به گزارش پایگاه خبری موزه سینمای ایران، این کارگردان با تقدیم متن خود به قلب‌هایی که برای ایران می‌تپد نوشت:
تو سبزی، سروی، صنوبری
سپیدی، چون حریر
سبد سبد صلحی
سرخی چو یاقوت
چو رود در اندام‌واره‌ی تن، شناوری.
نام «کبریا» در قابِ کتیبه‌ی تو
چشمِ تشنگان، خیره به جام تو
تو عود، تو رنگین کمان
تو ناقوس
تو کمان، بر قلب اهریمنان.
تو بر دوشِ مادران
در دست کودکان
تو بر بامِ خانه‌ها، مناره‌ها
تو فانوس، بر پهنه‌ی کرانه ها.
تو سبزی
سپیدی
سرخی
خورشید بامدادانی
تو تن‌پوشِ سربازان وطن
تو «پرچم» سربدارانی.
احمدرضا درویش