دیدار خاطره سازان دیروز با کودکان امروز در موزه سینما

سه نفر از  خاطره سازان سالهای نه چندان دور سینما و تلویزیون به دیدار کودکان امروز  به موزه سینما می آیند.
به گزارش روابط عمومی موزه سینما، همزمان با هفته کودک و نوجوان گیتی خامنه و الهه رضایی از مجریان شناخته شده برنامه کودک همراه با رضا فیاضی بازیگر شناخته شده فیلم های کودکان و نوجوانان مهمان موزه سینما می شوند.
در این برنامه که روز سه شنبه ۱۷ مهر ساعت ۱۰ صبح در اتاق کودک موزه سینما برگزار می شود  خاطره سازان دیروز از نزدیک با کودکان امروز و همچنین تماشاگران برنامه هایشان در روزگاران نه چندان دور، دیدار و گفتگو می کنند‌.
از دیگر برنامه های موزه سینما می توان به شاهنامه خوانی و حافظ خوانی توسط کودکان در عصر روز سه شنبه ۱۷ مهرماه ساعت  ۱۶:۳۰ در محوطه باز اشاره کرد. در این برنامه همچنین از یک کتاب کودک نیز رونمایی خواهد شد.
حضور در این مراسم برای علاقمندان  آزاد و رایگان است.

 

جشن مهر کودک در موزه سینما

همزمان با هفته ملی کودک موزه سینمای ایران میزبان کودکان و نوجوانان می شود.
به گزارش روابط عمومی موزه سینما، مجموعه فرهنگی تاریخی موزه سینما در روز سه شنبه ۱۷ مهرماه ساعت ۱۶:۳۰ در محوطه باز جشن مهر کودک را همراه با اجرای شاهنامه‌خوانی و حافظ خوانی به سرپرستی بهاره جهاندوست برگزار خواهد کرد.
از دیگر برنامه‌های موزه سینما تصویرگری کودکان به سرپرستی رها هوشیار نیز می‌باشد.
در این برنامه همچنین از کتاب ۱۰ جلدی « کار عجیب کنان» نوشته دکتر حمید عبدالهیان که درباره کودک است نیز  ونمایی خواهد شد.
حضور در این برنامه برای علاقمندان آزاد و رایگان است.

 

 

روایت «ابراهیم حقیقی» از طراحی سیمرغ جشنواره فیلم فجر

موزه سینما در ادامه انتشار سلسله برنامه‌های تاریخ شفاهی خود بخش هایی از گفتگوی « ابراهیم حقیقی» طراح گرافیک، عکاس و کارگردان هنری را منتشر کرده است که در زیر می‌خوانید.
به گزارش روابط عمومی موزه سینما، ابراهیم حقیقی درباره طراحی سیمرغ جشنواره فیلم فجر گفت: در طراحی سیمرغ جشنواره فیلم فجر تلاش کردم تا نشانه خارج از ساختار روال همیشگی هندسی رایج باشد. بیشترین نشانه‌های ما به دلیل تربیت بصری و آموزش دانشکده‌ها، دارای ساختارهای هندسی هستند و من به همین دلیل و به عمد از این شیوه فاصله گرفتم تا طرح، تداعی‌گر نگارگری ما باشد.

وی با بیان اینکه پوستر جشنواره‌های اول تا سوم فیلم فجر را طراحی کرده است، بیان داشت: یادم می آید نشان آن دایره‌ای بود که از فریم فیلم ساخته شده بود. بعدها تصمیم گرفته شد که جشنواره فیلم فجر دارای نشان خاصی باشد تا مانند جشنواره‌های بین‌المللی دیگر، به وسیله آن در جهان شناخته شود. به همین دلیل با آقایان شجاع نوری، تقی پور، دادگو و… جلساتی را برگزار کردیم تا درباره نشان یک جشنواره ایرانی به جمع بندی برسیم و طراحی سیمرغ از طریق این جلسات شکل گرفت.

حقیقی درباره چالش‌های پیش روی خود در طراحی سیمرغ بلورین گفت: من باید کتاب‌های تصویری زیادی را رصد می‌کردم و به همین دلیل به کتابخانه دانشگاه تهران و کتابخانه مجلس رفتم و آثار تصویری و مکتوب مختلفی را از نظر گذراندم و اسکیس و اشکال متفاوتی از آن‌ها برمی‌داشتم. ضمن اینکه سیمرغ در مواردی همچون کاشی‌کاری، نگارگری، قالی، تذهیب و هنر منبت ایرانی استفاده شده است. من در این مدت یاداشت‌هایی برمی‌داشتم تا به شکلی دست پیدا کنم و با استیلیزه کردن شکل نهایی را پیدا کنم.

وی خاطرنشان کرد: پیش از اینکه به طرح نهایی برسیم، تغییرات زیادی را اعمال کردیم. یکی از تغییراتی که به خاطر دارم تغییر شکل بال‌ها بود که به شکل شروع به پرواز طراحی شده بود. پس از چند دوره تصمیم گرفته شد که تندیس آن تحت عنوان سیمرغ بلورین ساخته شود.

حقیقی با بیان اینکه ابتدا قرار بود همچون جوایز رایج در همه جشنواره‌ها، تندیس به صورت حجمی و از برنز ساخته شود، افزود: طی جلسات مختلف به طرح بلورین این تندیس رسیدم. من هم از همان ابتدا اعتقاد داشتم که این تندیس باید به صورت بلورین طراحی شود. سیمرغ یک مرغ یا حجم نیست، بلکه یک مفهوم در ادبیات و عرفان و نشانه تعالی و نور است و به همین دلیل هیچ چیز به جز بلور نمی‌توانست نشانگر آن باشد.

وی ادامه داد: شیشه‌گری‌های مختلفی را مرور کردیم تا در نهایت به شیشه تخت دو سانتی‌متری رسیدم. اولین ساخت ما این‌گونه بود که سیمرغ از درون یک سنگ سیاه خارج شود. حوالی جاده قم سنگ را پیدا کردم اما در اولین سال که این سیمرغ به یک بازیگر کهن‌سال تحویل داده شد، برای او سنگین بود. سال بعد سنگ را تعویض کردیم و آن را به برنز توخالی تغییر دادم و پس از مدت‌ها آن را به صورت یکپارچه درآوردیم.

حقیقی در پاسخ به سوال مسعود نجفی مبنی بر اینکه فکر می کرد سیمرغ جشنواره فیلم فجر اهمیت پیدا کند؟ بیان داشت: در تمام این سی و چند سال همیشه درگیر سیمرغ بوده‌ام و پیش‌بینی نمی‌کردم که این تندیس چنین جایگاهی پیدا کند اما همیشه نسبت به آن دارای حساسیت بودم. اکنون و پس از اینکه ساخت سیمرغ به سازنده ایرانی واگذار شده است، فکر می‌کنم کار من تمام شده است.

خانواده‌ها مقابل آسیب‌های رسانه بی‌دفاع هستند/ لزوم توجه به نظام فکری کودک/ پراکنده کار نکنیم

در آستانه هفته کودک و نوجوان نشست اینترنت بهتر برای کودکان (کوداپیا) در موزه سینما برگزار شد.

به گزارش روابط عمومی موزه سینما، مجید اسماعیلی مدیرعامل موزه سینما با بیان اینکه کودک با موزه ارتباط زیادی دارد زیرا مخاطب اول موزه‌ها کودکان هستند، گفت:  از ابتدای حضورم در موزه سینما نگران این موضوع بودم که خانواده‌های ایرانی در برابر رسانه بسیار بی‌دفاع هستند. در  بسیاری از کشورهای دنیا قوانین و برنامه‌ها در راستای حمایت از خانواده است و تلاش می‌کنند که سدی در برابر امواج رسانه و تخریب‌های وسیع آن ایجاد کنند.

وی افزود: ما در زمانه ای به سر می‌بریم که مرجع یادگیری نسبت به ۶۰-۷۰ سال پیش تغییر کرده است به طور مثال، یادگیری از مادربزرگ و پدربزرگ، معلم، طبیعت تغییر کرده است و این آموزه‌ها جایشان را به رسانه و اینترنت داده‌اند.

اسماعیلی با اشاره به اینکه ما چگونه باید مقابل آسیب رسانه‌ها بایستیم، گفت: اساسا نگاه سطحی‌نگر و ساده‌انگارانه به موضوع رسانه و دیگر موضوعات متاثر از فضای اینترنت بدترین آفت است و ما نباید در سطح حرکت کنیم. این موضوع به صدها جلسه نیاز دارد تا ما به آسیب‌شناسی درستی برسیم.

وی ادامه داد:  در زمانه ای که ما در آن به سر می‌بریم به نظر می‌رسد ورود مستقیم به موضوعات ، اشتباه بزرگی است. اگر ما درباره هرچیزی نگرانی داریم باید مسائل پیرامون و پیش از آن را بررسی کنیم. به طور مثال، اگر نگران تلویزیون هستیم‌ باید بررسی کنیم که آن خانواده پیش‌تر چطور زندگی کرده است و تلویزیون در آن خانواده چه جایگاهی دارد. خود خانواده به چه میزان از تلویزیون استفاده می‌کند، میزان ارجاع خانواده به تلویزیون چقدر است و…

اسماعیلی ادامه داد: ما باید مطالبمان را به یک‌ فضای کاملا جدید و از پیش تعیین شده تبدیل کنیم تا به نتیجه‌ای که می‌خواهیم‌، برسیم. این مساله به این‌ معنی نیست که ما باید رسانه را کنار بگذاریم اتفاقا اگر بخواهیم‌ کار جدی انجام‌ دهیم‌ یک بخشی از کار ما تولید محتوا در رسانه است به همین دلیل باید با مسئولان رسانه‌ها ارتباط برقرار کنیم.

مدیرعامل موزه سینما خاطرنشان کرد: کودکان در حال حاضر ساعات زیادی از روز در فضای رسانه، اینترنت و بازی‌های موبایل، رها و بدون نظارت و کنترل والدین ساعت‌ها درحال استفاده از تلفن همراه هستند و این بی‌توجهی والدین برای کودکان مشکلات جسمی و روانی به دنبال دارد.

وی در پایان بیان داشت: در هیچ‌ دوره ای از تاریخ بشر اطلاعات تا این حد ارزان و در دسترس نبوده است.‌ برای استفاده از این اطلاعات باید برنامه‌ریزی کنیم زیرا بچه‌های ما روزانه درگیر حجم زیادی از اطلاعاتی می‌شوند که در معیشت و زندگی آن‌ها تاثیر مثبتی ندارد.

کوداپیا احیا گر گفتمان اینترنت بهتر برای کودکان

سجاد اسم حسینی دبیر جشنواره و سلسله نشست‌های کوداپیا در بخش دیگری از این نشست، گفت: سال‌هاست با این‌ چالش مواجه هستیم و خانواده‌ها و بچه‌ها برای استفاده درست از اینترنت دچار مشکل هستند. بعضی از بچه‌ها ساعت‌های زیادی را در اینترنت و پلتفرم‌های مختلف سپری می‌کنند و از مهارت‌های زندگی عقب مانده‌اند. از طرفی محتوایی در اینترنت وجود دارد که مناسب بچه‌ها نیست. در واقع ما در ایران در زمینه نظارت بر اینترنت و محتوایی که در اختیار کودکان قرار دارد، عقب هستیم درحالیکه کشورهای دیگری سال‌هاست که روی این موضوعات کار کرده‌ و قانون‌گذاری کردند. به طور مثال، در برخی کشورها کودکان زیر ۱۳ سال و در برخی کودکان زیر ۱۷ سال، نمی‌توانند در پلتفرم اینستاگرام عضو شوند زیرا به این نتیجه رسیدند که این محیط برای بچه‌ها مناسب نیست و کودکان باید در پلتفرم‌های مخصوص خودشان باشند. این حساسیت تا جایی است که اگر والدین نسبت به این موضوع بی‌توجه باشند صلب حضانت خواهند شد. چرا که این قانون ناظر به حق کودکان در استفاده از اینترنت است و استفاده از پلتفرمی که مناسب کودکان نیست موجب مشکلات و مسائل بسیاری در کودکان می‌شود.

وی ادامه داد: در کشور ما نیز قانون صیانت از کودکان در فضای مجازی تصویب شده است اما نیاز به اجرایی سازی و به موازات آن نیاز به فرهنگ سازی دارد و بخش عمده این فرهنگ سازی وظیفه فعالان رسانه‌ای و چهره های محبوب حوزه کودک و خانواده است.

وی ادامه داد: همچنین بومینو ( اینترنت حفاطت شده) به عنوان یک خدمت، اینترنتی مناسب کودکان عرضه می‌کند. با بومینو خانواده‌ها میتوانند فعالیت‌های کودکان خود را در دنیای اینترنت، مدیریت کنند تا بچه‌ها به محتوای مناسب سن خودشان دسترسی داشته باشند و والدین با امنیت بیشتر گوشی را در اختیار کودک بگذارند.

حسینی بیان داشت: در حال حاضر در کنار قانون‌گذاری از جانب دولت و حاکمیت، فرهنگ‌سازی توسط فعالان حوزه کودک و نوجوان و همچنین ارائه محتوا، خدمات و محصولات حوزه کودک و نوجوان در بستر اینترنت بسیار مهم است. جشنواره ملی و سلسله نشست‌های کوداپیا را تعریف کرده‌ایم تا تمامی ذی نفعان حوزه کودک و نوجوان کشور در راستای ارائه اینترنت بهتر به کودک نقش خود را ایفا کنند.

وی ادامه داد: نشست حاضر نیز با محوریت تهیه کنندگان و تولید کنندگان محتوای حوزه کودک و نوجوان برگزار شده است و به موازات این نشست، جلسات دیگری نیز با دیگر بخش‌های اکوسیستم فعالان حوزه کودک و نوجوان کشور برگزار خواهد شد زیرا به جهت اهمیت حوزه رسانه، این نشست ادامه خواهد داشت و افراد حاضر در این جلسه، اعضای شورای سیاستگذاری کوداپیا در بخش تهیه کنندگان و تولید کنندگان محتوا خواهند بود.

اسم‌حسینی در ادامه درباره قوانین کشورهای مختلف در حوزه نظارت بر اینترنت و تجربه‌ای که پیرامون فرهنگ سازی برای این مفهوم داشته اند به همراه محتوایی که در اختیار کودکان و نوجوانان قرار می‌گیرد آماری را ارائه کرد.

لزوم فعالیت های جهت دار در حوزه کودک

گیتی خامنه مجری پیشکسوت رادیو و تلویزیون در ادامه این نشست گفت: تعداد زیادی از ما در این حوزه فعالیت داریم اما این فعالیت ها پراکنده است. یکی از معضلات این است که با هم‌ همراه نمی‌شویم و فعالیت‌های ما جهت‌دار نیست درحالیکه همه کسانی که به بچه‌ها و آینده اهمیت می‌دهند به این موضوع و آسیب ‌هایی که در پیش دارد علاقه دارند و این‌ مساله را جدی می‌گیرند. به طور مثال در رادیو، تلویزیون و نهادهای مختلف برنامه‌هایی مخصوص بچه‌ها برگزار می‌شود اما این برنامه‌ها اطلاع‌رسانی نمی‌شود و خانواده‌ها از این مساله اطلاعی ندارند.

وی ادامه داد: پلتفرم‌ها اکنون صرفا به منافع خودشان توجه می‌کنند و برنامه‌های کودکی که اکنون حتی در سازمان صداوسیما ساخته می‌شود از نظر کارشناسان بهره نمی‌برند.

کودک سالاری در جامعه امروز موجب شده است که والدین بدون توجه به تاثیراتی که استفاده نامناسب از رسانه و اینترنت به دنبال دارد صرفا برای رضایت فرزندان خود، تمام ابزارها را در اختیار آنان قرار دهند. در این راستا باید به والدین آگاهی داد.

آشنایی والدین با رسانه و قوانین 

الهه رضایی مجری پیشکسوت رادیو و تلویزیون نیز با بیان اینکه مشکل عمده این است که به صورت پراکنده کار می‌کنیم، گفت: ما به عنوان افراد بزرگسال اطلاعات زیادی از دنیا و کاری که در مقابل فرزندانشان انجام می‌دهند، نداریم و در ابتدا باید والدین را نسبت به رسانه و قوانین آن در دنیا آشنا کنیم. وظیفه بزرگ‌ ما این است که به افراد بالغی که می‌خواهند فرزند داشته باشند یادآوری کنیم که بزرگ کردن فرزند قوانینی دارد و باید با فرزندشان تعامل داشته باشند.

وی ادامه داد: در این حوزه باید تبلیغات گسترده‌ای انجام شود و قطعا متخصصان اجتماعی و روانشناسان می‌توانند در این حوزه بسیار موثر باشند.

فرزندان را در فضای مجازی رها نکنیم

سارا روستاپور با اشاره به اینکه باید در سطوح بالاتر دولتی برای فعالیت در حوزه رسانه و محتوای کودک برنامه‌‌ریزی کرد، گفت: ای کاش از هیات دولت هم‌ کسی در این جمع حضور داشت و درباره رفع فيلترينگ با آن‌ها صحبت می‌کردیم. زیرا اکنون در گوشی همه افراد فیلترشکن وجود دارد و این مساله بسیار خطرناک است.‌

وی ادامه داد: در دهه ۶۰ در تلویزیون سریال‌های زیادی برای کودکان ساخته شد اما اکنون صداوسیما عملا بودجه خود را برای سریال‌هایی گذاشته است که هیچ خروجی زیادی ندارند. ما امروزه حتی فیلم‌ سینمایی که مناسب کودکان باشد نداریم و صرفا فیلم‌های سرگرم‌کننده می‌سازند به همین دلیل بچه‌های ما جذب شبکه‌های ماهواره‌ای می‌شوند. ازطرفی والدین ما نیز آموزش ندیده‌اند و کاملا فرزندانشان را در فضای مجازی رها کرده‌اند.

ضرورت استفاده از محتوای مناسب برای کودکان

رضا فیاضی بازیگر پیشکسوت سینما، تئاتر و تلویزیون نیز با بیان اینکه برای عملیاتی شدن ایده‌ها نیاز به کار عملیاتی داریم گفت: به طور مثال، ما موسسه‌ای به نام‌ موسسه هنرمندان پیشکسوت داریم که افراد متخصصی در حوزه‌های مختلف در آنجا حضور دارند و باید در این حوزه از این افراد باتجربه کمک بگیریم. این موسسه می‌تواند به این جمع و این حرکتی که شکل گرفته کمک کند تا مسئولان در بخش‌های مختلف، نسبت به رسانه کودک تعهدات خود را به سرانجام برسانند.

وی ادامه داد: آنچه مسلم است ما در ساخت آثار کودک تخصص داریم اما باید محتوای این آثار نیز مناسب کودکان و نوجوانان باشد. چندسال پیش انیمیشنی را در کانون پرورش فکری کودکان و نوجوانان ديدم که بسیار خوش‌ساخت بود اما‌ محتوای مناسبی برای کودکان نداشت و سرشار از خشونت بود. همانجا با خودم گفتم که این تخصص در کجا باید استفاده شود.

به طور مثال، خود من سال‌ها در حوزه کودک نوشته‌ام و کار ساخته‌ام و به نظرم الان می توانم تجربیاتم را در حوزه کودک و نوجوان عرضه کنم و در اختیار فعالان این حوزه قرار دهم.

ضرورت استمرار این رویکرد

وحید نیکخواه کارگردان و تهیه‌کننده پیشکسوت سینما نیز گفت: ابتدا باید بدانیم که درباره چه چیزی صحبت می‌کنیم. سال‌ها پیش مقام معظم رهبری فرمودند که ما با شبیه‌خون فرهنگی مواجه هستیم درنتیجه فعالیتی که انجام می‌دهیم‌ نیز باید مناسب یک سونامی و تهاجم فرهنگی باشد و باید توجه داشته باشیم که ما به صورت انفرادی نمی‌توانیم مقابل این سونامی بایستیم. ازطرفی تعدد نهادها باعث شده است که وظیفه را بر گردن دیگری بیاندازند درنتیجه نیاز داریم که به یک نهادی در حوزه کودک مسئولیت مستقیم داده شود و دیگر نهادها زیرنظر آن مجموعه فعالیت کنند. وی ادامه داد: این نشست را ادامه دهید زیرا با استمرار  آن به نتیجه خواهیم رسید و البته اگر تمام سعی خود را کرده باشیم و به نتیجه نرسیم خواهیم گفت که به وظیفه خود عمل کردیم. بنده نیز اعلام می کنم که در ادامه این جریان حضور خواهم داشت.

خانواده اولین جایی است که کودک در آن آموزش می‌بیند

نادر سلیمانی بازیگر سینما و تلویزیون نیز در این ادامه نشست با بیان اینکه اگر می خواهیم برای کودکان کار مثبتی انجام بدهیم ابتدا باید کودک را بشناسیم، بیان داشت: کودک یعنی اینکه من به عنوان فرد ۵۸ ساله هنوز به دنبال رویای کودکی‌ام هستم. در زمان بچگی عاشق خلبانی بودم و الان هم آموزش خلبانی می‌بینم. ما بزرگسالان دور این‌ میز جمع شده‌ایم و یک کودک در میان ما نیست که بگوید چه دغدغه‌ها و چالش‌هایی دارد. سوال این است که کدام یک از برنامه‌ها و پلتفرم‌های ما به درستی تفکر و رویای کودکان را به تصویر کشیده‌اند؟ ما پیش‌تر بدون دریافت پول در حوزه کودک کار می‌کردیم اما اکنون کسی حاضر به انجام این کار نیست.

وی ادامه داد: همه کسانی که امروز در این جمع حاضر هستیم می‌توانیم با دستمزد بسیار کم کار کنیم اما کسی نیست که ما را دورهم‌ جمع کند و همان بودجه اندک را هم به این گروه اختصاص دهد. اولین جایی که کودک در آن آموزش می‌بیند خانواده است، درنتیجه اگر ارتباط کودکان با پدر و مادر درست شود مطمئنا بسیاری از معضلات ما حل می‌شود.

بودجه کافی برای تولید محتوا در حوزه کودک وجود ندارد

فاطمه امینی مجری برنامه تلویزیون نیز گفت: من از ۲۰ سالگی کنار بچه‌ها بوده‌ام و مشکلات آن‌ها را می‌شناسم. به نظرم موضوع آگاهی و آموزش والدین بسیار مهم است و همراه سعی می کنم در برنامه‌هایی که اجرا می کنم به روش‌های مختلف والدین و کودکان را آگاه کنم، باید دقت داشته باشیم که علیرغم آنکه حوزه کودک در صحبت ها بسیار مهم است بودجه‌ای برای تولید محتوا و برنامه های کودک اختصاص داده نمی شود. به عنوان مثال شبکه کودک با بودجه بسیار کمی در حال تولید محتوای حوزه کودک است.

کودکان قهرمان و اسطوره ندارند

معصومه نصیری دبیرکل باشگاه سواد رسانه‌ای یونسکو نیز بیان داشت: زمانی که برای کودک‌ کار می‌کنیم باید این مساله را درنظر بگیریم که نظام ‌مسائل کودک بسیار متفاوت است. زمانی که شما براساس نظام مسائل بزرگسال برای کودک تولید برنامه می‌کنید، مسلما آن برنامه تاثیرگذار نیست. شما باید ذهن کودکان را در موضوعاتی مانند هویت ملی و… درگیر کنید. بچه‌های ما اکنون با فقدان قهرمان و اسطوره مواجه هستند زیرا ما قهرمانان ملی و مذهبی‌مان را کنار گذاشته‌ایم و کاراکتری خلق کرده‌ایم که بیشتر بچه‌ها را سردرگم‌ می‌کند.‌ در پایان بگویم که اگر وضعیت حال حاضر را واقع‌بینانه نگاه نکنیم درگیر تکرار می‌شویم و هیچ نتیجه‌ای حاصل نمی‌شود.

در این نشست مجید اسماعیلی مدیرعامل موزه سینما، سجاد اسم‌ حسینی، نادر سلیمانی، رضا فیاضی، وحید نیکخواه آزاد، گیتی خامنه، الهه رضایی، معصومه نصیری، سارا روستاپور (خاله سارا)، فاطمه امینی (خاله گلی)، فرید ملک محمدی، محمد روشنی، مسعود عجمی تهیه کننده سینما و تلویزیون، سید میثم هاشم‌زاده، میثم تربتی تهیه کننده سینما و تلویزیون، مصطفی حائری تهیه‌کننده شبکه بازی، ناصر عالمی تهیه‌کننده ببین و بدون، مصطفی حیدر زاده ، فاطمه آرام جان و زینب یعقوبی حضور داشتند.

حسن زاهدی: حرفه صدابرداری مشقت‌های بسیاری به همراه دارد/  موفقیت در سینما را مدیون کیارستمی هستم

موزه سینما در ادامه انتشار سلسله برنامه‌های تاریخ شفاهی خود بخش هایی از گفتگوی « حسن زاهدی» صدابردار پیشکسوت سینما را منتشر کرده است که در زیر می‌خوانید.
به گزارش روابط عمومی موزه سینما، حسن زاهدی با بیان اینکه از دوران کودکی علاقه زیادی به برنامه‌های رادیو و تلویزیون داشته است، گفت: بیش از هرچیز به دنبال بررسی و کشف چگونگی کارکرد رادیو و تلویزیون بودم.
در تیرماه سال ۱۳۵۷ راهی انگلستان شدم و در آنجا به تحصیل کردم و سپس در مهرماه سال ۱۳۶۱ به ایران بازگشتم و در تلویزیون به عنوان صدابردار سوم مشغول کار شدم.
وی با یادی از زنده یاد عباس کیارستمی، ادامه داد: سینمای عباس کیارستمی جایگاه خاص خود را دارد، ایشان به من بسیار لطف داشتند و اگر در سینما به موقعیتی دست پیدا کردم، آن را مدیون عباس کیارستمی هستم. زمانی که کیارستمی فیلم «چهارشنبه سوری» را دید، با من تماس گرفت و از صدای سکوت در سکانس مکالمه میان هدیه تهرانی و خواهرش در حمام تمجید کرد.
این صدابردار پیشکسوت سینمای ایران خاطرنشان کرد: من در سینما با افراد بسیاری کار کرده‌ام. زنده یاد خسرو شکیبایی همواره به من لطف داشت و معتقد بود من اولین فردی بودم که او را برای ضبط نریشن به استودیو دوبله بردم و به همین دلیل در هر ملاقات، ابراز محبت بسیاری نسبت به من داست.
زاهدی درباره حرفه صدابرداری بیان داشت: صدا برداری مشقت‌های زیادی را به همراه دارد، برای مثال، به یاد دارم در فیلمی دو دختر بچه زمانی که خورشید به صورت عمود بر زمین می‌تابید، باید مسیری را طی می‌کردند و من برای آنکه اثری از سایه بوم صدابرداری روی زمین باقی نماند، طول بوم را در حالت حداکثر قرار دادم تا سایه پشت یک دیوار کاهگلی شکل بگیرد و همچنین مجبور بودم به صورت برعکس و به پشت سر حرکت کنم. متاسفانه به دلیل عدم وجود دید کافی، از ارتفاع دو متر و نیم سقوط کردم و تنها مراقب بودم تا بوم صدا آسیبی نبیند.
صدابردار «درباره الی» یادآور شد: صدابرداری همچون فیلمبرداری یک فعالیت آکادمیک و فنی به شمار می‌رود و اگر فردی به دنبال کسب درآمد از آن باشد، در اشتباه خواهد بود. بیش از هر چیز ، وجود عشق و علاقه است که باعث می شود یک فرد وارد این حرفه شده و به مسیر خود ادامه دهد.
زاهدی همچنین گفت: من برای جوانان آرزوی موفقیت و صبر در حرفه سینما دارم، زیرا صبر، و حوصله در این کار، بسیار به آن‌ها کمک می‌کند. من معتقدم که جوان‌ها باید وارد حرفه سینما شوند و اجازه ندهند حرفه صدابرداری فراموش شود.
وی در پایان بیان داشت: من در طول زندگی ام دو بار عشق را تجربه کردم. در ابتدا عاشق حرفه خود شدم و پس از آن نیز، عشق به همسر و فرزندان در وجودم ریشه دواند.

گفتگویی که موزه سینما برای زادروز ” حسن رضایی” منتشر کرد/ کیانوش عیاری خود یک دانشگاه برای نسل جوان است/ ضرورت هدف شخصی برای علاقمندان سینما

موزه سینما در ادامه انتشار سلسله برنامه‌های تاریخ شفاهی خود به مناسبت زادروز « حسن رضایی» بازیگر پیشکسوت سینما بخش‌هایی از گفتگوی این هنرمند را منتشر کرده است که در زیر می‌خوانید.
به گزارش روابط عمومی موزه سینما، حسن رضایی بازیگر پیشکسوت سینما گفت: اگر هنر در ذات انسان و مورد علاقه او باشد، هرگز نمی‌تواند آنرا رها کند و تا آخر عمر با آن همراه خواهد بود.
وی ادامه داد: کسانی که قصد دارند به خاطر کسب درامد وارد سینما شوند این کار را انجام ندهند زیرا پیشرفتی نخواهند داشت. برای افراد فعال در سینما وجود هدف شخصی امری بسیار مهم است و من به جوانان پیشنهاد میکنم که اگر قصد دارند به عنوان بازیگر مطرح شوند، به خواسته‌های مخاطبشان توجه کنند.
رضایی با بیان اینکه از سیاه بازی ایده‌های زیادی گرفته است، بیان داشت: بخشی از شوخ طبعی جاری در وجود من برآمده از هنر کهن ایرانی است. در جوانی ما ساکن خیابان ری بودیم، منطقه‌ای که بازیگران و کارگردان‌های بسیار زیادی را تحویل جامعه داد که آقایان مسعود کیمیایی و فرامرز قریبیان، حسین زندباف و… از جمله این افراد هستند.
وی با اشاره به همکاری خود با کیانوش عیاری گفت: وجود شخص کیانوش عیاری برای نسل جوان همچون یک دانشگاه است و دقیق شدن در شیوه کار او می‌تواند آموخته‌های فراوانی برای علاقه‌مندان به سینما داشته باشد. زمانی که او فیلم‌های «شبح کژدم» و «آبادانی‌ها» را کارگردانی کرد، بسیاری به سینما علاقه مند شدند و ناگهان تعداد فیلم‌سازان افزایش پیدا کرد.
رضایی با بیان اینکه عکس روی پوستر فیلم آبادانی‌ها از ایده او نشأت گرفته است، خاطرنشان کرد: یادم می اید از رضا رخشان عکاس این فیلم خواستم آن را ثبت کند که همان عکس سه نفره به پوستر فیلم تبدیل شد. یادم می آید روزی زنده یاد عباس کیارستمی به من گفت در جشنواره لوکارنو افراد زیادی این پوستر را نی خریدند و این موضوع افتخار بزرگی برای من بود.
وی خاطرنشان کرد: در صحنه‌ای از فیلم «شبح کژدم» زمانی که به محوطه بیرون کابین رفتم، ناگهان برق رفت و من در یک دره و در فاصله ۹ متری از زمین متوقف شدم! پس از آنکه برق آمد از فاصله چندین متری به پایین پریدم، آن هم در حرکت و بدون آنکه تعادل داشته باشم. این کار نیاز به قدرت ریسک پذیری و شجاعت بسیار زیادی داشت.
این بازیگر پیشکسوت گفت: افرادی که می‌خواهند وارد فعالیت هنری شوند باید بسیار مراقب باشند تا فریب کسی را نخورند. آن‌ها باید تنها به افراد موفق و کاربلد در این حرفه اعتماد کنند و این مسئله‌ای بسیار مهم است. در این حرفه افراد قول‌هایی می‌دهند که به آن وفا نمی‌کنند و باید به این مسئله توجه داشته باشیم. همچنین یک هنرمند باید دارای جوهره و استعداد ذاتی این حرفه باشد تا بتواند جایگاهی به دست بیاورد. او نیاز دارد تا نسبت به این فضا شناخت کافی داشته باشد و سواد علمی خود را افزایش دهد.
رضایی در پایان بیان داشت: مردم همواره به من لطف داشته‌اند و من هم به جامعه ایرانی علاقه‌مند هستم و تا روزی که زنده‌ام این احساس پابرجا خواهد بود.

مستند «پل آزادی» یک حماسه است/ تلاش یک ملت برای آزادی خرمشهر/ در سینمای مستند نشانه‌گذاری مهم است

همزمان با هفته دفاع مقدس، عصر روز دوشنبه دوم مهرماه  مستند «پل آزادی» در موزه سینما نمایش داده شد و پس از آن جلسه نقد و بررسی با حضور مهدی مدنی کارگردان اثر، محمد داوودی فیلمبردار پیشکسوت و تهیه‌کننده و مهرداد فراهانی پژوهشگر سینمای مستند برگزار شد.

به گزارش روابط عمومی موزه سینما، مهدی مدنی در ابتدای این جلسه درباره روند تولید این مستند گفت: ابتدا می‌خواهم به خانواده‌های داغ‌‌دیده معدنچیان طبس تسلیت بگویم. ما شاهد جنگ بوده‌ایم و می‌دانیم اتفاق بسیار وحشتناکی است. اینکه به مخاطبان نشان دهیم اتفاقاتی که در خرمشهر رخ داد، بسیار غیر انسانی بود کاری است که ما فیلمسازان باید انجام بدهیم.

وی ادامه داد: وقتی با شرایط امروز به این فیلم‌ نگاه می‌کنیم متوجه می شویم که یک شهری چقدر مظلومانه مورد حمله قرار گرفت. در خرمشهر یک‌سری جوانان پای کار آمدند و از سرزمین و شهرشان دفاع کردند و با هرچیزی که در توانشان بود مقابل ارتش عراق ایستادند تا زمانی که پلی ساخته شد و از همه جای سرزمین دورهم جمع شدند و این شهر را از دشمن پس گرفتند.

مدنی خاطرنشان کرد:  من الان هم نگاه می‌کنم و می‌بینم که این مردم بسیار مظلوم بودند و با دست خالی، بدون دانش و بدون پشتیبانی مقابل ارتش مجهز عراق قرار گرفتند. برای خانواده‌های داغ‌دار و خانواده‌هایی که مجروح جنگی دارند و مردم سرزمینم آرزوهای خوب دارم.

مدنی درباره فیلمبرداری این مستند گفت: من شناخت زیادی از آقایان داوودی و صبا داشتم و مطمئن بودم که نتیجه کار این دو بزرگوار می‌تواند محور اصلی اثر باشد. البته از تمام مراکز ایران فیلمبردار به خرمشهر فرستاده شده بود و حجم فیلم‌ها بسیار زیاد شده بودند اما محور اصلی کار براساس آثار این دو عزیز بود.

نشانه گذاری در فیلم مستند مهم است

این کارگردان پیشکسوت افزود: من حضور فیزیکی در کنار فیلمبرداران نداشتم و آن‌ها براساس ذهنیت خودشان زاویه دوربین و موارد مختلف را انتخاب می‌کردند. مسلما فیلمبرداری در آن شرایط بسیار مشکل است اما من به آن‌ها اطمینان داشتم.

مدنی با بیان اینکه نشانه‌گذاری در فیلم‌ مستند بسیار مهم است، بیان داشت: در فیلم پل آزادی برای مخاطبان به نوعی روزشمار تاریخی قرار دادیم.دو فیلمبردار اصلی این کار افراد خوش‌فکری بودند و برای من متریال بسیار خوبی آماده کردند اگر این عزیزان نبودند مستند پل آزادی ساخته نمی‌شد.

کامکار برای موسیقی یک ریال نگرفت

وی در ادامه گفت: نمی‌توانم بگویم چند ساعت راش در اختیار داشتیم اما یکی از اتاق‌های ما در آن زمان پر از فیلم بود. ما روزها و ساعت‌های زیادی با تدوینگر مستند فقط راش‌ها تماشا می‌کردیم تا بتوانیم از میان آن‌ها صحنه‌هایی را انتخاب کنیم. این موضوع را به جرات می‌گویم که من به عنوان کارگردان به عمد هیچ صحنه‌ای را حذف یا اضافه نکردم و آنچه شما تماشا کردید تنها ذهنیت من بود.

مدنی درباره موسیقی نیز گفت: در آن روزها همه در شرایط سختی قرار داشتند و صداوسیما گزارش‌هایی منتشر می‌کرد که خسته کننده شده بود. درنتیجه ما تصمیم گرفتیم در فیلم به جای نریشن از موسیقی استفاده کنیم. آقای کامکار و خاخواده‌شان به تازگی از سنندج به تهران آمده بودند. زمانی که فیلم را تماشا کردند بدون مقدمه گفتند که من تمام کارهای موسیقی این مستند را انجام می‌دهم و یک ریال هم دستمزد دریافت نکرد. کار درباره جنگ ویژگی‌های خاص خودش را دارد و ممکن است که کمی خسته‌کننده شود و موسیقی می تواند از این اتفاق جلوگیری کند.

وی ادامه داد:  تمام کار موسیقی این مستند تحت نظر آقای کامکار بود و من تنها در دو صحنه از فیلم نظرم را به ایشان گفتم.

در بخش دیگری از این مراسم، مدنی تصریح کرد: من در جبهه حضور داشتم و دیدم که از هر کجای ایران افراد به جبهه می‌آمدند. این موضوع خط اصلی مستند من بود و فکر می‌کنم با صحنه‌هایی که در این فیلم روایت شد، این رویکرد به مخاطبان منتقل شد که تمام مردم ایران درگیر این جنگ و مقاومت بودند. هرکسی در حد توان خود هرکاری می‌توانست انجام می‌داد؛ حتی در حد آوردن یخ برای رزمندگان.

تدوین فیلم دو سال طول کشید

محمد داوودی با بیان اینکه حدود دو سال مشغول تدوین و صداگذاری اثر بودند، گفت: اتفاق مثبتی در سازمان رخ داد و یک مجموعه‌ای از نیروها و گروه‌ها با هماهنگی‌هایی که انجام شد در تیپ‌ها مختلف تقسیم شدند. فکر می‌کنم‌ هنوز هم برخی از این صداهای ضبط شده در آرشیو تلویزیون موجود باشند اما این آثار دسته بندی و سازماندهی نشده اند. این عملیات پس از  دو عملیات موفق انجام شد و تقریبا حس امیدواری در دل همه وجود داشت.

وی خاطرنشان کرد: متریال بسیار خوبی برای ساخت فیلم در اختیار آقای مدنی قرار داشت و ایشان هم هوشمندانه با صداگذاری و موسیقی خوب این اثر را خلق کردند.

وی با بیان اینکه دوره ۴۴ روزه مقاومت اول مردم خرمشهر بسیار مهم است، بیان داشت:  روزهای ابتدایی همه به این نتیجه رسیده بودند که خرمشهر را نمی‌توان نگه داشت زیرا با یک لشگر جلوی سه لشگر عراقی ایستادن بسیار کار دشواری بود.

برای من جای تعجب است که چرا برخی این اتفاقات را روایت نمی‌کنند. به عقیده من آزاد کردن خرمشهر چیزی مانند معجزه بود.

وی ادامه داد: در خرمشهر حدود ۱۹ هزار اسیر عراقی داشتیم درحالی که با ۳ هزار نفر عملیات آزادسازی خرمشهر انجام شده بود و درنهایت باید بگویم که به نظرم من این مستند حس غرور و خوشحالی مردم در آن زمان را منتقل می کند.

داوودی ادامه داد: جنگ اتفاق وحشتناکی است و حتی نظامی‌های ما هم دوست ندارند در شرایط جنگ قرار بگیرند. بسیاری از فرماندهان جنگ ما خودشان تحصیل‌کرده دانشگاه و آدم‌هایی غیرنظامی بودند اما به ضرورت وقوع جنگ پای کار آمدند. این افراد لحظه به لحظه کل منطقه، از رودخانه تا جاده آسفالت را بررسی می‌کردند.

وی افزود: تحقیقاتی درباره شروع جنگ در ایران انجام شده و کتاب‌های مختلفی نیز در این زمینه چاپ شده است و هرکدام دیدگاه‌هایی دارند اما چیزی که مسلم است این است که نگاه صدام این بود که ما در موضع ضعف قرار داریم و می‌تواند به راحتی به ایران حمله کند.

پل آزادی یک حماسه کامل است

مهرداد فراهانی پزوهشگر سینمای مستند نیز درباره شاخصه‌های اصلی این مستند بیان داشت: من «پل آزادی» را یک مستند حماسی می دانم. نه تنها در ساخت و پرداخت اثر بلکه در فرامتن اثر هم این نوع حماسه مشاهده می‌شود. همانطور که تمام ایران دست به دست هم دادند تا خرمشهر آزاد شود، در پشت صحنه این اثر نیز تمام افراد تلاش کردند تا اثر ساخته شود. دو فیلم از آقای مدنی دیده ام؛ یکی به نام جریان مظفر که داستان جوانی در خرمشهر است که از بسیجیان و نیروها عکس می‌گیرد. فیلم دیگر به نام محمود نورانی که اپراتور بی‌سیم است. اما در مستند حماسی «پل آزادی» ما با فرد طرف نیستیم بلکه با انبوهی از آدم‌ها مواجه هستیم. این نوع فیلم من را یاد الگوی فیلم‌های شوروی می‌اندازد. به عقیده من اولین شاخصه این اثر این است که یک حماسه کامل است.

وی خاطرنشان کرد: مهدی مدنی و محمد داوودی با ساخت این فیلم جزو ستون‌های تاریخ و فرهنگ ما هستند. ای کاش این‌ مستند هم ترمیم و نگه‌داری شود زیرا این‌ها اسناد تاریخی ما هستند.

فراهانی با اشاره به توجه کارگردان پل آزادی به فرم گفت: در بحبوحه شرایط سخت جنگ، آقای مدنی در این مستند به فرم هم توجه داشته اند. در این اثر نریشن اول شخص و مصاحبه نداریم بلکه موسیقی بسیار تاثیرگذار است. ما در تیتراژ اثر عنوان نویسنده موسیقی را مشاهده می‌کنیم که بسیار جالب است زیرا موسیقی عملا قصه فیلم را جلو می‌برد.

فراهانی بیان داشت: این فیلم سال ۶۱ ساخته شده در حالی که در چند سال پیش از آن اولویت با گفتار در مستند بوده است. در چنین شرایطی ساخت فیلم بدون گفتار حرکت آوانگاردی محسوب می‌‌شود.

در ادامه این برنامه یکی از حاضران درباره حس خوبی که این مستند به مخاطبان منتقل می‌کند و حضور افراد از نقاط مختلف ایران برای آزادسازی خرمشهر صحبت کرد.

احساس کردم فردوسی دوربین به دست گرفته

در ادامه فخرالدین سیدی نیز بیان داشت: من با دیدن این فیلم یاد شاهنامه فردوسی افتادم و احساس کردم ابوالقاسم فردوسی دوربین را دست گرفته و برای ما این صحنه‌ها را روایت می‌کند. «پل آزادی» درواقع مانند یک شعر حماسی بود.

در این برنامه مستندسازانی همچون: ابراهیم مختاری، سعید رشتیان، ارد زند، ارد عطارپور، فخرالدین سیدی، کیوان کیانی، پروین ثقة الاسلام، حمید جعفری و ..‌. حضور داشتند.

کیارستمی در آثار خود بیشتر به دنبال راه حل بود/ فرم برای کیارستمی همیشه اهمیت داشت

برنامه نمایش و نشست نقد و بررسی مستندهای «دو راه حل برای یک مسئله» و «قضیه شکل اول شکل دوم» ساخته زنده یاد عباس کیارستمی با حضور روبرت صافاریان مستند ساز و منتقد پیشکسوت سینما در سالن فردوس موزه سینمای ایران برگزار شد.

به گزارش روابط عمومی موزه سینما، پس از نمایش این دو اثر روبرت صافاریان گفت: آنچه از این فیلم‌ها بیش از هر چیز به یاد می‌ماند، مصاحبه‌های موجود در آن است و یکی از دلایل جذابیت این مصاحبه‌ها، افرادی هستند که با آن‌ها گفت‌و‌گو می‌شود. بسیاری از این افراد در فعالیت‌های سیاسی سال‌‌های ابتدایی انقلاب نقش بسیاری داشتند و بسیاری از آن‌ها امروز دیگر در قید حیات نیستند.

وی با بیان اینکه کتابی درباره کیارستمی نوشته‌ که در آن به فیلم «قضیه شکل اول شکل دوم» پرداخته شده است، افزود: من معتقدم این اثر یک شاهکار است البته نقص‌هایی نیز به آن وارد است. یکی دیگر از دلایل جذابیت‌ این اثر مربوط به سال ساخت آن است زیرا در سال ۱۳۵۸ و در ابتدای انقلاب ساخته شده است اما با این وجود کیارستمی خود را درگیر آن فضا نکرده و این موضوع بسیار قابل تقدیر است.

صافاریان بیان داشت: کیارستمی حتی در فیلم‌های بلند خود نیز به موضوعات دراماتیک نزدیک نمی‌شود و در گفت‌وگوهایی به این موضوع اشاره کرده بود. بخش ابتدایی این فیلم دربردارنده اثری با مختصات آموزشی است و دارای دکوپاژ، بازیگر، تدوین و… بوده و  شکل مستند ندارد.

این منتقد سینما خاطرنشان کرد: فاصله گرفتن از احساسات گرایی مقوله‌ای است که با روحیه مستندسازی بسیارهم جهت است. یک مستند ساز زمانی که موضوعی را انتخاب می‌کند، به جای اینکه خود درگیر آن شود و به موضع گیری روی آورد، باید اجازه دهد که افراد مقابل دوربین موضع گیری کرده و مخاطب را در معرض نظرات متفاوتی قرار دهند و کیارستمی در این دو فیلم چنین رویکردی را در پیش گرفته است.

این منتقد پیشکسوت سینما ادامه داد: فیلم «قضیه شکل اول شکل دوم» دارای بخشی داستانی است و در ادامه به شکلی مستند، نظر افراد مختلف درباره آن بخش پرسیده می‌شود. برای من سوال است که چرا از چنین ساختاری آنطور که باید دیگر در سینمای مستند ایران استفاده نشده است؟ این ساختار علاوه بر اینکه دارای کشش و جذابیت زیادی است به فیلمساز نیز کمک می‌کند تا از موضوع فاصله گرفته و از قضاوت خودداری کند.

صافاریان یادآور شد: در فیلم «دو راه حل برای یک مسئله» نیز شباهت‌هایی با اثر مذکور از نظر ساختاری مشاهده می‌شود. در این فیلم قرار بود کارشناسان تعلیم و تربیت درباره موضوع مورد بحث اظهار نظر کنند اما مصادف شدن این فیلم با زمان انقلاب باعث شد تا کیارستمی به سراغ افراد سیاسی برای انجام گفت‌و‌گو برود. کیارستمی در آن‌ سال‌ها بیش از هر چیز به مسئله ارائه «راه حل» می‌پرداخت و این موضوع در چگونگی نام گذاری اثر هم به چشم می‌خورد.

وی در ادامه گفت:  اگر دستیابی به حقیقت برای ما ممکن نیست در عوض می‌توانیم نسبت به مسائل روزمره به دنبال ارائه راه حل باشیم و این موضوع در فیلم‌های کیارستمی دارای پیشینه تاریخی است. او پیش از انقلاب به دو گونه فیلم‌های آموزشی و فیلم‌های داستانی بلند و نیمه بلند همچون «مسافر»، «تجربه» و «گزارش» گرایش داشت و این آثار او در ادامه جریان تلخ اندیش سینمای ایران قرار می‌گیرند و او در ساخت آن‌ فیلم‌ها تحت تاثیر فضای روشنفکری موجود در دهه پنجاه قرار دارد. اما فیلم‌های آموزشی کیارستمی نیز وجوهی دیگر از نوع نگرش او را بازتاب می‌دهد و آن نوع تفکر روشن اندیش اوست که تمایل دارد آموزش‌هایی را برای کودکان داشته باشد و این موضوع را به صورت جدی دنبال می‌کند.

صافاریان با بیان اینکه در فیلم‌هایی که دیدیم جزئیات جذاب بسیاری مشاهده می‌شود، افزود: هر دو اثر از نظر فرمال دارای سادگی هستند و با این وجود، او در نمای آخر فیلم دست به موضع گیری می‌زند. فیلم دارای یک پرسش مهم با این مضمون است که آیا همبستگی یا مقاومت همیشه دارای صورتی مثبت است و یا بستگی به موضوع دارد. فیلم «قضیه شکل اول شکل دوم» اگر مورد پرداخت جدی قرار گیرد متوجه خواهیم شد مواردی در آن اضافه است. برای مثال ، فصل مربوط به گفت‌و‌گو با والدین بچه‌ها از جمله این موارد است که به راحتی فراموش می‌شوند.

صافاریان ادامه داد: برای کیارستمی مقوله فرم دارای اهمیت زیادی است به همین دلیل در این دو اثر اندازه کادرها همه به یک اندازه بوده و او به دنبال نوعی مینیمالیزم است و کیارستمی از به کار بردن المان‌های زیاد که ممکن است ذهن مخاطب را منحرف کند پرهیز می کند.

این منقتد درباره ساختار این دو اثر بیان داشت: ساختار «قضیه شکل اول شکل دوم» بر مصاحبه استوار است در حالی که امروزه بسیاری از مستندسازان گمان می‌کنند به کاربردن مصاحبه در فیلم مستند چندان رویکرد درستی به نظر نمی‌رسد و به وجه هنری آثار لطمه وارد می کند، در حالی که مصاحبه یکی از ارکان فیلم مستند است و اگر به خوبی از آن استفاده شود می‌تواند به تاثیر یک اثر اضافه کند. ضمن اینکه افراد با توجه به علایق شخصی خود می‌توانند بخشی از یک فیلم را جذاب دانسته و نسبت به سایر بخش‌ها نقد داشته باشند. زمانی که فیلمساز یک موضوع محوری را برای اثر خود انتخاب می‌کند لازم است از پرداختن به موضوعات دیگر بپرهیزد و روی مسئله اصلی تمرکز کند.

وی افزود: یکی از انتقادهایی که به کیارستمی می‌شود این است که آثار او شکل و شمایلی خنثی دارند در حالی که گوینده چنین صحبت‌هایی احتمالا بر این عقیده است که فیلمسازان باید سمت و سوی سیاسی داشته باشند و به صورت شعار زده با موضوع برخورد کند.

 

علی نصیریان: سینمای ایران افتخارآمیز است

علی نصیریان استاد پیشکسوت سینما در آیین رونمایی از فعالیت های موزه سینما گفت: می‌خواهم از اتفاقی که در دهه ۴۰ در حوزه‌های مختلف فرهنگ و هنر رخ داد، صحبت کنم. در زمینه سینما در آن دهه حرکت‌های خیلی خوبی شروع شد. ما در آن زمان سینما داشتیم اما سینما مناسب فرهنگ ایران نبود و این نوع سینما با آدم‌هایی مانند غفاری، کیمیایی و زنده‌یاد مهرجویی شروع شد. این افراد با فرهنگ غرب و فرهنگ ایران به خوبی آشنا بودند و آثار جذابی ساختند.

وی ادامه داد : بنیاد کار ما بر متن یعنی فیلمنامه استوار است و این مساله از نمایشنامه منبعث می‌شود که متاسفانه ما پیش‌تر در ایران نمایشنامه‌نویسی نداشتیم. در آن زمان تئاتر سنتی داشتیم که ساختار دراماتیک نداشت و با آن چیزی که در دنیا به عنوان تئاتر مدرن می‌شناختند، متفاوت بود. درواقع بنیاد سینمای ایران از جریان نمایشنامه‌نویسی در دهه ۴۰ آغاز شد و این جریان روی فیلمنامه‌های سینمای ایران تاثیر زیادی گذاشت.

وی خاطرنشان کرد:  درست است که تئاتر و سینما دنیای متفاوتی دارند اما موضوع، شخصیت‌پردازی، جدل در نمایش و… ازجمله موارد مشترک است. مثلا نمایشنامه مرگ یزدگرد بهرام بیضایی در همه سطوح زیباست و یک اثر شاهکار است. ما در آن زمان اصلا کلاس نمایشنامه‌نویسی و کتاب تئاتر و نمایشنامه‌نویسی نداشتیم. آدم‌هایی هم که در سینما فعالیت داشتند افرادی تحصیل‌کرده بودند مانند ابراهیم گلستان، داریوش مهرجویی و… .

این بازیگر پیشکسوت بیان داشت:  ما فیلم گاو را به صورت یک تله تئاتر در تلویزیون آن دوره نمایش دادیم اما آقای مهرجویی و غلامحسن ساعدی برای این فیلم سناریو نوشتند. من خیلی چیزها از آقای مهرجویی یاد گرفتم ازجمله اینکه جلوی دوربین باید چه‌کارهایی بکنم.

علی نصیریان با اشاره به دستاوردهای سینمای ایران پس از انقلاب گفت: سینمای جدید پس از انقلاب بسیار  پیشرفت کرد  و نیروهای بااستعداد جوان در بازیگری، کارگردانی و فیلمنامه‌نویسی پای کار آمدند. من آخرین نفری هستم که از آن دوره مانده‌ام و اکنون هم دیگر توان کار ندارم اما کار جوانان امروزی را که تماشا می‌کنم، لذت می‌برم.

وی ادامه داد:  من نمایش سیصد را در کاخ سعدآباد تماشا کردم و از ایفای نقش فردوسی توسط نوید محمدزاده شگفت‌زده شدم و همه میدانیم کارگردانی مانند اصغر فرهادی اسکار دریافت کرد و این افتخار کمی برای سینمای ما نیست. همچنین بازیگران زن بسیار خوبی پس از انقلاب رشد کردند. سینمای ما پس از انقلاب سینمای سربلندی است.

بهترین نقش رستم و سهراب را امیر آقایی ایفا کرد

نصیریان خاطرنشان کرد:  هنر مانند چشمه می‌جوشد و فوران می‌کند مثل شعر، معماری، نگارگری و… . هنرهای جدید آرامبخش روح و جان و نیاز فرهنگی مردم هستند و این هنرها باید تقویت و بسترسازی شوند.

نصیریان در پایان بیان داشت: در دوره‌های مختلف تلاش‌های بسیاری کردیم و اکنون بچه‌های تئاتر کارهای خوبی روی صحنه می‌برند. من نمایش‌های رستم و سهراب زیادی تماشا کرده‌ام اما بهترین نقش رستمی که دیدم امیر آقای در نمایش نبرد رستم و سهراب ایفا کرده است. همین آقای زرین‌دست که امشب در جمع ما حضور دارد می‌دانید در فیلمبرداری سینمای ایران چه‌کارها و خلاقیت‌ها انجام داده است؟ من بسیار به تئاتر و سینمای ایرلن افتخار می‌کنم.

در ادامه این مراسم با حضور علی نصیریان، احترام برومند، گلنوش انتظامی، نظام‌الدین کیایی، گوهر خیراندیش از نخستین کتاب تاریخ شفاهی موزه سینما به نام پژواک سینما رونمایی شد.

 

مجید اسماعیلی مطرح کرد: تغییر رویکرد موزه سینما در ارتباط با مخاطبان/ موزه باید نقطه اتصال بین نسل قدیم و جدید باشد

مجید اسماعیلی مدیرعامل موزه سینما در آیین رونمایی از فعالیت های موزه سینما ضمن خیرمقدم به مهمانان گفت: مراسم امروز حاصل تغییر رویکرد موزه سینما است.  در طول سال‌های گذشته زحمات زیادی در موزه سینما کشیده شده و این ساختمان قاجاری زیبا همواره پذیرای آثار سینماگران بوده است.

وی با بیان اینکه  کار موزه این است که اتصالی میان نسل قدیم و جدید ایجاد کند، ادامه داد:  نسل جدید درگاه ادراکی متفاوتی با موزه سینما داشت درنتیجه ما نیاز داشتیم که با مخاطب جدید ارتباط برقرار کنیم. نکته مهم این است کسانی که وارد موزه سینما می‌شوند باید جذب آن شوند زیرا آثار و جوایز مفاخر سینمای ایران در این مجموعه فرهنگی نگهداری می‌شود و  ما در رویکرد جدید موزه می‌خواهیم ارتباطمان را با مخاطبان عمیق‌تر کنیم.  مخاطب اصلی موزه کودکان هستند به همین دلیل ما در برخی از بخش‌هایمان وسایلی قرار دادیم که به اندازه قد کودکان است.

وی درباره تقویم جامع سینمای ایران نیز بیان داشت: کار ما بزرگداشت مهم‌ترین داشته سینمای ایران یعنی افراد آن است. کاری که ما در تقویم سینمایی انجام دادیم این است که زادروز ، درگذشت، جوایز، آثار و … هنرمندان را  اعلام می‌کنیم و همچنین افراد می‌توانند وارد بیوگرافی و معرفی آثار افراد شوند. ما اکنون اطلاعات نزدیک به ۳ هزار نفر را در این تقویم سینمایی ثبت کردیم. همچنین امیدواریم شبکه اجتماعی مخصوص سینماگران نیز ایجاد شود تا ارتباط خانواده سینما از این طریق حفظ شود.

مدیرعامل موزه سینما گفت: در حوزه تاریخ شفاهی موزه سینما صاحب گنجینه ایران است اما این گنجینه درحال خاک خوردن بود.به همین دلیل این گنجینه را فرآوری کردیم و بخشی از آن کتاب‌هایی است که منتشر شد. در  سه سال گدشته شاید بیش از ۱۰۰ نشست، کارگاه و مصاحبه داشتیم که این اطلاعات باید در دسترس علاقه‌مندان سینما قرار بگیرد.

اسماعیلی در پایان بیان کرد: نسل جدید نسلی است که باید شگفت‌زده شود و ما نمی‌توانیم با سیستم قدیم آن‌ها را جذب سینما کنیم. درنتیجه سالن ایمرسیو مدیا را راه‌اندازی کردیم و به زودی محصولات بیشتری در آن قرار می‌گیرد. در پایان امیدواریم با کمک شما  مسیری که شروع شده است به خوبی ادامه داشته باشد.