیگر نقش «پروین اعتصامی» در این فیلم که برای بازی در این اثر موفق به دریافت سیمرغ بلورین نقش اول زن از چهل‌ودومین جشنواره فیلم فجر شده بود، گفت: از حضور همه عزیزان بسیار تشکر می‌کنم. امروز تولد پروین اعتصامی است و بسیار خوشحالم از اینکه در این روز مهم به تماشای این فیلم می‌نشینیم و می‌توانیم لباس «پروین» را به مجموعه ارزشمند موزه سینما اهدا کنیم.
وی بیان داشت: از مدیریت موزه سینما و خانم حیدرآبادی و عوامل این فیلم مخصوصا آقایان ورزی و شریفی‌نیا تشکر می‌کنم و از پدر و مادر عزیزم سپاسگزارم که برای پنجمین بار امروز به تماشای این فیلم می‌نشینند.
سپیده حیدرآبادی مدیر روابط عمومی موزه سینما به نمایندگی از این مجموعه، لباس و گردنبند مربوط به این شخصیت را از عوامل این اثر دریافت کرد.
در این مراسم هنرمندانی همچون : محمدعلی نجفی، بهزاد عبدی، علی سرابی، علی کریم،  پویا امینی، نیما شاهرخ شاهی، مجید توکلی،  بابک زرین و… حضور داشتند.

«صید کولی کر»؛ یک اثر مشاهده‌گر است

آخرین برنامه «شب‌های مستند» موزه سینما در سال جاری که با همکاری انجمن تهیه کنندگان سینمای مستند برگزار می‌شود، به نمایش فیلم «صید کولی کر» به کارگردانی حمیدرضا احمدی لاری اختصاص داشت.

به گزارش روابط عمومی موزه سینما، حمیدرضا احمدی لاری مستندساز، مترجم و استاد دانشگاه درباره چگونگی شکل‌گیری ایده اولیه و نام این فیلم گفت: آن زمان من در تلویزیون مشغول به کار بوده و به تازگی به مرکز بندر عباس منتقل شده بودم. افرادی که تجربه زندگی در بندر عباس را دارند می‌دانند که انسان درآن محیط دچار نوعی رخوت می‌شود بنابراین به این فکر افتادم که یک مجموعه سیزده قسمتی درباره صید و صیادی را به مرکز پیشنهاد دهم.

وی ادامه داد: زمانیکه کارهای مربوط به اولین قسمت آن انجام شد، می‌خواستم در عنوان فیلم به این نکته اشاره کنم که این افراد صیادان منطقه کولی کر هستند و دقیقا همین موضوع به عنوان نام فیلم مورد استفاده قرار گرفت.

احمدی لاری درباره اهمیت پژوهش در ساخت این مستند گفت: برای این فیلم سه سفر پژوهشی به قشم انجام دادم. در ابتدا به سراغ روستاهای دیگر رفتم. اینکه سلخ را انتخاب کردم، به دلیل حضور خانواده خانم زینت بود‌. همچنین تحقیقات میدانی خاصی را درباره صیادان و صید صورت دادم و زمانی که وارد شروع فیلمبرداری شدم نمی‌دانستم چه اتفاقی قرار است بیفتند.

وی درباره شرایط موجود برای ساخت این مستند بیان داشت: در آن زمان هیچ منع و محدودیتی وجود نداشت و من از مرکز خواستم دوربین و فیلم نگاتیو در اختیارم گذاشته شود که با آن موافقت شد. در نتیجه من به همراه چند دستیار به سلخ رفته و کار را آغاز کردم.

این محافل باعث می‌شود زندگی را احساس کنم

لاری با بیان اینکه «صید کولی کر» حدود چهل دقیقه است در حالی که چیزی در حدود دویست دقیقه فیلم در اختیار داشتیم، افزود: بزرگترین مسئله من در این فیلم، دستیار قلاب انداز بود که باید به طریقی از او فرار می‌کردم زیرا بیشتر مراقب این بود که اتفاقی برای من نیفتد.

وی با بیان اینکه بعد از انقلاب از مرکز بندر عباس بیرون آمده و در تهران در واحد نور پردازان مشغول به کار شده است، ادامه داد:  تلاش کردم تا نورپرداز خوبی شوم و از چهار جایزه مربوط به این بخش، دو جایزه را دریافت کردم. اما تنها کار در تلویزیون من را راضی نمی‌کرد. در نتیجه به خلوت خود پناه بردم و به کار ترجمه پرداختم و پیش از دوران  کرونا دوباره به سراغ خانم زینت و قهرمانان دیگر این فیلم رفتم و فیلم دیگری را ساختم. البته دیگر به آن شکل در سینمای مستند فعال نبودم و بیشتر به کار ترجمه پرداختم.

احمدی لاری خاطر نشان کرد: هوشنگ لطیف پور گوینده معروف را از پیش برای این فیلم انتخاب کردم اما ایشان شرط گذاشتند که باید حتما متن را بپسندند و خوشبختانه این اتاق افتاد. از نظر من یکی از نقاط قوت این اثر، شیوه گویندگی متن آن است.

مهمترین اثر درباره نوعی تکنولوژی صید است

فرهاد ورهرام، مستندساز شناخته شده نیز گفت: آقای لاری فارغ‌التحصیل مدرسه عالی تلویزیون و سینما است و ما در سال‌های ۵۱ و ۵۲ با یکدیگر هم دوره بودیم. بعد از اتمام مدرسه او به بندر عباس رفته و کار خود را آغاز کردند. سال‌های طولانی کسی از وجود این فیلم خبری نداشت. این اثر اولین فیلمی است که در روستای سلخ ساخته شده است. در هیچ نقطه‌ای از ایران به جز سلخ نسبت به جمعیت و مساحت آن، این تعداد فیلم ساخته نشده است و اولین فیلم نیز درباره این ناحیه، «صید کولی کر» است.

وی ادامه داد: پس از آن آقایان محمد تهامی نژاد، ارد زند، ابراهیم مختاری و مهرداد اسکویی نیز در آن منطقه کارهایی را کارگردانی کردند. نکته جالب این است که اکثر این فیلم‌ها با محوریت یک خانواده ساخته شدند.

ورهرام افزود: این فیلم مهمترین اثر درباره نوعی تکنولوژی صید است که این روزها به دلیل ممنوعیت صید کولی کر منسوخ شده است. «صید کولی کر» تنها فیلمی است که این تکنولوژی را نشان می‌دهد و اگر در آن زمان امکانات بیشتری در اختیار کارگردان بود، زوایای دیگری از آن نشان داده می‌شد اما متاسفانه در سال‌های تولید این اثر، چنین امکاناتی در دسترس نبود. این فیلم به عنوان یک یادگاری باقی مانده است و برای افرادی که برای فیلم‌های سینمایی تحقیق می‌کنن نیز مفید خواهد بود.

وی خاطرنشان کرد: از سوی دیگر این فیلم دارای فیلمبرداری بسیار خوبی است زیرا آقای لاری خود از فارغ‌التحصیلان رشته فیلمبرداری است. همچنین مونتاژ این فیلم از دیگر مزایای مهم اثر است. با وجود محدودیت در ابزار و امکانات، در ساخت «صید کولی کر» دقت زیادی به کار گرفته شده است.

وراهرام درباره نمایش زندگی مردم منطقه در فیلم و اینکه آیا «صید کولی کر» یک مستند مردم‌نگاری به شمار می‌آید، گفت: در مستندهای مردم‌‌نگاری بخشی وجود دارد که تنها مربوط به زاویه نگاه تکنولوژی است. مثلا در یک روستا تنها طریقه بافتن فرش را می‌بینیم و وارد روستا نمی‌شویم. فرانسوی‌ها آغازگر این جریان بودند و از طریق تکنولوژی، به تحلیل جامعه می‌پرداختند. این فیلم مربوط به تکنولوژی صید است و در گفتار، به تقسیم بندی صید و مسائل دیگر پرداخته می‌شود.

وی همچنین بیان داشت: مهمترین محدودیت در آن زمان، فیلمبرداری به شکل نگاتیو بود زیرا هر کاست تنها ۱۰ دقیقه اجازه فیلمبرداری به ما می‌داد. افرادی که تجربه کار با سیستم آنالوگ را دارند سعی می‌کنند راش‌های زیادی را تحویل تدوینگر ندهند و آگاهانه پلان های خود را ضبط کنند.

ورهرام ادامه داد: قطعا نگاتیوهای این فیلم در تلویزیون موجود هستند و امیدوارم شرایطی فراهم شود تا این فیلم ترمیم شود.

«صید کولی کر»؛ یک اثر مشاهده‌گر

در ادامه ارد عطارپور مستندساز شناخته شده نیز درباره «صید کولی کر» گفت: من از علاقه‌مندان این فیلم هستم و آن را بارها تماشا کرده‌ام با هر بار دیدن آن متوجه نکته تازه‌ای در فیلم می‌شوم. آقای لاری با تواضع از کار خود حرف می‌زنند. بسیاری از متون مستند به قلم ایشان به زبان فارسی ترجمه شده است و او انسانی جست‌وجو‌گر در این زمینه است.

وی ادامه داد:  فیلم نشانگر حضور یک فیلمساز بسیار توانمند در پشت دوربین است. «صید کولی کر» یک اثر مشاهده‌گر با کات‌های پی در پی است. در فیلم شاهد تکاپوی آقای لاری بر روی لنج هستیم درحالیکه انجام فیلمبرداری بر روی لنج کاری بسیار دشواری است. آقای لاری دخالتی در روند اتفاق‌های مقابل دوربین ندارد اما تلاش می‌کند اجزای مختلفی را به مخاطب نشان دهد.

وی ادامه داد: معمولا فیلم‌های مشاهده گر دارای برداشت بلند هستند اما آقای لاری برای نشان دادن اجزای مختلف به کات‌های پی در پی روی آورده‌ که کاری بسیار جالب است. پایان این فیلم نیز شبیه به اثر بزرگ همینگوی به نام «پیرمرد و دریا» است. افسوس که آقای لطیف پور مدتی است کار نمی‌کنند و ما نتوانستیم افتخار همکاری با این گوینده بی‌نظیر را داشته باشیم.

در انتهای برنامه احمدی لاری کارگردان مستند «صید کولی کر» بیان داشت: از حضور همه عزیزان تشکر می‌کنم. امیدوارم نتیجه این کار مورد قبول شما باشد. حضور در این محافل باعث می‌شود تا زندگی را احساس کنم. از مسئولین موزه سینما ممنونم که شرایطی را برای نمایش این فیلم به وجود آوردند.

اهداء لباس و گردنبند «پروین» به موزه سینما/ نمایش فیلم

لباس و گردنبند فیلم «پروین» به موزه سینما اهداء خواهد شد.
به گزارش روابط عمومی موزه سینما، همزمان با زادروز پروین اعتصامی لباس و گردنبند این شاعر نامدار ایرانی در فیلم «پروین» به موزه سینما اهداء خواهد شد.
در این مراسم که روز جمعه ۲۵ اسفندماه ساعت ۱۷ در سالن فردوس موزه سینما برگزار می‌شود، مارال بنی آدم بازیگر نقش پروین اعتصامی که در جشنواره فیلم فجر موفق به دریافت سیمرغ بلورین بهترین بازیگر زن شد به همراه محمدرضا ورزی کارگردان فیلم ، محمدرضا شریفی نیا تهیه کننده فیلم و همچنین سایر بازیگران و عوامل فیلم نیز حضور خواهند داشت.
فیلم «پروین» درباره زندگی پروین اعتصامی شاعر نامدار معاصر است که زندگی او از دوران جوانی تا لحظه درگذشتش سرشار از اتفاقات است.
مارال بنی‌آدم، آزیتا حاجیان، محمدرضا شریفی‌نیا، حسین پاکدل، محمدعلی نجفی، امیرحسین صدیق، رامین ناصرنصیر، رضا فیاضی، بیژن بنفشه‌خواه، یوسف صیادی، حسام نواب‌صفوی، ملیکا شریفی‌نیا و … در این فیلم نقش آفرینی کرده‌اند.

بررسی و تدوین کلیات برنامه های سال 1403 سازمان سینمایی کشور

کلیات برنامه‌های سال 1403 سازمان سینمایی و موسسات تابعه متناظر به «سند چهارساله افق سیاست ها و راهبردهای سازمان، ابلاغ شده در سال 1400 » بررسی و تدوین شد.

به گزارش اداره‌کل روابط عمومی سازمان سینمایی؛ این نشست تخصصی سه روزه با حضور محمد خزاعی رئیس سازمان سینمایی، همه معاونین، مدیران کل سازمان و مدیران عامل و مسئولان تخصصی موسسات تابعه: بنیاد سینمایی فارابی، مرکز گسترش سینمای مستند و تجربی و پویانمایی و گروه هنر و تجربه، موزه سینما، موسسه سینماشهر، انجمن سینمای جوانان ایران طی سه روز متوالی برگزار شد.

هدف از این نشست ارزیابی عملکرد و آسیب‌شناسی مجموعه اقدامات سازمان سینمایی و موسسات تابعه در سالجاری بوده و در ادامه برنامه های مهم موسسات بر اساس کلان ‌برنامه‌های ابلاغ شده به هر موسسه و افق سیاست‌های سازمان سینمایی که تا سال 1404 ترسیم و طراحی شد، مورد بررسی و ارزیابی جمعی قرار گرفت.

بررسی افق آینده سینمای ایران، چشم‌اندازهای توسعه پایدار، نسبت سینمای ایران با تکنولوژی‌های جدید، هوش مصنوعی و آینده سینما، جایگاه سینمای هنر و تجربه و شیوه تولید فیلم‌های تجربی برای سال آتی، توسعه زیرساخت به عنوان ضرورت قطعی و اجتناب‌ناپذیر اقتصاد سینما و حقوق هموطنان، ارتقای سطح کیفی نمایش فیلم‌ها در سینماها، تعیین سقف حمایت از تولیدات فیلم‌اولی‌ها، فیلمسازان شهرستانی و سینمای حرفه‌ای، شیوه‌های ارائه تسهیلات، بررسی سیاست‌های تولیدی و مضامین متناظر به نظام‌مسائل مهم کشور، راهبرد جشنواره‌های سینمایی کشور برای سال آینده، بررسی شیوه‌های تولید، توزیع و اکران، تبادل نظر پیرامون ظرفیت تولید در سال 1403، ارزیابی شیوه‌های حمایتی در اکران فیلم‌ها، هم‌اندیشی پیرامون نقش صنوف سینمایی، نقد و نظر در زمینه اهمیت ارتقای سطح علمی سینماگران، توسعه روابط بین‌الملل، نقش دیپلماسی فرهنگی و شناسایی و پژوهش پیرامون راهکارهای موثر در گسترش و افزایش سهم سینمای ایران در بازارهای منطقه ای و جهانی و غیره از جمله محورها و موضوعاتی بوده که در این نشست هم‌اندیشی سه روزه مورد ارزیابی، آسیب‌شناسی و نقد و تحلیل قرار گرفته است.

در این نشست مبانی، اهداف و اهم برنامه‌های پیش‌بینی شده برای سال 1403 بررسی و تدوین و بیش از 80 طرح به عنوان «اقدام اساسی سازمان سینمایی برای سال آینده» برای سال آتی ارائه شد.

لازم به ذکر است این طرح‌ها پس از تصویب نهایی در جلسه شورای معاونین و مدیران سینمایی از سوی رئیس سازمان سینمایی برای اجراء در سال1403 به معاونت‌ها، ادارات کل و موسسات تابعه ابلاغ خواهد شد.

گفتنی است حبیب ایل بیگی، اصغر فارسی، قادر آشنا، علیرضا اسماعیلی، مجید زین‌العابدین، یزدان عشیری، محمدرضا سوقندی، سید صادق موسوی، روح الله سهرابی، محمد حمیدی مقدم، هاشم میرزا خانی، مجید اسماعیلی، غلامرضا نجاتی، مهدی آذر پندار، حسین طلابیگی، بهمن حبشی، محمدرضا فرجی، مهدی شفیعی، مرتضی باقرنژاد، علی جعفری، رائد فریدزاده، داود عادلی، میکائیل دیانی، مصطفی محمودی، سید مهدی سجادی، محمد طیب، عبدل الحسین بدرلو، حمیدرضا بشیری‌فر، علی صبوری، هادی منصوری، مرتضی کریمی، مهدی عباسی،سید محمد هادی آقاجانی از جمله حاضران این نشست بوده‌اند.

نمایش «صید کولی کر» در موزه سینما

مستند «صید کولی کر» ساخته حمیدرضا احمدی لاری در موزه سینما نمایش داده می شود.
به گزارش روابط عمومی موزه سینما، در ادامه نمایش‌های ویژه فیلم‌های مستند در موزه سینما تحت عنوان «شب‌های مستند» با مشارکت انجمن صنفی تهیه کنندگان سینمای مستند، فیلم «صید کولی کر» بر روی پرده سالن فردوس موزه سینما می‌رود.
در هشتمین نشست شب‌های مستند که روز سه شنبه 22 اسفند ساعت ۱۷ برگزار می‌شود، حمیدرضا احمدی لاری و فرهاد ورهرام از مستندسازان پیشکسوت درباره فیلم صحبت خواهند کرد.
فیلم مستند«صید کولی کر» روایتگر صید نوعی کوسه نهنگ غول پیکر است که اهالی منطقه آن را کولی کر می‌نامند.
«حمیدرضا احمدی لاری» این فیلم مستند را در سال 1355 ساخته است.

 

«علی نصیریان» در نمایش فیلم ناخدا خورشید مطرح کرد: ناصر تقوایی هنرمندی خلاق است/ ناخداخورشید معرفی خردمندانه‌ای از سینمای ایران است

نسخه اصلاح و مرمت شده فیلم سینمایی «ناخدا خورشید» ساخته ناصر تقوایی با همکاری فیلمخانه ملی ایران و با حضور علی نصیریان بازیگر، هارون یاشایی تهیه کننده، سعید قطبی زاده نویسنده و منتقد سینما و جمعی از هنرمندان و علاقه‌مندان به سینمای ایران در سالن فردوس موزه سینما به نمایش درآمد.

 

قطبی زاده: خاستگاه تقوایی ادبیات است

به گزارش روابط عمومی موزه سینما، سعید قطبی زاده منتقد، نویسنده و کارشناس سینما نیز گفت: «ناخدا خورشید» یکی از فیلم‌های محبوب من در سینمای ایران است و از بار اول که در نوجوانی این فیلم را دیدم تا به امروز که شاهد نسخه اصلاح شده آن بودم هیچ‌گاه نظرم نسبت به آن تغییر نکرده بلکه هر بار بهتر و مرغوب‌تر جلوه کرده است.

وی ادامه داد: سوال‌های بی‌پاسخی درباره این فیلم وجود دارد که هیچگاه ناصر تقوایی درباره‌شان توضیح دقیقی نداد و این جلسه با حضور دو بزرگوار فرصت خوبی برای طرح بسیاری از این پرسش‌ها است.

قطبی زاده بیان داشت: تقوایی این جسارت را داشت که در سال‌های اولیه انقلاب و در اوج تبلیغات ضدآمریکایی رمانی از یک نویسنده آمریکایی را به فیلم برگرداند. اغلب فیلم‌های ماندگار در تاریخ سینمای ایران سفارشی نیستند و خودانگیخته ساخته شده‌اند. خاستگاه تقوایی ادبیات بوده و او بزرگ شده اقلیمی است که «نویسنده‌خیز» است و تاکنون نویسندگان و شاعران بزرگی را پرورانده است.

وی ادامه داد: خوانشی که تقوایی از رمان «داشتن و نداشتن» همینگوی کرده از این جهت جالب توجه است که درآمیخته با مایه‌های بومی ماست. طوری که اگر کسی این رمان را نخوانده باشد، محال است تصور کند فیلم تقوایی اقتباسی از یک رمان آمریکایی است. فیلم جزییات خیره‌کننده‌ای دارد ؛ در تلفیق فضای بومی جنوب ایران با درونمایه‌های اصلی رمان.  

این نویسنده سینما بیان داشت: مکان و زمان در «ناخدا خورشید» جوری طراحی شده که می شود فرضا تحلیل تقوایی از تاریخ معاصر ایران یا شناخت عمیقش از فرهنگ مردمان جنوب را در آن دید. این‌ها راز جاودانگی این اثر است در کنار بازی‌های درست و دیالوگ‌نویسی متبحرانه تقوایی که بازتاب عشق او به ادبیات است. 

وی خاطرنشان کرد: سال‌ها پیش با علی نصیریان در دفتر ماهنامه فیلم حرف می‌زدیم و او از انتخاب دوبلور نقش خود ناراحت بود. هم در بازی نصیریان و هم در گویندگی ژرژ پطروسی ویژگی‌هایی وجود دارد که شخصیت مستر فرحان را از تصویری که همیشه از علی نصیریان داشته‌ایم دور می‌کند. دلال‌صفتی و چرب‌زبانی از همان ابتدا در ترسیم شخصیت وارد شده و تا انتها پیش می‌رود. چه فصل فوق‌العاده‌ای است تدوین همزمان مرگ او با پرندگان گرسنه دریایی. 

قطبی زاده با بیان اینکه یکی از بهترین بازی‌های سینمای ایران متعلق به سعید پورصمیمی در این فیلم است، افزود: شیوه او در ایفای نقش، تداوم شیوه فنی‌زاده است در شاهکار دیگری از کارگردان، یعنی «دایی جان ناپلئون». پورصمیمی در یکی از اولین تجربه‌‌هایش قله‌ای را فتح کرد که بعدها خودش هم دیگر به نزدیکی‌های آن نرسید. «ناخدا خورشید» فیلم با اصالتی است، سند زنده‌ای از شکوه سینمای ایران و نمونه‌ای بی‌بدیل در نمایش خلاقیت است.

ناصر تقوایی یک گوهر درخشان است

علی نصیریان بازیگر فیلم «ناخدا خورشید» نیز گفت: برای ناصر تقوایی آرزوی سلامتی می‌کنم. از نظر من ایشان یک گوهر درخشان و یک هنرمند خلاق است. همانطور که می دانید در مسئله هنر، جوهره اصلی خلاقیت است. در این فیلم بازیگری مانند فتحعلی اویسی که در بسیاری از آثار کمدی با شوخی‌ مردم را سرگرم می‌کرد، شخصیتی ویژه را خلق می‌کند و این اتفاق محصول کارگردانی است که او را هدایت کرد. 

وی ادامه داد: تقوایی زمانی که فیلمنامه را به من داد گفت می‌توانی نقش خود را از میان دو شخصیت ناخدا و مستر فرحان انتخاب کنی. من به او گفتم نظر شما کدام نقش است؟ و او نقش مستر فرحان را به من واگذار کرد و برای ناخدا کسی را انتخاب کرد که درجه یک بود و به نظرم بهترین نقش پردازی در کارنامه داریوش ارجمند است.

نصیریان ادامه داد: تقوایی به من گفت که مستر فرحان یک دلال  و یکی از دندان‌ها او طلا  است و همین موضوع کافی بود تا من کاملا متوجه شخصیت او شوم. اینکه یک شخصیت دلال دندان طلا داشته باشد، ایده فراوانی در اختیار بازیگر  قرارمی‌دهد. 

وی ادامه داد:  تقوایی به دلیل کسالت در میان ما حاضر نیست اما باید از زحمات این مرد پاسداری کنیم. او تلاش بسیار زیادی برای ساخت این فیلم انجام داد. زمانی که فیلمبرداری «ناخدا خورشید» متوقف شد من، داریوش ارجمند و سعید پورصمیمی به ارشاد رفتیم و التماس کردیم تا برای ادامه فیلمبرداری حمایت‌هایی از آن صورت بگیرد چراکه اثری بسیار درخشان بود.

یشایایی به سینمای ایران خدمت کرده است

نصیریان با بیان اینکه هارون یشایایی به سینمای ایران خدمت زیادی کرده است، ادامه داد: امثال او، تقوایی و مهرجویی سینمای ایران را شکل دادند. این‌ها افراد درجه یکی بودند. فرهنگ رکن زندگی، حیات و هویت یک ملت است و هنر بخش زیبای آن است. امثال کیمیایی، گلستان و فرهادی از سرمایه‌های این ملت هستند. باید توجه داشت که سرمایه یک کشور تنها نفت و پتروشیمی نیست بلکه سرمایه‌های انسانی ما ملت ساز بوده و هویت ملی ایرانی را برای دنیا تصویر می‌کند. 

بازیگر فیلم «گاو» ادامه داد: من سال‌ها این اثر را ندیده بودم و اکنون که به تماشای آن نشستم برایم بسیار جذاب بود. یکی از مهمترین کارهای اولیه یک کارگردان، انتخاب بازیگران درست برای فیلم است و تقوایی این کار را بسیار  ماهرانه انجام داده بود و همگی درخشان هستند.

 گلایه ام را درباره دوبله فیلم پس می گیرم

وی ادامه داد: ارزش‌ها و هنر یک بازیگر به کوتاهی و بلندی نقش نیست، بلکه این موضوع به حضور او بستگی دارد. در فیلم «خورشید» مجید مجیدی نقش کوتاهی برعهده داشتم اما در همان سکانس‌های کوتاه توانستم خودم را نشان دهم. پروانه معصومی نیز در همان اندازه، بسیار زیبا در ناخداخورشید ایفای نقش کرد. 

نصیریان درباره دوبله نقش خود گفت: اکنون که پس از سال‌ها فیلم را دیدم گلایه خود را درباره  دوبله فیلم را پس می‌گیرم و به نظرم دوبلور این اثر بسیار موفق بوده است. علی حاتمی به دوبله اعتقاد داشت اما من این عقیده را ندارم و معتقد به صدای بازیگر هستم.  

نصیریان بیان داشت: خوشحالم که امروز یشایایی را ملاقات کردم و از موزه سینما  و خانم حیدرابادی بسیار تشکر می‌کنم که چنین مراسمی را برگزار می کنند تا افرادی که به هنر این کشور علاقه دارند کارهای گذشتگان را تماشا کنند و این اقدام بسیار خوب و مثبتی از سوی موزه سینما است که امیدوارم تداوم داشته باشد.

آداپته تقوایی بی نظیر است

نصیریان  درباره تفاوت کار تقوایی و زنده یاد مهرجویی  گفت: هر دو هنرمند آثار خارجی را آداپته کردند. مهرجویی فیلم «پستچی» را از ویتسک گرفته بود و به جای سرباز، پستچی را قرار داد. تقوایی نیز داستان «ناخدا خورشید» را از همینگوی اخذ کرد. آداپته تقوایی بی‌نظیر است و یکی از بهترین آداپتاسیون‌های ادبیات خارجی در سینما به حساب می‌آید. علت این بوده است که تقوایی فرهنگ جنوب را به خوبی می‌شناسد و به آن تسلط کاملی دارد. مهرجویی تلاش خود را کرد اما نتیجه متفاوت بود. کار تقوایی را می‌توان یک اثر اورجینال دانست. او از نو اقدام به خلق کرد و نمی‌توان آن را اقتباس دانست. او یک کار ابداعی انجام داد. برای تقوایی آرزوی  سلامتی و بهترین‌ها را دارم. او یکی از درخشان‌ترین و خلاق‌تزین کارگردان‌های ایرانی است. 

نصیریان در پاسخ به سوال قطبی زاده درباره همکاری با فریدون گله گفت: او ایده‌های بسیار خوبی هم از نظر معنا و هم از نظر تکنیک داشت ضمن اینکه او  فرد فهیمی بود.

ناخداخورشید معرفی خردمندانه ای از سینمای ایران است

هارون یشایایی تهیه‌کننده فیلم «ناخدا خورشید» در پاسخ به سوال سپیده حیدرآبادی درباره چگونگی ساخت فیلم، گفت: رابطه من با ناصر تقوایی به پیش از ساخت این فیلم بازمی‌گردد ، ما با یکدیگر در ارتباط بودیم. با اینکه این فیلم از نظر تجاری شکست کامل خورد ولی اکنون یکی از افتخارات سینمای ایران است.

 وی ادامه داد: زمانی که در ژنو این فیلم را نمایش دادیم با استقبال بسیاری مواجه شد و بحث‌ها و تحلیل‌های زیادی پیرامون آن شکل گرفت. «ناخدا خورشید» یک معرفی خردمندانه‌ای از سینمای ایران است. این فیلم به لحاظ مردم‌شناسی اهمیت بسیاری دارد و خصوصا مردم جنوب کشور در آن به خوبی معرفی شده‌اند. من معتقدم کشور ما مدیون جنوب ایران است و به قول ناصر تقوایی همه مردم ایران به نوعی جنوبی هستیم. 

حتی یک فریم ناخداخورشید را نمی توان حذف کرد

یشایایی افزود: «ناخدا خورشید» دارای چنان ساختمان محکمی است که حتی یک فریم از این فیلم را نمی‌‌توان حذف کرد. درواقع فیلم متعلق به آقای تقوایی و هنرمندان بزرگی است که این اثر را ساخته‌اند و قطعا اگر علی نصیریان نبود این فیلم هرگز ساخته نمی‌شد. یادم می آید منطقه مورد نظر از نظر آب و هوا ناسازگار بود و امکانات پذیرایی نداشتیم و این جمعیت در یک مهمانخانه ساده مستقر بودند و تنها کسی که موجب شد مشکلات مرتفع شود، آقای نصیریان بود. از نظر من به غیر از آقای تقوایی، فیلم متعلق به آقای نصیریان است.

یشایایی درباره معیار خود در تهیه کنندگی فیلم گفت: من و گروهی از دوستانم نگاهمان این بود که معنی تهیه کننده را در سینمای ایران از سرمایه‌گذار جدا کنیم.  معتقدم تهیه کننده در به سرانجام رسیدن یک فیلم دارای تأثیر وجودی است. در سینما، بیشتر تهیه کننده ها خانم هستند و علت این است که خانم‌ها حوصله بیشتری دارند.

وی درباره تفاوت کار ناصر تقوایی و زنده یاد داریوش مهرجویی بیان داشت: هر دو دارای خصوصیاتی منحصر به فرد بودند. درباره تقوایی نکته‌ای وجود داشت و این بود که او خود نویسندگی می‌کرد و در هنگام فیلمبرداری اگر دیالوگی را نمی‌پسندید در جا آن را تغییر می‌داد و بدین گونه موقعیت بسیار بهتر شکل می‌گرفت. تفاوت دیگر میان این دو هنرمند این بود که ناصر تقوایی به سرنوشت تهیه‌کننده کاری نداشت.

در این برنامه هنرمندانی چون داریوش مودبیان، محمود دینی، سعید رجبی فروتن، کیوان کیانی، علی قوی تن، اسماعیل پوررضا، سیاوش دولتسرایی و اعضای باشگاه مخاطبان موزه سینما و… حضور داشتند.

 

تصویر باغ ایرانی بر پرده سینمای باغ فردوس

فیلم مستند «پردیس‌های خیال» به کارگردانی هادی آفریده در قالب برنامه «فیلمواره چشم هفتم در میراث» که با همکاری موزه سینما و ایکوم (شورای بین المللی موزه‌ها) هرماه برگزار می‌شود، به نمایش درآمد و پس از آن هادی آفریده به ارائه توضیحاتی در خصوص این فیلم پرداخت و با مخاطبان موزه سینما به گفت‌و‌گو نشست.
به گزارش روابط عمومی موزه سینما، هادی آفریده در پاسخ به پرسش مرجان حاجی رحیمی کارشناس میراث فرهنگی درباره روند ساخت مستند «پردیس‌های خیال» گفت: طرح اولیه این فیلم در سال ۱۳۹۴ نوشته شد و فیلمبرداری آن نیز از تابستان ۱۳۹۵ آغاز شد. آن زمان دوران جالبی برای من بود زیرا روزی که از تهران به همراه گروه فیلمبرداری خارج شدم به صورت پیوسته تا دو ماه در بیابان بودیم زیرا فکر می‌کردیم این تداوم زمانی می‌تواند به ما کمک کند و مفهوم باغ ایرانی را به ما نزدیک کند.
وی ادامه داد: زمانی که در کویر هستید و وارد این باغ‌ها می‌شوید، می‌توانید این باغ‌ها را درک کنید.
آفریده با بیان اینکه پیش از این فیلم اثری درباره تخریب باغ‌های دویست ساله تهران ساخته بود، افزود: عبدالله انوار پژوهش‌های بسیار خوبی درباره باغ‌های تهران انجام داده بود. در هنگام پژوهش در زمینه باغ ایرانی اطلاعات زیادی به دست آوردم و از جایی احساس کردم مقدار داده‌ها بسیار زیاد شده است و درنتیجه به ایده این پروژه رسیدم.
این مستندساز افزود: یک سال بعد از ساخت «پردیس‌های خیال» قنات ایرانی در یونسکو ثبت جهانی شد و از دل این پروژه، فیلم مربوط به قنات ایرانی شکل گرفت. آن فیلم یک مجموعه پنج قسمتی شد که به زبان عامیانه مجموعه قنات ایرانی را توضیح می‌داد و یک مستند کوتاه مستقل به نام «کاریز قصه آب» که چکیده ۲۵۰ دقیقه مستند بلند بود، از آن استخراج شد.
آفریده با بیان اینکه ناصر مشهدی زاده مدتی مسئول پرونده ثبت جهانی باغ‌های ایرانی در یونسکو بود ، افزود: به همین دلیل اطلاعات زیادی در این خصوص داشت. و دو باغ ایرانی ساخت که یکی در بافق و دیگری در جنوب کشور واقع شده است. در یزد نیز افرادی در بخش خصوصی این کار را انجام داده‌اند، اما همچنان گستردگی تخریب در حوزه میراث فرهنگی وسعت زیادی دارد.
کارگردان مستند «زیر درختان کاج» خاطرنشان کرد: سال ۱۳۹۰ فیلم «چنارستان» را درباره خیابان ولیعصر در طول یک قرن ساختم که ۶۰۰۰ چنار در آن وجود داشت. اما اکنون تعداد درختان بسیار کمتر شده است. البته در دوره‌ای که آقای حناچی شهردار تهران بودند، تعدادی درخت کاشته شد. دو سال قبل نیز پیش از چهارراه پارک‌ وی ۴۰ درخت چنار بالای صد سال قطع شد و کسی هم پیگیر این مسئله نبود. در بخش‌های دیگری از این خیابان نیز این اتفاق رخ داده است.
آفریده ادامه داد: پنج سال پیش که در حال کار بر روی مجموعه «قنات ایرانی» بودم متوجه شدم در مناطقی مانند یزد و کرمان اگر شبکه پیچیده قنات‌ها از دست بروند، مهاجرت‌های گسترده‌ای خواهیم داشت. در یک پژوهش که بر روی خاک انجام شده بود مشخص شد پس از تهران و دشت قزوین، استان مازندران بیشترین فرونشست زمین را پیدا کرده است.
این مستند ساز درباره دلیل نپرداختن به باغ‌های سایر نقاط کشور در فیلم «پردیس‌های خیال» گفت: دلیل غیبت سایر باغ‌های شاخص این بود که تمرکز ما بیشتر بر باغ‌های مناطق کویری کشور بود‌. در مازندران، گیلان و آذربایجان باغ‌های زیبایی وجود دارد. هدفم این بود که پروژه باغ‌های ایرانی و قنات‌ها با وجود همه سختی‌ها حتما در تلویزیون ساخته شود، زیرا هنوز تنها راهی که می‌شود مستند را به مردم عرضه کرد تلویزیون است و سینما تک‌ها و برنامه‌های اینچنینی تنها مخاطبان ویژه دارند.
وی درباره موزه سینما و عمارت باغ فردوس نیز گفت: این عمارت یک باغ ایرانی بوده و در دوران پهلوی مدرسه شاپور تجریش در اینجا بنیان گذاشته شد و در اواخر دوران پهلوی دوم نیز کتابخانه‌ای ساخته می‌شود و جلوی جوی آب را می‌گیرد که در سال ۸۶ آن بنا تخریب می‌شود. بزرگترین بخش باغ محلی است که امروز فیلمخانه ملی در آنجا قرار دارد. خانه‌های اطراف باغ فردوس تا چند سال قبل سند نداشتند و بخشی از باغ فردوس به حساب می‌آمدند. در فیلم «باغ‌های گمشده» به صورتی مفصل به عمارت باغ فردوس پرداخته‌ام.

نمایش نسخه اصلاح و مرمت شده ” ناخدا خورشید” ناصر تقوایی در موزه سینما

یکی از آثار مهم و شاخص ناصر تقوایی پس از اصلاح و مرمت در موزه سینما به نمایش در می آید.
به گزارش روابط عمومی موزه سینما، مجموعه فرهنگی تاریخی موزه سینما فیلم”  ناخدا خورشید”  که توسط فیلمخانه ملی ایران اصلاح و مرمت شده را نمایش می دهد.
این فیلم روز چهارشنبه ۱۶ اسفند ساعت ۱۶ برای علاقمندان سینما  در  سالن فردوس به روی پرده می رود  و بعد از نمایش فیلم نشستی با حضور هارون یشایایی تهیه کننده ناخداخورشید و سعید قطبی زاده نویسنده و منتقد سینما پیرامون سینمای تقوایی و فیلم  ناخداخورشید برگزار می شود.
ناخداخورشید داستان ناخدای یک لنج بارکش را در جنوب ایران را روایت می‌کند که گروهی شرور می‌خواهند او را وادار کنند تا آن‌ها را به آن سوی آب‌ها ببرد؛ حادثه‌ای که مسیر زندگی ناخدا را عوض می‌کند.
شایان ذکر است، ناخداخورشید توانست سیمرغ بلورین بهترین بازیگر نقش اول مرد را برای داریوش ارجمند و لوح زرین بهترین بازیگر نقش دوم مرد را برای سعید پورصمیمی در پنجمین دوره جشنواره فیلم فجر  بدست آورد.
همچنین ناصر تقوایی جایزهٔ یوزپلنگ برنزی چهل و یکمین دورهٔ  جشنواره بین المللی لوکارنو را به خاطر این فیلم دریافت کرد.
در این فیلم بازیگرانی همچون داریوش ارجمند، سعید پورصمیمی، فتحعلی اویسی، علی نصیریان، پروانه معصومی و .‌.. نقش آفرینی کرده اند.

محمدرضا اصلانی: نیشدارو از اولین فیلمهای دراماتیک در جهان است/ منوچهر انور مرد اخلاق است

مستند «نیشدارو» ساخته منوچهر انور در قالب برنامه «شب‌های مستند» موزه سینما که با همکاری انجمن تهیه کنندگان سینمای مستند برگزار می‌شود، در سالن فردوس این مجموعه فرهنگی تاریخی به روی پرده رفت.

به گزارش روابط عمومی موزه سینما، پس از نمایش این مستند، محمدرضا اصلانی، فیلمساز شناخته شده به واکاوی دقیق این فیلم مستند پرداخت و در معرفی منوچهر انور گفت:  انور در سال ۱۳۳۲ روی نمایشنامه «بلبل سرگشته» نوشته علی نصیریان کار کرد و با بازنویسی مجدد این متن، آن را با نام مستعار شاروند اجرا کرد. این تئاتر نخستین نمایشی است که از ایران مدرن به اروپا می‌رود و تحسین‌های فراوانی برمی‌انگیزد.

وی ادامه داد: انور با وسواس شدید خود، تاریخ ویل دورانت را ویرایش دوباره کرد. او همچنین بر روی رمان «خشم و هیاهو» ویلیام فاکنر یک سال و نیم کار کرد و اثری فاخر را ارائه  داد به گونه‌ای که متن او نشانگر شیوه نوشتار فاکنر است.

منوچهر انور؛ یک انسان چند وجهی

اصلانی ادامه داد: بعدها انور به سازمان برنامه دعوت می‌شود و در بخش فیلمسازی و مستند نگاری، به فعالیت می‌پردازد. در آنجا او یک طرح گسترده درباره برنامه ریزی صنعتی آب در ایران ارائه می‌دهد. همچنین سفارشی را از سرم سازی رازی دریافت می‌کند و برای آن از ابتدا فیلمنامه ویژه می‌نویسد. انور بعدها به خاطر اختلافات پیش آمده، سازمان برنامه را ترک می‌کند و فیلم‌های او در این مجموعه، مصادره شده باقی می‌مانند. سرانجام او در دایره المعارف فارسی با مصاحب همکار می‌شود و بخش‌های هنری این دایره المعارف را هدایت می‌کند. مصاحب از ماجرای سازمان برنامه آگاه می‌شود و با پادرمیانی او، راش‌ها در اختیار انور قرار می‌گیرد و او آن‌ها را مونتاژ می‌کند. مهرداد رهسپار که در عنوان فیلم نامش به عنوان تدوینگر آمده است، اسم مستعار منوچهر انور است. او همچنین در ایران یک شکسپیر شناس است و قطعاتی از شکسپیر را با لهجه آکسفوردی به فصاحت و از حفظ می‌خوانده است.

وی خاطرنشان کرد: انور همچنین مرکزی مربوط به تولید عکس و فیلم‌های صنعتی را راه اندازی  کرد. پیش از آن، عکاسی صنعتی وجود نداشت و  درواقع انور به عکاسی صنعتی مفهوم بخشید. در همین زمان آلبرت لاموریس فیلم «باد صبا» را درباره ایران می‌سازد و انور گفتار فیلم را بازنویسی می‌کند. گفتار او به یک روایت تصویری و زبانی تبدیل می‌شود و این نکته نشانگر اهمیت کار انور است.

اصلانی با بیان اینکه انور فیلم «باد صبا» را مانند پوستی می‌دانست که گوشت ندارد، افزود: او بدین وسیله کار لاموریس را مورد انتقاد قرار می‌دهد. لاموریس به او پیشنهاد می‌دهد که همراه یکدیگر سفرهایی به نقاط مختلف ایران داشته باشند؛ اما کشته شدن لاموریس باعث می‌شود این اتفاق سرانجامی نداشته باشد. بعدها نیز او گفتار مستند «جام حسنلو» را انجام داد.

اصلانی با بیان اینکه آشنایی‌اش با انور از دهه ۴۰ است، گفت:  در آن زمان من به همراه تعدادی از دوستان همچون بهارلو و شیردل به دفتر نور و صدا می‌رفتم و او با آن صدای جادویی خود سخن می‌گفت و ما به آن گوش می‌دادیم. بازی که او با لحن صدای خود می‌کرد، برای ما جالب‌تر از سخن او بود. آشنایی ما عمق دیگری پیدا کرد و او من را سوار اتومبیل خود می‌کرد و با یکدیگر در آن مسیر طولانی به صحبت می‌پرداختیم. او از فیلمنامه‌های مفصل خود می‌گفت که هر یک اگر ساخته می‌شدند، بسیار درخشان بودند.

انور از شاخصه‌های مهم یک دوران به حساب می‌آید

اصلانی خاطرنشان کرد:  یکی از اتفاقات جالب به فیلم اول سهراب شهید ثالث با عنوان «یک اتفاق ساده» مربوط می‌شود. قرار بود شهید ثالث یک فیلم کوتاه بسازد. اما او نگاتیوهای بیشتری تحویل می‌گیرد و یک فیلم سینمایی را کارگردانی می‌کند. این موضوع مورد انتقاد  قرار می گیرد زیرا او فقر مردم را مطرح کرده بود. پس از مدتی شهید ثالث ، انور را می‌بیند و ماجرا را به او می‌گوید. انور فیلم را می‌بیند و مشکلات مربوط به آن را رفع می‌ کند.

اصلانی در ادامه گفت:  بعد از مدتی انور به اصرار هوشنگ کاوه که مدیر سینمای عصر جدید بود، شروع به گفتن آنونس‌های فیلم‌هایی خاص کرد. او خود متن آنونس‌ها را می‌نوشت و سبک جدیدی در گفتن آنونس‌های ایجاد کرد که بسیار فراگیر شد.

کارگردان فیلم «جام حسنلو» خاطر نشان کرد: پس از آن انور به ترجمه‌ نیز پرداخت و نمایشنامه «عروسکخانه» نوشته هنریک ایبسن را مجددا ترجمه کرد و  پس از آن «اردک وحشی» را ترجمه کرد. او همچنین ملانصرالدین را دوباره نویسی کرد که با تصویر گری زرین کلک منتشر شد. آخرین کتابی که از او می‌شناسم، کتابی تالیفی از نثر دوران تحول ایران است که به بازگشت ادبی مشهور است.

«نیشدارو» یک اثر پیشرو و تجربی است

اصلانی با بیان اینکه منوچهر انور یک ادیب، نویسنده، فیلمساز، عکاس و تئاتریسین و مترجم و مولف بود، بیان داشت: انور از شاخصه‌های مهم یک دوران به حساب می‌آید. او اکنون بیش از نود سال دارد اما همچنان خوش حافظه و  مرد اخلاق است.

در ادامه محمدرضا اصلانی درباره فیلم «نیشدارو» گفت:  این فیلن در سال ۱۳۳۹ ساخته شد و هم زمان با آن فیلم «تخت جمیشد» فریدون رهنما نیز ساخته شده است. این فیلم یک آبستره نگاری و یک کانسپت از یک موضوع است. فیلمی که یک سفارش است، اما تبلیغ یک موضوع نیست. در این فیلم از مسائلی که مشمئز کننده به نظر می‌آیند، زیبایی کشف می‌شود. «نیشدارو» یک اکسپرسیونیسم آبستره است و این موضوع حتی در فیلم‌های انگلیسی آن دوره مشاهده نمی‌شود. این فیلم در زمان خود یک اثر پیشرو و یک مستند تجربی بوده است. گفتار فیلم توضیحی است اما گفتار، نوعی ریتم ایجاد می‌کند و تنها توضیح نیست. ریتم گفتار، خودش نوعی تدوین دیگر است. تدوین فیلم پیش از آنکه به ما توضیح بدهد، اجازه فهم صحنه را می‌دهد. این نکات در زمان خود یک نوآوری درخشان ادبی و نقاشانه از سینما به شمار می‌رفته است.

وی ادامه داد: درواقع «نیشدارو» از اولین فیلم‌های دراماتیک در جهان است.

اصلانی خاطرنشان کرد:  سینمای بدنه و تجاری، تاریخ سینما نیست. تاریخ سینمای ایتالیا با فیلم‌های تجاری آغاز نمی‌شود. بلکه با روسیلینی و ویسکونتی و فیلمی همچون «دزد و دوچرخه» آغاز می‌شود. نسل جدید البته در حال تجدید نظر است و این موضوع را رهیابی می‌کند و من امیدوارم به واسطه نسل جدید، نه تنها سینمای ایران گذشته یابی شود، بلکه سینمای ما بتواند خلاقیت جدید را به جهان عرضه کند.

انور جاودانگی از پویش انسانی را مطرح می‌کند

کارگردان مجموعه «سمک عیار» گفت: انور در این فیلم زیبایی یک پروسه را مطرح کرده و بیننده را به جستجوگری تشویق می‌کند. در فیلم گفتار، موضوع را برای تماشاگر حل می‌کند و به همین دلیل تصویر وظیفه دیگری را برعهده می‌گیرد. زیبایی نگاری از موضوع، برای اولین بار در ایران با فیلم «نیشدارو» مطرح می‌شود.

اصلانی یاداور شد: منوچهر انور در این فیلم یک جاودانگی از پویش انسانی را مطرح می‌کند. این فیلم فهم ما را از یک پروسه صنعتی و در عین حال جگر خراش گسترش می‌دهد و زیبایی این تلاش و رنج را مطرح می‌کند و این موضوع در آن زمان یک اتفاق مهم بوده است. این مسائل در فیلم‌های دیگر انور وجود ندارد و دلیلش این است که انور از ساخت «نیشدارو» سرخورده شد.

در ادامه سعید رشتیان، کارگردان و تهیه کننده سینمای مستند نیز گفت: من از ارتباط میان آقای اصلانی و انور آگاه نبودم و از صحبت‌های ایشان بسیار استفاده کردم. سال‌ها پیش یک برنامه نمایش در حدود دو سال برگزار شد و در اکثر این برنامه‌ها، آقای انور با علاقه بسیار زیادی شرکت می‌کردند. عمده شرکت کنندگان آن برنامه افرادی جوان بودند، اما آقای انور با فروتنی و شوق  زیادی به تماشای فیلم‌ها می‌نشستند و با افراد حاضر در جمع وارد گفت‌و‌گو می‌شدند. برای من باعث تاسف است که او را آنطور که شایسته بود نشناختیم.

سینما برایند همه هنرها است

علی لقمانی فیلمبردار شناخته شده سینمای ایران نیز گفت: با تماشای این فیلم دوباره به این فکر افتادم که ما در حال از دست دادن افراد چند وجهی در حوزه فرهنگ هستیم. درباره فلم «نیشدارو» دو نکته وجود دارد. در فیلم با تصاویری از روند تولید دارو رو به رو هستیم که برای تماشاگران عام مفید است و در مونتاژ به گونه‌ای طرح شده که یک آبستره را به وجود آورده است. اینکه در آن زمان بتوانید به سفارش دهنده چنین موضوعی را دیکته کنید، به هیچ عنوان کار ساده‌ای نیست. نکته دیگر این است که فضای صوتی فیلم بسیار خاص است. انور در این فیلم، از موسیقی پرهیز کرده و افکت‌ها را به صورتی کامل حساب شده و سنجیده به کار گرفته است.

فخرالدین سیدی تهیه کننده مستند نیز گفت: این فیلم می‌تواند یک الگو و نمونه شاخص برای آموزش به دانشجویان سینما باشد. نزدیک شصت سال از عمر فیلم می‌گذرد اما هنوز هم بسیار تازه است. «نیشدارو» دارای یک فیلمنامه دقیق، فیلمبرداری مطابق فیلمنامه و تدوینی بسیار عالی است. همچنین صداگذاری بسیار درخشانی دارد که در آن درد و رنج انسانی در حیوانات مشاهده می‌شود.

نیشدارو بافت فوق العاده ای دارد

ارد عطارپور مستند ساز شناخته شده نیز در این نشست بیان داشت:  «نیشدارو» از فیلم‌های مورد علاقه من بوده و فکر می‌کنم دارای بافت فوق‌العاده‌ای است و با توجه به سال ساخت، به کار گیری این نوع نگاه از جانب فیلمساز بسیار عجیب است و حتی در کارهای دیگر انور هم تکرار نشد، اما با این وجود، اثر خود را بر روی سینمای مستند ایران باقی گذاشت.

اصلانی در ادامه این جلسه گفت: یکی از وجوه مختلف در کارهای انور، نازک دلی او بوده است و  تنها اتفاقی که انور تا به آخر به آن ادامه داد، گویندگی بود. عجیب است که او تنها به دلیل صدایش مورد تحسین قرار بگیرد و استعدادهای دیگر او نادیده گرفته شوند.

اصلانی در پایان بیان داشت: در تاریخ سینما و ادبیات ایران انقطاع وجود دارد و به نقاط تحول توجه نمی‌شود. تاریخ تنها حوادث نیست بلکه کاراکتر ما است. سینما برآیند همه تفکرات، صنایع و هنرها است. هیچ فیلسوف قرن بیستمی را پیدا نمی‌کنید که درباره سینما بحث نکرده باشد.