برنامه نمایش و نشست نقد و بررسی فیلم مستند «جشن سده» ساخته زنده یاد منوچهرعسگری‌نسب با حضور ارد عطار عطارپور کارگردان و تهیه کننده شناخته شده سینمای مستند، فخرالدین سیدی مستند ساز پیشکسوت و محمد مقدم مستندساز و پژوهشگر سینما در قالب برنامه «شب‌های مستند» موزه سینما با همکاری انجمن تهیه کنندگان سینمای مستند در سالن فردوس موزه سینما برگزار شد.

به گزارش روابط عمومی موزه سینما، محمد تهامی‌نژاد، پژوهشگر و مستندساز پیشکسوت به دلیل کسالت امکان حضور در این برنامه را پیدا نکرده است و متن نوشته شده توسط او درباره فیلم «جشن سده» قرائت شد.

فخرالدین سیدی  که اجرای برنامه را بر عهده داشت در ابتدای این نشست گفت:  دو فیلمی که از زنده‌یاد منوچهر عسگری‌نسب به نمایش درآمدند به ترتیب در سال‌های ۱۳۴۶ و ۱۳۵۰ ساخته شده‌اند. زمانی که عسگری‌نسب فیلم اول را کارگردانی کرد، زنده یاد فریدون رهنما به او گفت این فیلم به صورت سیاه و سفید فیلمبرداری شده است، در صورتی که سرخی و زردی آتش در جشن سده اهمیت زیادی دارد و به او پیشنهاد می‌دهد تا این فیلم را بار دیگر به صورت رنگی بسازد. این اثر پایان‌نامه تحصیلی عسگری‌نسب بود و ساخت آن به سفارش تلویزیون صورت گرفت.

نقاط قوت و کاستی‌های جشن سده

در ادامه ارد عطارپور، کارگردان و تهیه کننده شناخته شده سینمای مستند گفت: من یک ترم شاگرد مرحوم عسگری‌نسب بودم و ایشان در باغ فردوس کارگردانی سینمای مستند تدریس می‌کردند. در آن روزها او بیشتر به ساخت فیلم‌های داستانی می‌پرداخت و فیلم‌های مستند عسگری‌نسب بیشتر مربوط به پیش از انقلاب بود.

وی با بیان اینکه منوچهرعسگری همیشه سینمای مستند را دوست داشت و آن را کاری دشوار می‌دانست، بیان داشت: اما روزگارعسگری‌نسب را به سمتی برد تا علاقه او در سینمای داستانی متجلی شود. البته علاقه به ساخت فیلم‌های داستانی از ابتدا در او وجود داشت و زمانی که از کرمان به سمت تهران آمد، قصد داشت تا روزی بازیگر شود اما بعدها در تلویزیون به ساخت فیلم‌های مستند مشغول شد و آثار مختلفی را کارگردانی کرد.

این مستندساز خاطرنشان کرد: به نظرم فیلم اول «جشن سده» اثر خوبی است. این فیلم امروزه دارای وجه استنادی است و شاهدی بر مصاحبه با استاد پورداود است و پلان‌های گرفته شده کادربندی دقیق ، خوب و به یادماندنی دارد.

عطار پور با بیان اینکه«جشن سده» نقاط قوت و کاستی هایی دارد، ادامه داد: در هر صورت این فیلم به عنوان یک سند ارزشمند باقی خواهد ماند. همچنین مسئله کمال گرایی فیلمساز همواره وجود دارد و فیلمساز معمولا بزرگترین منتقد خویش است. یک کارگردان نمی‌تواند آنچه را که در ذهن دارد به تمامی عرضه کند و همیشه از این مسئله دچار رنج است. به همین دلیل گاهی یک فیلمساز برای رهایی از چنین رنجی، به ساخت فیلمی دیگر درباره همان موضوع روی می‌آورد.

وی ابراز داشت: درباره «جشن سده» می‌توان گفت فیلم دوم در واقع همان فیلم اول بوده که دوباره به صورت رنگی ساخته شده است. این موضوع در سینمای ایران و جهان دارای سابقه است برای مثال، آلفرد هیچکاک فیلم «مردی که زیاد می‌دانست» را یک بار به صورت سیاه و سفید کارگردانی کرد و سال‌ها بعد عین آن را به صورت رنگی ساخته است که در آن ابهت و پختگی بیشتری دیده می‌شود. فرانسو تروفو فیلم اول را متعلق به هیچکاک آماتور و فیلم دوم را مربوط به استاد هیچکاک می‌داند. در ایران نیز محمدرضا اصلانی فیلم فوق العاده و سیاه و سفید «جام حسنلو» را پس از نزدیک به چهل سال دوباره به صورت رنگی کارگردانی کرده است.

عطارپور بیان داشت: آقای عسگری‌نسب کارنامه‌ پر طول و تفصیلی دارند و فیلم‌های زیادی را کارگردانی کرده‌است و فیلم «جشن سده» از جمله اولین فیلم‌های او به شمار می‌رود.

عسگری‌نسب هنگامی که کلاس خود را به اتمام می‌رساند تا ساعت‌ها پس از آن با ما صحبت می کرد و او با حرارت و انرژی زیادی بحث را ادامه می‌داد و خود را موظف به پاسخگویی می‌دانست.

عطار پور با بیان اینکه در کارهای عسگری‌نسب برخی موارد ویژه وجود دارد که در فیلم‎های مختلف تکرار می شود ، خاطرنشان کرد: از جمله این موارد توجه او به آیین زرتشتی است که این موضوع در دو فیلمی که امروز شاهد بودیم، به علاوه «تخت سلیمان» و فیلم دیگری از ایشان به نام «پیر سوز چک چکو» که درباره یک زیارتگاه زرتشتی در استان یزد است مشاهده می‌شود. او یک فیلمساز وطن دوست بود و زمانی که برای تحصیل به میشیگان رفت، یکی از افرادی بود که در تولید مشترک مجموعه «چهار راه تمدن» نقش مهمی داشت.

نقش عناصر بیرونی آیین‌ها

در ادامه محمد مقدم، مستندساز و پژوهشگر سینما نیز گفت: در فیلم «جشن سده» شاهد یک مستند گزارشی از یک آیین تاریخی هستیم. میان دو فیلمی که امروز به نمایش درآمدند، فاصله چهارساله‌ وجود دارد و شاهد تفاوت‌های فاحشی میان آن دو هستیم و این موضوع باعث می‌شود تا به موارد بسیاری فکر کنیم. از جمله اینکه درباره نحوه شکل‌گیری آیین‌ها و تغییرات آن‌ها نکاتی وجود دارد و آنچه که به ما رسیده است با آنچه که تصور می‌کردیم متفاوت است.

وی افزود: معمولا جان مایه هر آیین باقی مانده و در دل آن مستتر است و عناصر مربوط به آن نیز به صورت جسته و گریخته حفظ می‌شود، اما در طول تاریخ صورت‌های آن به شدت دچار تغییر می‌شوند.

مقدم درباره دو فیلم «جشن سده» بیان داشت: از تفاوت‌های بارز این دو فیلم می‌توان به نقش عناصر بیرونی یک آیین اشاره کرد. هر آیین در اقصی نقاط دنیا دارای دو ویژگی است. اول اینکه در یک سالگشت اتفاق می‌افتد و دیگری آن است که در آن خرق عادت صورت می‌گیرد و افرادی که در آن مراسم شرکت می‌کنند، دارای صورت همیشگی نیستند. برای مثال، لباس‌های دیگری می‌پوشند و این دو ویژگی در هر مراسم آیینی مستتر است.

این منتقد تصریح کرد: در فیلم اول نشانه‌هایی از دخالت قدرت و نظمی که توسط نیروهای امنیتی برقرار می‌شود و شکل چیدمان مردم قابل مشاهده است اما در فیلم دوم این موارد به تک مضراب‌های نمایشی بدل می‌شود و نشان می‌دهد که موارد یاد شده تا چه اندازه می‌تواند توسط دیگران مورد تغییر و دخالت قرار بگیرد. در فیلم‌های مونوگرافی بهتر است به تبارشناسی و هستی شناسی آیین‌ها توجه شود. فیلم «جشن سده» دارای ارزش‌های ستودنی بیشماری است.

مقدم ادامه داد: در فیلم‌های مربوط به آیین‌ها فقدان یک موضوع احساس می‌شود و آن مربوط به ریشه‌یابی هر آیین است. فاصله‌ای که در میان دو فیلم مرحوم عسگری‌نسب وجود دارد خود موضوعی شگفت است و در هر دو اثر با ضبط تصادفی مواردی روبه‌رو هستیم که از آن‌ها می‌توان به عنوان یک سند تاریخی در پژوهش‌های مختلف استفاده کرد.

تابلوهایی از سینمای مستند کشور در دوره‌های آغازین

در ادامه سعید رشتیان، مستندساز و تهیه‌کننده پیشکسوت سینمای مستند نیز گقت: آثار و تجارب اینچنینی باید مورد تکریم قرار بگیرند. برای من جذابیت‌ فیلم‌های به نمایش درآمده در برنامه «شب‌های مستند» در این است که بدانیم سینمای مستند ایران از چه زمینه‌هایی برآمده و آنچه که امروز میراث‌دار آن هستیم از چه فضاهایی آغاز شده و چگونه پیشرفته است. در دو فیلمی که امروز شاهد بودیم و سایر آثار این دوره، جنس فضای تجربی بسیار مشهود بوده و این مسئله در انتخاب موضوع، جنبه‌های فنی و تکنیکی و شیوه ساخت به چشم می‌خورد.

رشتیان در پایان بیان داشت: تحول و تکامل به لحاظ روش، تکنیک و روایت پس از انقلاب در سینمای مستند ایران اتفاق افتاد. همچنین جنبه‌های استنادی این آثار دارای اهمیت زیادی هستند و باید به این موضوع توجه شود. در واقع این فیلم‌ها به عنوان تابلوهایی از سینمای مستند کشور در دوره‌های آغازین مطرح هستند.

در انتهای این نشست فخرالدین سیدی که اجرای برنامه را بر عهده داشت از زحمات لادن طاهری مدیر فیلمخانه ملی برای قراردادن فیلم‌های مستند برای نمایش تشکر و قدردانی کرد.

در این برنامه افرادی همچون: سعید رشتیان، مهدی مدنی، ارد عطارپور، محمد مقدم، محمود گبرلو، مهدی پاک نژاد، علی شوقیان، مهدی حسابی، شیرین جاهد، همایون علیخانی، صادق حدادی، محسن شهابی و .‌‌. حضور داشتند.

مجید زین‌العابدین در مراسم اهدای مستنداتی از دو دوره اخیر جشنواره  بین المللی فیلم های کودکان و نوجوانان به موزه سینما، ضمن ارج نهادن به سال‌ها کوشش هنری فعالان این بخش گفت: ما امروز برای ثبت خاطره های ماندگار سینمای کودک در کنار هم هستیم.

به گزارش روابط‌عمومی موزه سینمای ایران، در مراسم اهدای پوسترهای امضا شده و تندیس‌های دوره‌های سی و پنجم و سی و ششم جشنواره بین المللی فیلم‌های کودکان و نوجوانان و همچنین رونمایی از کتاب سرزمین پروانه‌ها که صبح روز یکشنبه 29 مهرماه با حضور تعدادی از سینماگران کودک و نوجوان و مدیران بنیاد سینمایی فارابی و با اجرای مصطفی محمودی برگزار شد مجید اسماعیلی مدیرعامل موزه سینما در سخنان کوتاهی با ابراز خرسندی از این حرکت ارزشمند و ماندگار بنیاد سینمایی فارابی در حفظ و حراست از مستندات ماندگار جشنواره فیلم کودک گفت: بارها و بارها در تمامی سالیان برگزاری جشنواره کودک این پوسترها به امضای مدیران و سینماگران رسیده است اما به‌خاطر عدم نگهدای مناسب، بی توجهی و نبود نگاه موزه‌ای و تاریخی به اینگونه اسناد، مستندات اینچنینی ماندگار نشده اند.

وی تاکید کرد: به طور حتم، سال‌ها بعد این‌دست مستندات و یادگاری‌ها برای مردم و مخاطبان، بسیار دیدنی، جذاب و نوستالژیک خواهد بود.

در ادامه این مراسم مجید زین‌العابدین مدیرعامل بنیاد سینمایی فارابی در سخنانی با اشاره به فعالیت ماندگار دست اندرکاران سینمای کودک که باعث بروز خاطرات ماندگار برای نسل‌های مختلف شده است ، گفت: امروز برای ثبت خاطره‎‌های ماندگار سینمای کودک در کنار هم هستیم.

وی با آموزنده خواندن سینمای کودک، گفت: بعد از انقلاب برای سینمای کودک، زحمات بسیاری کشیده شد، هرچند که امروز برای بروز شدن و همراه بودن با کودکان نیاز به بازاندیشی در آن کاملا احساس می‌شود.

مدیرعامل فارابی در پایان با تاکید براینکه نزدیک‌ترین راه احیای سینمای کودک، فهم درست از بچه‌ها و علائق آنان است، یادآور شد: برای اینکه به آیندگان بگوییم چه کسانی برای سینمای کودک زحمت کشیده‌اند و در آن حضور داشتند، ذیل یک‌ کار نمادین، مستنداتی را به موزه کودک تقدیم کردیم.

در ادامه این مراسم علیرضا خمسه نیز در بخشی از مراسم با بیان اینکه ما 40 سال پیش اینجا آموزش بازیگری می‌دادیم و حضور در اینجا بسیاری از آن خاطرات را برای من زنده کرد، گفت: امروز مهم‌ترین اتفاق در موزه سینما در حال رخ دادن است، آن‌هم گردآوری مستندات حوزه سینمای کودک است که به یادگار می‌ماند.

این بازیگر با تاکید بر اینکه موزه کودک، بهترین و امن‌ترین جا برای این مستندات است، ادامه داد: انتشارات فارابی می‌تواند خاطرات سینماگران کودک و فعالان این عرصه را مکتوب کند و به چاپ برساند تا برای آیندگان ثبت شود.

اهدای پوسترهای سی‌وپنجمین و سی‌وششمین جشنواره بین‌المللی فیلم‌های کودکان و نوجوانان، تابلوهای امضاء شده هنرمندان به موزه سینما و رونمایی از کتاب «سرزمین پروانه‌ها» که از سوی انتشارات فارابی گردآوری شده است، پایان بخش این مراسم بود.

در این مراسم افرادی همچون مجید اسماعیلی مدیرعامل موزه سینما، مجید زین العابدین مدیرعامل بنیاد سینمایی فارابی، علیرضا خمسه، آرش معیریان، رهبر قنبری، سیروس حسن‌پور، سهیل موفق ، مسعود احمدیان ، سیمون سیمونیان و حمیدرضا بشیری نیز حضور داشتند.

اختتامیه سومین جشن مهر سینمای ایران با بزرگداشت استاد علی نصیریان و استاد جلال معیریان در موزه سینما برگزار شد.

به گزارش روابط عمومی سومین جشن مهر سینمای ایران، این رویداد با حضور جمعی از اهالی سینما شامگاه شنبه ۲۱ مهر ۱۴۰۳ در موزه سینما برگزار شد.
رائد فریدزاده رئیس سازمان سینمایی در این مراسم اظهار کرد: خوش اقبالم در نخستین روز کاری در خدمتگزاری به خانواده سینما در این مراسم سخن بگویم. خوشا به حال نسل ما که استاد نصیریان را دید.
وی افزود: کلمه موزه مکانی برای تامل و درنگ است و گام نهادن در موزه سینما موجب می‌شود به عظمت فرهنگ ایران زمین ببالیم. امروز صحبت از وفاق و دوستی و مودت است و وفاق یعنی داشتن حس و مسئولیت مشترک برای اینکه در مسیر اعتلای این فرهنگ گام برداریم. من مستدعی همه هستم تا برای فرهنگ ایران یاری‌ام برسانند و امیدوارم هر روز شاهد اعتلای سینمای ایران باشیم.

تقدیر از ۶۰۲ هنرمند
قادر آشنا دبیر سومین جشن مهر سینمای ایران در این مراسم اظهار کرد: در این جلسه، هنرمندان، مدیران و بزرگانی از تبار هنر حضور دارند که از همه سپاس‌گزارم و مفتخریم در خدمت این عزیزان هستیم.
وی ادامه داد: به تجربه، در استان‌ها ارتباطی بین ادارات کل و سینماگران وجود نداشت و مجوز ساخت فیلم در تهران صادر می‌شد و تنها انجمن سینمای جوانان ایران فضای ارتباط اهالی هنر و مدیران بود. از این‌رو به فکر تجلیل هنرمندان استانی افتادیم تا ارتباط بین مدیران و هنرمندان به وجود آید.
دبیر سومین جشن مهر سینمای ایران تاکید کرد: در نخستین دوره این جشن از هنرمندان ۲۱ استان و سال پیش از هنرمندان ۳۱ استان تقدیر کردیم و در این دوره در مجموع ۷۰ نفر پیشکسوت،  ۵۵ ایثارگر هنرمند، ۳۲ هنرمند برگزیده، ۵۰ فیلمنامه‌نویس، ۵۲ فیلمبردار، ۴۹ تدوینگر، ۵۷ بازیگر، ۴۲ تهیه‌کننده، ۱۸ پویانمایی، ۳۲ پژوهشگر، ۲۳ آموزشگاه آزاد سینمایی، ۱۷ سینمادار و در مجموع ۶۰۲ نفر از هنرمندان سراسر کشور تجلیل شدند.
آشنا تصریح کرد: معمولا به برخی اقشار در سینما کمتر توجه می‌شد و هیچوقت سینماداران یا آموزشگاه‌داران دیده نمی‌شدند؛ به لطف جشن مهر سینمای ایران از آنان تقدیر شد.
وی گفت: نکته مهم این است که جشن مهر سینمای ایران به نوعی عید نوروز سینمای ایران و محل عشق ورزیدن و متعلق به جامعه سینما است.
دبیر جشن مهر سینمای ایران یادآور شد: کارکرد نوروز دور ریختن دلخوری‌ها در خانواده بوده و این مهم یکی از کارکردهای مهر سینمای ایران است؛ این جشن می‌گوید چو ایران نباشد تن من مباد.
آشنا عنوان کرد: در ایام برگزاری جشن مهر سینمای ایران به خیلی استان‌ها رفتم و خوشحالم با مهر سینما موضوع سینما در استان‌ها جدی تلقی می‌شود. استان‌های همدان، مرکزی و آذربایجان شرقی به بهانه این جشن در یک هفته درگیر سینما بوده و افتخار می‌کنم خادم این مجموعه هستم. خوشحالم با مهر سینمای ایران دور یکدیگر جمع شدیم.

بزرگداشت جلال معیریان
در ادامه اختتامیه سومین جشن مهر سینمای ایران، بزرگداشت استاد جلال معیریان، چهره پرداز پیشکسوت با پخش یک کلیپ برگزار شد.
معیریان در این بخش اظهار کرد: برای همه آرزوی سعادت دارم؛ امیدوارم شاد باشید. افتخار دارم در خدمت هنرجویان انجام وظیفه می‌کنم و برای همه آرزوی سلامتی دارم.

بزرگداشت علی نصیریان
در ادامه این بخش بزرگداشت علی نصیریان برگزار شد.
علی نصیریان با تبریک مهر سینمای ایران به همه همکارانش اظهار کرد: این‌روز یک روز مهر و محبت و زندگی است. این تشویق و تقدیر بجا و خوب است اما برای نسل‌های بعدی ما. اگر من جانی کندم برای خودم بوده زیرا هنر عزت بخش است و اولین کسی که از خلق و خلاقیت و آفرینندگی خود لذت می‌برد، هنرمند است.
وی ادامه داد: هیچ نشئه‌ای بهتر و زنده‌تر و انسانی‌تر از نشئه کارِ خود، سراغ ندارم. این سینما به سادگی به اینجا نرسیده و نسل قبل از ابراهیم گلستان‌ها به فیلمفارسی معروف بودند که بد و بیراه شنیدند که بجا نیست. زمانه ایجاب می‌کرد سینما آنگونه فعالیت کند.
این بازیگر سینما و تئاتر توضیح داد: ما تئاتر لاله‌زار را قبول نداشتیم، از دهه ۳۰ خودمان دست به کار شدیم. درباره کارگردانی و نویسندگی کتابی نداشتیم و فقط یک هنرستان هنرپیشگی، بازیگری یاد می‌داد.
نصیریان یادآور شد: از اواسط دهه ۴۰ کتاب‌های ترجمه شده و فرنگ برگشته‌ها اطلاعات آوردند و مسیر راه افتاد.
وی با اظهار تاسف از فقدان داریوش مهرجویی، کارگردان سینمای ایران گفت: حیف شد مهرجویی از دست رفت؛ او می‌توانست باز کار کند. من سینما را از مهرجویی یادگرفتم. هنوز هم وقتی فیلم گاو را می‌بینم، یک اثر اورجینال است.

برخی فیلم آقای هالو را دست کم می‌گیرند؛ درحالی که این فیلم فردی را ثبت می‌کند که متفاوت است، عجب عجب گفتن‌های این شخصیت همان اعجاب بر کائنات است. یعنی انسان هیچ نمی‌داند و معلومات ما در برابر مجهولات بسیار اندک است.
این بازیگر سینما گفت: این جشن را مبارک می‌دانم و از قادر آشنا تشکر می‌کنم.

هوشنگ توکلی، علیرضا خمسه، پوران درخشنده، داریوش مؤدبیان، احمدی(مشاور وزیر فرهنگ)، حبیب ایل‌بیگی، محسن علی اکبری، حسن رضایی، محمد ساربان، مجید قناد، محمود پاک‌نیت، وحید موسائیان، فرزاد مؤتمن، جلیل اکبری صحت، جمال شورجه، عباس رافعی، یونس شکرخواه، حسین ریگی، ژرژ پطروسی، جهانگیر الماسی، همایون و… از جمله حاضران در این مراسم بودند.

هنرمندان برگزیده استان‌ها در سومین جشن مهر سینمای ایران بدین شرح معرفی شدند:
سید محمدحسین علمدار (خراسان رضوی)، مهدی زمان‌پور کیاسری (مازندران)، حامد حیدری ذاکر (کرمانشاه)، حسن نجفی (آذربایجان شرقی)، فرزانه قبادی (سمنان)، زانیار لطفی (کردستان)، امید میرزایی (کرمان)، محمود نظرعلیان (زنجان)، رضا دانش‌پژوه (کهگیلویه و بویراحمد)، وحید موسائیان (لرستان)، فاطمه احمدی (مرکزی)، کریم فائقیان (بوشهر)، خیرالله تقیانی‌پور (البرز)، علیرضا دهقان (یزد)، غلامرضا عزیزی (آذربایجان غربی)، بهزاد وزیری (خوزستان)، محسن شیرزایی (سیستان و بلوچستان)، احسان عمیدیان (خراسان جنوبی)، محمود پاک‌نیت (فارس)، علیرضا استادی (تهران)، مژده صابری (هرمزگان)، امید پوراتابک (خراسان شمالی)، علی (بهزاد) رسول‌زاده (گیلان)، هدایت پیرنیا (کرمان جنوب)، شهرام ابراهیمی (چهارمحال و بختیاری)، مسعود امامی (گلستان)، بابک رضاپورجمور (همدان)، اتابک پورنادری (اردبیل)، علی ثقفی (قم)، عطاءالله مجابی (قزوین)، روح‌الله اکبری (ایلام)، احمد بازماندگان قشمی (قشم).

در بخش کارگردانان موفق فیلم اول سینمایی، تندیس و لوح تقدیر اهدا شد به:
۱.خیرالله تقیانی‌پور، کارگردان فیلم سینمایی قلب رقه از استان البرز
۲. بابک خواجه پاشا، کارگردان فیلم سینمایی آبی روشن از ارومیه
۳. قربانعلی طاهر‌فر، کارگردان فیلم سینمایی آپاراتچی از ارومیه
۴. محمدعلی عسگری، کارگردان فیلم سینمایی آسمان غرب از تهران
۵. مرتضی علیزاده، کارگردان فیلم سینمایی بی‌بدن از مشهد
۶. سید علی موسوی‌نژاد، کارگردان فیلم سینمایی پویانمایی ایلیا جستجوی قهرمان از خراسان رضوی.

همچنین در بخش دیگری از اختتامیه سومین جشن مهر سینمای ایران از فعالان برگزیده حوزه زیرساخت و تولید فیلم با اهدای لوح و تندیس تقدیر شد. اسامی برگزیدگان این بخش به شرح زیر است:
۱. عبدالصمد علمی‌زاده، فعال در حوزه زیرساخت سینمایی از تهران
۲. محمدعلی عباس‌زادگان، فعال در حوزه توسعه سالن سینما از مشهد
۳. مرتضی شایسته، تهیه‌کننده فعال در حوزه تولید فیلم سینمایی از تهران
۴. عبدالرضا تقدسی بهاری، مدیر فعال در حوزه تولید فیلم پویانمایی از تهران
۵. رامتین مرادی بالِف، مستندساز برگزیده از بوشهر
۶. صادق جوادی، انیماتور برگزیده از تهران
۷. سید جعفر موسوی، مسئول برگزیده دفتر انجمن سینمای جوان از زنجان
۸. علی سرگزی، مدیر کل برگزیده فرهنگ و ارشاد اسلامی از سیستان و بلوچستان
۹. سیدمحمدحسین بلاغی، مدیر کل برگزیده فرهنگ و ارشاد اسلامی از آذربایجان شرقی
۱۰. محمد حسین‌زاده عیش‌آبادی، مدیر کل برگزیده فرهنگ و ارشاد اسلامی از خراسان رضوی.