روایت «ابراهیم حقیقی» از طراحی سیمرغ جشنواره فیلم فجر

موزه سینما در ادامه انتشار سلسله برنامه‌های تاریخ شفاهی خود بخش هایی از گفتگوی « ابراهیم حقیقی» طراح گرافیک، عکاس و کارگردان هنری را منتشر کرده است که در زیر می‌خوانید.
به گزارش روابط عمومی موزه سینما، ابراهیم حقیقی درباره طراحی سیمرغ جشنواره فیلم فجر گفت: در طراحی سیمرغ جشنواره فیلم فجر تلاش کردم تا نشانه خارج از ساختار روال همیشگی هندسی رایج باشد. بیشترین نشانه‌های ما به دلیل تربیت بصری و آموزش دانشکده‌ها، دارای ساختارهای هندسی هستند و من به همین دلیل و به عمد از این شیوه فاصله گرفتم تا طرح، تداعی‌گر نگارگری ما باشد.

وی با بیان اینکه پوستر جشنواره‌های اول تا سوم فیلم فجر را طراحی کرده است، بیان داشت: یادم می آید نشان آن دایره‌ای بود که از فریم فیلم ساخته شده بود. بعدها تصمیم گرفته شد که جشنواره فیلم فجر دارای نشان خاصی باشد تا مانند جشنواره‌های بین‌المللی دیگر، به وسیله آن در جهان شناخته شود. به همین دلیل با آقایان شجاع نوری، تقی پور، دادگو و… جلساتی را برگزار کردیم تا درباره نشان یک جشنواره ایرانی به جمع بندی برسیم و طراحی سیمرغ از طریق این جلسات شکل گرفت.

حقیقی درباره چالش‌های پیش روی خود در طراحی سیمرغ بلورین گفت: من باید کتاب‌های تصویری زیادی را رصد می‌کردم و به همین دلیل به کتابخانه دانشگاه تهران و کتابخانه مجلس رفتم و آثار تصویری و مکتوب مختلفی را از نظر گذراندم و اسکیس و اشکال متفاوتی از آن‌ها برمی‌داشتم. ضمن اینکه سیمرغ در مواردی همچون کاشی‌کاری، نگارگری، قالی، تذهیب و هنر منبت ایرانی استفاده شده است. من در این مدت یاداشت‌هایی برمی‌داشتم تا به شکلی دست پیدا کنم و با استیلیزه کردن شکل نهایی را پیدا کنم.

وی خاطرنشان کرد: پیش از اینکه به طرح نهایی برسیم، تغییرات زیادی را اعمال کردیم. یکی از تغییراتی که به خاطر دارم تغییر شکل بال‌ها بود که به شکل شروع به پرواز طراحی شده بود. پس از چند دوره تصمیم گرفته شد که تندیس آن تحت عنوان سیمرغ بلورین ساخته شود.

حقیقی با بیان اینکه ابتدا قرار بود همچون جوایز رایج در همه جشنواره‌ها، تندیس به صورت حجمی و از برنز ساخته شود، افزود: طی جلسات مختلف به طرح بلورین این تندیس رسیدم. من هم از همان ابتدا اعتقاد داشتم که این تندیس باید به صورت بلورین طراحی شود. سیمرغ یک مرغ یا حجم نیست، بلکه یک مفهوم در ادبیات و عرفان و نشانه تعالی و نور است و به همین دلیل هیچ چیز به جز بلور نمی‌توانست نشانگر آن باشد.

وی ادامه داد: شیشه‌گری‌های مختلفی را مرور کردیم تا در نهایت به شیشه تخت دو سانتی‌متری رسیدم. اولین ساخت ما این‌گونه بود که سیمرغ از درون یک سنگ سیاه خارج شود. حوالی جاده قم سنگ را پیدا کردم اما در اولین سال که این سیمرغ به یک بازیگر کهن‌سال تحویل داده شد، برای او سنگین بود. سال بعد سنگ را تعویض کردیم و آن را به برنز توخالی تغییر دادم و پس از مدت‌ها آن را به صورت یکپارچه درآوردیم.

حقیقی در پاسخ به سوال مسعود نجفی مبنی بر اینکه فکر می کرد سیمرغ جشنواره فیلم فجر اهمیت پیدا کند؟ بیان داشت: در تمام این سی و چند سال همیشه درگیر سیمرغ بوده‌ام و پیش‌بینی نمی‌کردم که این تندیس چنین جایگاهی پیدا کند اما همیشه نسبت به آن دارای حساسیت بودم. اکنون و پس از اینکه ساخت سیمرغ به سازنده ایرانی واگذار شده است، فکر می‌کنم کار من تمام شده است.