کارگاه «زیبایی شناسی تصویر سینمایی» با حضور رهبر قنبری، نویسنده و کارگردان عصر روز گذشته یکشنبه شانزدهم مهر در موزه سینما برگزار شد.

به گزارش روابط عمومی موزه سینما، رهبر قنبری در ابتدای این کارگاه با مروری بر نظریه‌های سینمایی، گفت: از همان ابتدا سینمای فرم‌گرا بوجود آمد که نمونه آن آثار افرادی مانند آیزن اشتاین و فیلم‌‌هایی مانند «ایوان مخوف» بود که در مقابل آن فیلم‌هایی مانند «باغبان آبپاشی شده» ساخته شد. درواقع به نوعی سینمای داستان‌سرا در کنار سینمای مستند محو بود که اصطلاحا به آن سینمای فرمال می‌گویند و در مقابل آن سینمای واقع‌گرا شکل گرفت.

وی با بیان اینکه سینمای فرمال در دوره‌ای رواج پیدا کرد و تاثیر خود را گذاشت، افزود: به دنبال این سینما نوعی سینمای اکسپریونیسم نیز پدید آمد که فیلم‌هایی مانند «مطب دکتر کالیگاری» و «فرانکشتاین» از دل همین فرمالیسم ایجاد شد. این مباحث مبانی عقلی و نظری دارد که حتما باید مطالعه کنید.

قنبری بیان داشت: جنس سینمای فرمال مبتنی بر عقاید مارکسیستی و کمونیستی دیالکتیکی است که منبعث از نظریه هگل آلمانی است و نظریه « تز، آنتی‌تز و سنتز» را در پی دارد. یعنی هر پدیده‌ای در درون خود به عنوان یک نظریه است و در درون خود ضد نظریه را می‌پروراند. آیزن اشتاین بر این مبنا نظریه مولف خود یعنی تدوین و مونتاژ را بنیان می‌گذارد.

وی خاطرنشان کرد: از نظر آیزن اشتاین، تدوینگر و فیلمساز هوشمند آن است که از کمترین زمان برای نمایش تصاویر بیشتر استفاده کند. آنچه مسلم است نظریه هگل قدمت تاریخی و فلسفی دارد و نظریه مقابل آن نظریه واقع‌گرا است که معتقد است باید واقعیت محض را پیش روی مخاطب بگذاریم تا خود مخاطب انتخاب کند چه ببیند.

وی با بیان اینکه نظریه واقع گرا در حالت پیشرفته به نئورئالیسم ایتالیایی با فیلم‌هایی مانند «دزد دوچرخه» می‌رسد، گفت: در این نوع سینما پلان‌های عریض و طویل می‌بینید و فیلم‌های «شهر بی دفاع» و «همشهری کین» نیز از این نوع سینما هستند که در آنها همه پلان‌ها باز است. برخلاف سینمای آیزن اشتاین که در تقابل با سینمای سیاسی، اجتماعی و فرهنگی با سینمای روس است. نظریه آیزن اشتاین درواقع نظریه دیکتاتور مابانه است.

قنبری ادامه داد: نظریه واقع‌گرا معتقد است، سینما به خودی خود وجود ندارد زیرا سینما از شیئ تهی است و آنچه می‌بینیم تصویر ذهنی ماست. سینما به عنوان ابزار اهمیتی ندارد و مهم این است تصویر ذهنی ما درست و واقعی و آنگونه که وجود دارد منتقل شود و واقعیت درونی ما را بیرون نشان دهد. بر این اساس می توانید تصور کنید وظیفه سینما چیست و چقدر سنگین است.

وی با بیان اینکه نظریه واقع گرایانه شکل‌های مختلفی به خود می‌گیرد، ادامه داد: نظریه واقع گرایانه در ایتالیا به نئورئالیسم ایتالیایی و نئورئالیسم پوئتیکال می‌رسد که در ایران از آن به عنوان رئالیزم شاعرانه تعبیر می‌شود و سینمای زنده یاد عباس کیارستمی از همین دست است. در فیلم «خانه دوست کجاست» نوعی شاعرانگی وجود دارد که همزمان با آن به واقعیت زیست آن کودک در روستا به مسائل تاریخی و باستانی نیز می‌پردازد.

در این کارگاه فیلم کوتاه «در یک بازار ایرانی» ساخته رهبر قنبری نمایش داده شد.

 

در بخش پایانی این کارگاه «رهبر قنبری» به مدت 2 ساعت مباحث مطرح شده را به صورت عملی در محوطه باز موزه سینما با حاضران تمرین و مرور کرد.

نشست «کمدی؛ سینمایی برای تمام فصول» با حضور علیرضا خمسه بازیگر پیشکسوت سینما و تلویزیون همزمان با روز ملی سینما در سالن فردوس موزه سینمای ایران برگزار شد.

به گزارش روابط عمومی موزه سینما، علیرضا خمسه در ابتدا با اشاره به روز ملی سینما گفت: این روز را به مخاطبان سینما تبریک می‌گویم چرا که بدون مخاطب، سینما وجود ندارد؛ اگر مردم نباشند برای چه کسی فیلم بسازیم و تئاتر کار کنیم؟ قطعا اگر سینما و هنر ارزش و حیاتی دارد به واسطه مخاطبان خود است.

وی با اشاره به اهمیت ژانر کمدی درسینما ادامه داد: همانطور که می دانید سینمای کمدی امیدوار کننده و بودن آن یک ضرورت در سینما است و اولین فیلم‌هایی که در جهان تولید شدند، کمدی بودند. در گذشته و حال، چه در ایران و چه خارج از کشور پرفروش‌ترین فیلم‌ها در ژانر کمدی بودند. کمدی همیشه و در همه دوران‌ها نیاز جامعه بوده است و در هر مدیومی اعم از سینما، تئاتر و تلویزیون مخاطب خود را جذب می‌کند.

بازیگر «من زمین را دوست دارم» با بیان اینکه از طریق کمدی به امری به اسم خنده می‌رسیم، بیان داشت: بعد از تراژدی دومین شکل نمایشی کمدی است و کار آن ایجاد خنده در تماشاگر است. در گونه کمدی بیش از 40 شاخه و زیر مجموعه اعم از کمدی فلسفی، کمدی سیاسی، کمدی موقعیت و…داریم و حتی در کمدی‌هایی مانند کمدی وحشت و کمدی سیاه کار این شاخه از هنر نمایش ایجاد خنده است.

خندیدن و خنداندن دستاورد من است

خمسه درباره دستاورد خود از کار کمدی در سال ها فعالیت، گفت: ویژگی مهم و متفاوت کمدی با سایر ژانرها در این است که کمدی به سمت آرمان‌ها، اساطیر و الگوهای کهن نمی‌رود و خوراک آن مسائل روزمره است به همین دلیل در بدو پیدایش با مخالفت فیلسوف‌ها مواجه شده است .

وی افزود: در دوره کمدی‌های نو، لحن کمدی نرم‌تر شد و به سمت مسائل خانوادگی رفت. کمدی در این دوران‌ها به سمت مسائلی با رویکرد انتقادی رفت تا ایجاد خنده کند. زمانی که کار شما این باشد که بخندید و بخندانید، کمدی حرفه شما می‌شود و این مهم‌ترین دستاورد من در این سال‌هاست؛ من از آن دسته افرادی هستم که برای خندیدن و خنداندن زاده شده‌ام.

جامعه‌ای می‌خندد که از بحران عبور کرده باشد

خمسه درباره تجربه بازی در نقش‌های جدی گفت: هانری برگسون فیلسوف فرانسوی معتقد است که خنده یک مکانیزم فردی نیست بلکه پدیده‌ای اجتماعی است و جامعه‌ای می‌خندد که از بحران عبور کرده باشد. کسی که درحال راه رفتن زمین بخورد عصبانی می‌شود اما بقیه به او می‌خندند، چون خودشان درگیر آن بحران نیستند. من معتقدم خنداندن انسانی که در بحران است سخت است.

وی ادامه داد: در دوره‌ای از زندگی‌ام با بحران‌هایی روبرو بودم و متوجه شدم نمی‌توانم فیلم‌های کمدی بازی کنم و مردم را بخندانم، در آن شرایط ترجیح دادم فیلم‌های جدی‌تر و اکشن بازی کنم. به همین دلیل در کارنامه‌ام فیلم‌های جدی مانند «چشم شیطان» و «بیست» نیز به چشم می‌خورد. یعنی آنقدر آن بحران جدی بود که روی من تاثیر گذاشت و موجب شد تا متفاوت بازی ‌کنم.

وی در پاسخ به این سوال که چه عنصری یک بازیگر را خاص می‌کند، گفت: یکی از معیارهای بازیگری در جهان، زیبایی است یعنی به غیر از بدن، بیان، تخیل و استعداد، زیبایی برای سینمای جهان از معیارهای اصلی محسوب می‌شود. بازیگرانی داریم که زیبا هستند اما فاقد «آن» بازیگری هستند در مقابل برخی بازیگران نیز چهره زیبایی ندارند ولی به شدت بازیگران خوبی هستند و برخی هم هر دو معیار را با هم دارند و این‌گونه است که خشت بازیگری آماده شود.

دیگر به کارگردانی فکر نمی‌کنم

خمسه با اشاره به تجربه کارگردانی خود نیز خاطرنشان کرد: در مجموعه «معجزه ازدواج» کارگردانی را تجربه کردم و متوجه شدم کارگردان نقطه تلاقی همه مسائل در گروه فیلمبرداری است. به نظر من سخت‌ترین کار جهان کارگردانی است به همین دلیل دیگر به آن فکر نمی‌کنم.

وی با اشاره به نقش‌هایی که علاقه داشته در سینما ایفا کند، بیان داشت: نقشی که همیشه دوست داشتم آن را بازی کنم، نقش اکبر عبدی در فیلم «مادر» ساخته زنده یاد علی حاتمی بود. در نمونه‌های خارجی نیز نقش پیتر سلرز در فیلم «پارتی» و جک نیکلسون در «دیوانه از قفس پرید» و بازی وودی آلن در نقش دلقک در نمایش «شاه‌لیر» را بسیار دوست داشتم؛ خودم را در آن بازی‌ها می‌دیدم و فکر می‌کنم می‌توانستم در آنها بازی کنم. اخیرا هم شخصیت باباپنجعلی در سریال «پایتخت» را بسیار دوست داشتم.

خمسه ادامه داد: پیش از زنده یاد کسبیان قرار بود من نقش تلخک در سریال « سلطان و شبان» را بازی کنم اما داریوش فرهنگ به من گفت به دلقک کاملا شرقی نیاز دارد و دلقکی که من بازی می‌کردم، شخصیت جنتلمن داشت و لمپن نبود.

وی در پاسخ به این سوال که اخلاق حرفه ای در دوره تولید چگونه باید باشد، گفت: یکی از اصول بازیگری نظم است و نظم برای بازیگر مانند ستون برای ساختمان است. ویژگی اصلی بازیگرانی همچون محمدعلی  کشاورز، علی نصیریان، جمشید مشایخی، عزت الله انتظامی، داوود رشیدی این بود که از نسل ما هم وقت‌شناس‌تر بودند. من معتقدم هر فردی که کار هنری انجام می‌دهد باید نظم داشته باشد.

بازیگر «پایتخت» درباره رسیدن به نقش باباپنجعلی توضیح داد: در این سریال هیچ کدام از ما مازنی نبودیم و باید با لهجه مازنی حرف میزدیم. طبق اصول مشاهده و تقلید بر اصل مکتب برشت، به مازندران رفتم و پیرمردها را نگاه می‌کردم؛ به تکلم آنها دقت می‌کردم و از آنها برای خودم تقلید می‌کردم تا بتوانم نقش پنجعلی را درست دربیاورم و خدا را شکر می‌کنم که مردم هم مرا قبول کردند.

خمسه در پایان بیان داشت: کمدی بدون انتقاد شکل نمی‌گیرد. اگر ساختمانی به نام کمدی باشد یک ستون دارد و آن ستون انتقاد است. حال این انتقاد می‌تواند از رفتار و نگرش جامعه به مسائل مختلف یا طبقه اجتماعی باشد.

در این نشست علاوه بر اعضاء باشگاه مخاطبان و علاقه‌مندان سینما افرادی همچون مریم معترف کارگردان و بازیگر تئاتر، جواد مزدآبادی کارگردان سینما، رسول بابارضا، پیمان جعفری و رستم ایران نژاد از فارغ التحصیلان دوره های آموزش فیلمسازی یاغ فردوس نیز حضور داشتند.

 

هفته فرهنگی ویتنام در تهران همزمان با پنجاهمین سالروز روابط دیپلماتیک با ایران ودر حضور وزیر فرهنگ و ارشاد اسلامی و رئیس مجلس این کشور در باغ موزه سینما برگزار شد.

به گزارش موزه سینما به نقل از مرکز روابط عمومی و اطلاع رسانی وزارت فرهنگ و ارشاد اسلامی، محمدمهدی اسماعیلی در آیین آغاز به کار این هفته فرهنگی در کشورمان با خوش آمدگویی به حاضران، گفت: در گذشته کشورها بر مبنای اقتصاد و نیز قدرت نظامی تقسیم می‌شدند اما امروز بر اثر توسعه قدرت معنا، تقسیم بندی کشورها بر مبنای قدرت فرهنگی نیز مورد توجه قرار گرفته است. در تقسیم بندی بر مبنای فرهنگ حتماً جمهوری اسلامی ایران و ویتنام به عنوان قدرت‌های فرهنگی درون زا شناخته خواهند شد.

وی افزود: روابط ایران و ویتنام همواره بر مبنای دوستی و برادری بوده است و ملموس‌ترین نقطه اتصال تاریخی دو کشور وجود آرامگاه الکساندر درودیس در اصفهان است که به عنوان پدر زبان جدید ویتنامی شناخته می‌شود.

اسماعیلی ادامه داد: در دوران معاصر نیز ایران و ویتنام روابط رسمی دیپلماتیک دوجانبه را در سال ۱۹۷۳ بنا نهاده و سفارتخانه‌های دو کشور در دهه ۹۰ گشایش یافته است. بر همین مبنا سال ۲۰۲۳ مقارن با پنجاهمین سالگرد برقراری روابط دیپلماتیک بین دو کشور است.

وی در عین حال تصریح کرد: در طول این نیم قرن روابط دوجانبه در بستری از سه مولفه احترام و مودت، توسعه روابط در عرصه‌های سیاسی، اقتصادی، فرهنگی و همکاری متقابل در عرصه نهادهای چند جانبه و بین‌المللی شکل گرفته است.

اسماعیلی ادامه داد: استقلال طلبی، عدالت و آزادی‌خواهی و تجربیات مشترک دو کشور در مبارزه برای استقلال و آزادی و همچنین پیگیری سیاست مبتنی بر چند جانبه‌گرایی، مخالفت با یک جانبه گرایی، احترام به قوانین بین‌الملل و تمامیت ارضی و حاکمیت کشورها موجب شده تا تاریخ روابط سیاسی دو کشور تقریباً عاری از هرگونه نقطه مبهم و یا تاریک باشد.

وی تاکید کرد: دو کشور در ۵۰ سال گذشته همواره بر عزم خود برای توسعه روابط تاکید کرده و سفر دو رئیس جمهور و یک رئیس مجلس ایران به ویتنام و همچنین سفر رئیس جمهور ویتنام به ایران و اکنون سفر ریاست مجلس ویتنام نیز تنها در طول ۱۰ سال گذشته تبلور این اراده است.

وزیر فرهنگ و ارشاد اسلامی در ادامه با اشاره به روابط دوستانه دو کشور تصریح کرد: زمینه های مساعد و فرصت‌های توسعه روابط دوجانبه بسیار فراوان است که از جمله آن ها وجود فرهنگ مشترک آسیایی است. حضور ملت‌ها در یک جرافیای واحد که در طول تاریخ روابط سنتی و دیرینه داشته‌اند به طور طبیعی در نهایت منجر به ایجاد رویه‌ای از رفتارها می‌شود که به رغم اختلافات، در آن سویه‌هایی از اشتراکات نیز به چشم خواهد خورد.

وی ادامه داد: ایران و ویتنام نیز از این قاعده مستثنا نبوده و روابط سرزمینی با چین قدیم و تجارت در جاده ابریشم ارتباطاتی را ایجاد و سطحی از اشتراکات را خلق کرده است در این چهارچوب و به عنوان مصادیق رفتارهایی مانند احترام به بزرگان، پدر و مادر، میهمان نوازی، خانواده محوری، جایگاه مهم مضامین روحی و آسمانی در اعتقادات، معنویت‌گرایی و … از جمله اشتراکات فرهنگ آسیایی بین ایران و ویتنام است،

رئیس شورای فرهنگ عمومی کشورمان در ادامه افزود: ظرفیت همکاری‌های فرهنگی بین دو کشور بسیار زیاد است می‌توان ظرفیت‌های بالقوه را به بالفعل تبدیل کرد. مردم ایران تصویری زیبا و ستودنی از مردم ویتنام در اذهان خود دارند و آن ها را به عنوان مردمی مهربان، سخت‌کوش و در عین حال مقاوم و تسلیم ناپذیر می‌شناسند. توسعه این شناخت منوط به افزایش ارتباطات و اجرای برنامه و فعالیت‌های فرهنگی است. برگزاری نمایشگاه میراث هنر ایران مهم تمدن توسط سفارت ایران در ویتنام به مدت ۳ هفته در موزه مردم شناسی هانوی در سال گذشته گام مهمی در این راستا بود.

اسماعیلی گفت: در سال‌های اخیر راهبرد نگاه به شرق به راهبردی جدی از سوی جمهوری اسلامی ایران در منظومه نگاه ژئوپلوتیکی و جغرافیایی تبدیل شده است چرا که ایران از جمله کشورهایی است که به لحاظ موقعیت جغرافیایی و سیاسی از مزیت ژئو استراتژیکی، ژئو اکونومیکی و ژئوپلیتیکی بهره‌مند است. این راهبرد هویت سازی جدیدی در گفتمان سیاست خارجی ایجاد کرده و علاوه بر این دولت مردمی نیز آسیا محوری را یکی از مهم‌ترین راهبردهای خود در سیاست خارجی تعریف کرده است.

وی در پایان تاکید کرد: هنوز فضاها و ظرفیت‌های متعددی برای همکاری به ویژه در زمینه توسعه روابط فرهنگی بین دو کشور وجود دارد که امیدوارم با فعال شدن اراده‌های موجود شاهد شکوفایی بیش از پیش این ظرفیت‌ها باشیم.

در بخش دیگری از این آیین سفیر ویتنام در تهران نیز از نمایش فیلم سینمایی کشورشان که موضوع آن خانواده محور و توجه و کمک یک مادر نسبت به فرزندش را به نمایش درمی آورد در آیین آغاز به کار هفته فرهنگی ویتنام در تهران خبر داد.

همچنین در بخش دیگری از این آیین کلیپی با مضمون معرفی جاذبه‌های طبیعی، قومیتی و ملی کشور ویتنام به نمایش درآمد.

گفتنی است، پیش از آغاز این آیین، وزیر فرهنگ و ارشاد اسلامی با حضور در نمایشگاه فرهنگی و هنری ویتنام که در محوطه باغ موزه سینما از ۱۸ تا ۲۰ مرداد برگزار می شود، از بخش‌های مختلف هفته فرهنگی جمهوری سوسیالیستی ویتنام در تهران بازدید کرد و در گفت و گو با برخی هنرمندان ویتنامی در جریان فعالیت‌های فرهنگی، هنری و صنایع دستی این کشور قرار گرفت.

وزیر فرهنگ با تماشای خلق یکی از آثار هنری هنرمند ویتنامی (نقاشی) خود نیز به خلق اثری هنری به تبعیت از این هنر پرداخت و به طور ملموس آن را تجربه کرد.

به گزارش روابط عمومی موزه سینما،هفتمین جلسه کارگاه «خلق ایده، ساخت فیلمنامه» با حضور علی اکبر قاضی نظام عصر روز گذشته در موزه سینما برگزار شد.

قاضی نظام در این کارگاه با اشاره به داستان‌های خطی سه پرده‌ای گفت: داستان‌های خطی سه پرده‌ای با یک مقدمه چینی آغاز می‌شود که معرف موقعیت وبستری است که داستان در آن اتفاق می‌افتاد و حادثه‌ای را وارد می‌کند که آغازگر داستان است.

وی ادامه داد: در بخش مقدمه با شخصیت‌های اصلی آشنا می‌شویم در پرده دوم کشمکش‌ها، مضمون و رابطه شخصیت‌ها بسط پیدا می‌کند و داستان با اتکاء به کنش پیش می‌رود. در پرده سوم کنش‌های پرده دوم در یک نقطه اوج به نتیجه نهایی می‌رسد.

قاضی نظام در ادامه گفت: رابرت مک کی در کتاب داستان، ساختار،سبک واصول فیلمنامه نویسی می‌گوید معمولا سه نوع پیرنگ ؛ شاه پیرنگ (طرح کلاسیک)، خرده پیرنگ (مینیمالیسم) و ضد پیرنگ (ضد ساختار) وجود دارد. طرح کلاسیک یعنی داستانی بر مبنای زندگی یک قهرمان فعال که علیه نیروهای عمدتاً خارجی وعینی مبارزه می‌کند تا به هدف خود برسد یعنی حرکت در امتداد زمان در چارچوب واقعیتی داستانی که یکپارچه و دارای پیوندهای عِلی است و رسیدن به پایانی مشخص که به منزله‌ تحولی مطلق وغیر قابل بازگشت است.

وی درباره خصوصیات شاه پیرنگ نیز بیان داشت: روابط علت ومعلولی، پایان بسته، خطی، کشمکش بیرونی، قهرمان منفرد، واقعیت یکپارچه وقهرمان فعال از خصوصیات شاه پیرنگ است. طرح داستان یعنی در عرصه‌ پر خطر وارد شوید و در حالیکه راه‌های متعددی پیش رو داریم، بهترین را انتخاب کنیم.

وی افزود: بهتر است هر صحنه را حتی اگر یک خط باشد در یک صفحه بنویسید تا بعدها که نقطه نظرات افراد مختلف را شنیدید و خواستید صحنه‌ها را جابجا کنید برای شما این امر راحت باشد.

قاضی نظام در توصیف خرده پیرنگ گفت: در مینیمالیسم یا خرده پیرنگ نویسنده با عناصر طرح کلاسیک آغاز می‌کند اما در ادامه آنها را تحلیل می‌کند یعنی ویژگی بارز شاه پیرنگ را کوچک و فشرده می‌کند.

این نویسنده همچنین در باره ضدپیرنگ یا ضدساختار بیان داشت: ضد پیرنگ معادل سینمایی ضد رمان ، رمان نو یا تئاتر پوچ که عناصر کلاسیک را تقلیل نمی‌دهند بلکه معکوس می‌کند. مینیمالیسم دارای خصوصیات پایان باز، کشمکش درونی، تعدد قهرمان و قهرمان منفعل است و ضد پیرنگ نیز دارای خصوصیات تصادف، زمان غیر خطی و واقعیات ناسازگار است.

وی با اشاره به گفته گوستا فرای تاگ از کتاب نظریه‌های روایت والاس مارتین توضیح داد: نمودار کلی وسنتی پیرنگ به شکل v وارونه ترسیم می‌شود و در این نمودار بطور اختصار نقطه الف:مقدمه چینی، ب:آغاز کشمکش، ج: پرداخت کشمکش،ج: نقطه اوج یا برگشت کنش،ج: بازگشایی کشمکش و د: نتیجه است.همواره بهتر است یک راز در داستان طرح شود و توجه داشته باشیم که پاسخ صحیح به این راز را باید خواننده در پایان داستان ببینید.

قاضی نظام با اشاره به خاطره‌ای از یکی از جلسات باشگاه فیلمنامه نویسی که توسط کانون فیلمنامه‌نویسان در خانه سینما بیان داشت: در یکی از این جلسات از اصغر فرهادی دعوت شده بود که من هم در آن جلسه حضور داشتم و یادم می‌آید او گفت کتاب داستان همشهری بخشی برای معرفی مشاغل دارد که مطالعه آن برای خلق شخصیت‌پردازی برای فیلمنامه بسیار خوب و مفید است و با گذشت سال‌ها این گفته هنوز در ذهن من باقی مانده است. به همین دلیل شما باید از هر فرصتی نظیر این باشگاه و کارگاه‌های انتقال تجربه برای بالا بردن سطح دانش خود استفاده کنید.

🔹سالن تماشاخانه موزه سینما  با الهام از سالن‌های سینمای دهه ۳۰ و ۴۰ شمسی طراحی و ایجاد شده است. بر همین اساس دستگاه آپارات زغالی مدل پاته ( pathe) در این سالن قرار گرفته و فیلم بر روی پرده سفید به نمایش در می آید.
🔸صندلی‌های این سالن بر اساس صندلی‌های سینما پالاس ( یکی از شاخص ترین سینماهای تهران) طراحی شده است. در این سالن گزیده‌ای از نخستین فیلم‌های تاریخ سینمای ایران شامل، تصاویر ثبت شده توسط میرزا ابراهیم خان عکاسباشی در ۱۲۷۹ دقایقی از فیلم حاجی آقا آکتور سینما ساخته آوانس اوگانیانس در سال ۱۳۱۲ و دختر لر ساخته اردشیر ایرانی و عبدالحسین سپنتا در سال ۱۳۱۲ به نمایش گذاشته می‌شود تا مخاطبین موزه و علاقمندان را هر چه بیشتر با بخشی از تاریخ سینمای ایران آشنا کند.